Ο τακτικισμός του Ερντογάν είναι συνηθισμένος. Οφείλουμε να του πιστώσουμε πως παριστάνει πολύ καλά τον απρόβλεπτο λήπτη αποφάσεων και με τον τακτικισμό που ακολουθεί, ανακατεύει καλά τα χαρτιά στην περίπλοκη γειτονιά μας. Τι πρέπει να προσέξουμε στην Ελλάδα; Γιατί η ανθρώπινη και πατριωτική χαρά μας για την επιστροφή των δύο Ελλήνων αξιωματικών πρέπει να διαχωριστεί από την πολιτική διάσταση αυτής της απελευθέρωσης;
Ο απόηχος της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων αξιωματικών έχει ήδη ξεκινήσει να παράγει πολιτικά γεγονότα. Ο Ερντογάν ανακοίνωσε διπλασιασμό (τουλάχιστον) δασμών σε κάποια αμερικανικά προϊόντα. Η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών που κρατούνταν παρανόμως εδώ και πάνω από 5 μήνες, αποτελεί ένα γεγονός που οφείλεται στην πίεση των ΗΠΑ για τον δικό τους κρατούμενο, τον Άντριου Μπράνσον. Οι κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον της Τουρκίας είναι τόσο έντονες που αν συνεχιστούν για ένα μικρό ακόμη διάστημα, η τουρκική οικονομία θα πάει στα Τάρταρα. Μην ξεχνάμε πως ο Ταγίπ Ερντογάν παίζει πάντα σε διπλό ταμπλό: Στο εξωτερικό και στο εσωτερικό.
Μια «αναδίπλωση» μπροστά στις ΗΠΑ, θα τον καθιστούσε υπόλογο τόσο στο 50% του λαού που τον έχει θρέψει με αντιμερικανισμό, όσο και στο ΜΗΡ. Ο Ταγίπ Ερντογάν εύκολα θα έδινε τον Άντριου Μπράνσον στις ΗΠΑ αν δεν είχε αυτοπαγιδευτεί σε μεγαλόστομες εκφράσεις και σε ακροσφαλείς πολιτικές. Για να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο (συνήθης πρακτική του Ερντογάν) προσπαθεί να ξεγελάσει τις αγορές, προοικονομώντας πως ο Άντριου Μπράνσον θα αποφυλακιστεί, ενώ στο εσωτερικό του λέει το ακριβώς το αντίθετο και απορίπτει τα αιτήματα των ΗΠΑ για αποφυλάκιση του πάστορα.
Η Ελλάδα είχε την τιμητική της στην Τουρκία αυτές τις μέρες. Μια μέρα πριν την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών, ο Τσαβούσογλου, μέσες – άκρες, ανέφερε πως η Ελλάδα είναι υπαίτια για όλα! Αυτή τη στιγμή όμως, ο Ερντογάν θεωρεί πως η κόντρα μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας, του δίνει πολύ μεγαλύτερο έρεισμα στο εσωτερικό αλλά και στο εγγύς εξωτερικό (Ρωσία και Ιράν) δείχνοντας ότι «τα βάζει με την υπερδύναμη». Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν θυμίζει στο λαό πως η Οθωμανική Αυτοκρατορία της οποίας είναι λάτρης, έκανε «χάρες» στους «ραγιάδες» τη μέρα της Παναγίας. Μια άλλη διάσταση που πρέπει να προσέξουμε, είναι η εξής: Η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών, αποτελεί ένα –χυδαϊστί- κάζο του Ερντογάν στον Τραμπ, δείχνοντας οτι η ...ελληνική διπλωματία είναι πιο αποτελεσματική από την αμερικανική.
Πολιτικά γεγονότα σαν την απελευθέρωση των αξιωματικών, έχουν πάντα πολλούς λόγους για τους οποίους προκαλούνται. Η επίσκεψη του Λαβρόφ στην Άγκυρα, δεν είναι καθόλου τυχαία και αφορά το ελληνικό ζήτημα. Να θυμηθούμε πως λίγους μήνες πριν, η Ελλάδα ζήτησε από τη Ρωσία να ασκήσει πίεση στην Τουρκία ώστε να απελευθερωθούν οι Έλληνες αξιωματικοί. Μπορεί οι ελληνορωσικές σχέσεις αυτή τη στιγμή να βρίσκονται σε πολύ κακό momentum, ωστόσο η Τουρκία και η Ρωσία, φέρονται πολύ έξυπνα. Δείχνουν στο ΝΑΤΟ ότι ο δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ τους είναι πολύ πιο αποδοτικός από αυτόν που έχει η Τουρκία με το ΝΑΤΟ. Όλα αυτά, είναι μηνύματα προς τις ΗΠΑ.
Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι λοιπόν το εξής: Η Ελλάδα και η Κύπρος, έχουν αναβαθμιστεί ιδαίτερα για τις ΗΠΑ. Η Τουρκία (ίσως και με το πράσινο φως της Μόσχας) προσπαθεί να «σπάσει» τη στρατηγική συνεννόηση των ΗΠΑ με την Ελλάδα. Η Ρωσία και η Τουρκία «κλείνουν το μάτι» στην Ελλάδα και οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε διλήμματα που μπορούν να προκύψουν αναφορικά με το πλευρό στο οποίο πρέπει να σταθούμε. Όπως βλέπουμε από αυτά που διαρρέουν από την Τουρκία, η Κύπρος υποστηρίζεται πιο πολύ από ποτέ από τις ΗΠΑ οι οποίες έχουν ενεργειακά συμφέροντα στη Μεγαλόνησο. Το δίλημμα είναι επομένως, εικονικό και άνευ ουσίας για αυτήν την στιγμή. Η Ελλάδα και η Κύπρος χρειάζονται συμμαχίες που θα τους εξασφαλίζουν ύδατα και ναυσιπλοϊα. Το ότι η Τουρκία για τους δικούς της λόγους, απελευθέρωσε δύο παρανόμως κρατουμένους, δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως κάποτε αντιμετωπίστηκε αφελώς «η διπλωματία των σεισμών». Δεν υπάρχει κάποια τουρκική «χάρη». Υπάρχει μια απόδειξη ότι η Τουρκία έχει αρχίσει να εγκλωβίζεται, κάτι που φάνηκε και από τις δηλώσεις του Λαβρόφ ο οποίος μίλησε για νέες εμπορικές συμφωνίες με την Τουρκία. Ας είμαστε ρεαλιστές: Αν συνεχιστεί για ένα μήνα ακόμη το μπράζ κυρώσεων των ΗΠΑ εναντίον της Τουρκίας, η Ρωσία δε θα μπορεί να στηρίξει δανειοδοτικά μια Τουρκία που θα είναι στην πόρτα του ΔΝΤ...
ΥΓ: Ο γράφων εύχεται να μην υπάρχει κάποια συνεννόηση μεταξύ Ερντογάν και του Έλληνα πρωθυπουργού που θα αφορά είτε το μέλλον των 8 αξιωματικών είτε...τον ψευδομουφτή και τη Θράκη.