Το μεγάλο ερώτημα που απασχολεί τους διεθνείς αλλά και τους Τούρκους αναλυτές για την εξέλιξη της στρατιωτικής επιχείρησης στο Αφρίν είναι όχι μόνο για το ποια θα είναι κατάληξη της στρατιωτικής επιχείρησης αλλά κυρίως για το πως θα αντιδράσουν οι Μεγάλες Δυνάμεις και ιδιαίτερα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής απέναντι σε μια Τουρκία που προβαίνει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε περιοχές υψηλού ενδιαφέροντος για τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Οι δηλώσεις Αμερικανών Αξιωματούχων κατά την διάρκεια επίσκεψης τους στην Άγκυρα την περασμένη εβδομάδα ότι θα προχωρήσουν στην αποστρατικοποίηση των Κούρδων, κυρίως από τον βαρύ οπλισμό, χωρίς να δώσουν συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αλλά και συγκεκριμένο τρόπο διαχείρισης της αποστρατικοποίησης. Οι τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Τουρκιά είναι δεδομένο ότι θα περιπλέξουν έτι περαιτέρω τις δυνατότητες απεμπλοκής των Τούρκων , με τις λιγότερο δυνατές απώλειες σε διπλωματικό και στρατιωτικό κεφάλαιο, από τον Αφρίν της Συρίας.
Ένας από τους παράγοντες που θα οδηγήσουν στην λύση ή θα επιτείνουν το αδιέξοδο είναι και η στάση του Σύριου Προέδρου Αλ Άσαντ απέναντι στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των γειτόνων μας. Μπορεί η μέχρι και σήμερα στάση της Δαμασκού να εμφορείται από μια σιωπή που τείνει να γίνει έως και παρεξηγήσιμη αλλά εξηγείται από την ανοχή της Ρωσίας απέναντι στις στρατιωτικές ορέξεις του Τούρκου Προέδρου.
Όσο και να φαίνεται παράδοξο, η ανάγκη του Ερντογάν να δημιουργήσει ένα δίκτυ ασφαλείας στην περιοχή για τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις από τον Σύριο Πρόεδρο Αλ Άσαντ καθιστά τον ηγέτης της Συρίας ως τον ισχυρό πόλο στην σχέση ανάμεσα στην Τουρκία και στην Συρία. Είναι φανερό ότι η απόφαση του Πούτιν για στήριξη του Αλ Ασάντ , τον καθιστά αυτομάτως ως τον βασικό συνομιλητή για όλους τους ξένους ηγέτες που επιθυμούν να διαπραγματευτούν το οτιδήποτε στην Συρία.
Το αν θα επιλέξει ο Τούρκος Πρόεδρος να διαπραγματευτεί και κυρίως για το αν θα του επιτρέψει ο Σύριος Προέδρος Αλ Άσαντ να διαπραγματευτεί μαζί του θα αποτελέσει ίσως το κλειδί των εξελίξεων στο Αφρίν αλλά και για το πως θα διαμορφωθεί η επόμενη ημέρα στην Συρία και με ποιους πυλώνες πίεσης και δύναμης. Η ανάγκη για σταθερότητα που πηγάζει από την ικανοποίηση και του Κουρδικού στοιχείου της Συρίας σε συνδυασμό με την σημασία που δίδει ο Ρώσος Πρόεδρος στην ενίσχυση του καθεστώτος του Αλ Άσαντ , δεν συνηγορούν στην θεώρηση ορισμένων Τούρκων αναλυτών ότι η στρατιωτική επιχείρηση στο Αφρίν θα αποτελέσει ‘περίπατο υγείας’ για τις δυνάμεις του Ερντογάν αφού η μέχρι στιγμής ανοχή των ξένων δυνάμεων, δεν σημαίνει κατ’ ουδένα τρόπο ότι θα αποτελέσει και συνενοχή στα σχέδια της Άγκυρας για την πλήρη διάλυση των στρατιωτικών δυνάμεων των Κούρδων της Συρίας.
Εν κατακλείδι, με αφορμή την στρατιωτική επιχείρηση στο Αφρίν καθίσταται σαφές για άλλη μια φορά ότι το Συριακό ζήτημα βρίσκεται ακόμη στην αρχή της προσπάθειας επίλυσης του και όσα επεισόδια έχουμε δει μέχρι και σήμερα αποτελούν απλώς το πρελούδιο εντονότερων ανακατάξεων που θα επηρεάσουν τις γεωπολιτικές σταθερές της ευρύτερης περιοχής.