Στην Ελλάδα και στην Κυπριακή Δημοκρατία, οι κυβερνώντες και ο λαός πιστεύουν κατά κόρον πως οι ευρωατλαντικοί θεσμοί μπορούν να υπερασπίσουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, έναντι της αναθεωρητικής Τουρκίας. Στην παρούσα φάση θα ήθελα να τονίσω πως ένας πόλεμος ευρείας κλίμακας, ο οποίος θα αρχίσει από την Θράκη, θα διαπεράσει όλο το Αιγαίο και θα καταλήξει στην Ανατολική Μεσόγειο, δεν θα κρατήσει σε διάρκεια, καθώς η διεθνής διπλωματία θα συντονιστεί για το τέλος του πολέμου, μεταξύ της Τουρκίας και των Ελλαδικών κρατών. Εδώ συναντάμε το πρώτο και το μόνο θετικό σημείο της ένταξης της Ελλάδας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς, για το μείζον θέμα της εξωτερικής πολιτικής του Ελληνισμού. Το ίδιο θετικό γεγονός προκύπτει και για την Κυπριακή Δημοκρατία, μετά την ένταξη της στην ΕΕ και την αναβάθμιση των διπλωματικών της σχέσεων με τις ΗΠΑ, όπως επίσης και με τον αναβαθμισμένο της γεωστρατηγικό ρόλο, τον οποίο απέκτησε κατά την αναζωπύρωση των εχθροπραξιών στη Μέση Ανατολή.
Παρά ταύτα η Κυπριακή Δημοκρατία θωρακίστηκε περαιτέρω μόνο διπλωματικά και υστερεί εξοπλιστικά έναντι των κατοχικών δυνάμεων. Η διπλωματική της αναβάθμιση σε καμία περίπτωση δεν της προσφέρει την δυνατότητα για επανένωση, βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, καθώς εξακολουθούν να μένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους οι Τ/Κ και οι Τούρκοι προκρίνοντας την λύση των δύο κρατών στην μεγαλόνησο.
Το ΝΑΤΟ ενδιαφέρεται μόνο για την ηρεμία στην περιοχή, έστω και αν αυτή είναι πλασματική, όπως συμβαίνει τώρα, καθώς δεν επεμβαίνει έναντι της αναθεωρητικής Τουρκίας. Στην περίπτωση δε που ξεσπάσει πόλεμος θα προκληθεί κατάρρευση της ανατολικής πτέρυγας της συμμαχίας. Για αυτόν τον λόγο ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει το συντομότερο δυνατό. Στο τέλος του πολέμου όμως ούτε στο ΝΑΤΟ αλλά ούτε και στην ΕΕ, στην άμυνα της οποίας θέλουν να παρεμβαίνουν οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία, επιβάλλοντας ως μέλος της την Τουρκία, για να ροκανίσουν την κοινή της πολιτική, όπου σύμφωνα με αυτούς πρέπει να μην είναι αυτόνομη από το ΝΑΤΟ, δεν θα υπάρχει ενδιαφέρον για το αν θα κατακτηθούν εδάφη μας από τους Τούρκους. Αν βρεθούν υπό κατοχή τα νησιά μας, τώρα που οι γείτονες μας έφτασαν στην μέγιστη πρόκληση, να εντάξουν στην σχολική τους ύλη το αίολο και αναθεωρητικό δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, δυστυχώς για εμάς, αυτά τα εδάφη θα είναι πάλι νατοϊκά, όποτε για τους “σύμμαχους” μας, οι οποίοι τους εξοπλίζουν, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα. Σύμφωνα με όσα δήλωσε κάποτε, ο πρόσφατα θανών, έμπειρος Αμερικανός διπλωμάτης, Χένρυ Κίσινγκερ: δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για τις ΗΠΑ αν οι Τούρκοι κατέχουν το 1/3 του νησιού. Με τον ίδιο τρόπο, όπως συμβαίνει σήμερα με τα κατεχόμενα, κανείς δεν θα αναγνωρίζει αυτά τα εδάφη, τα οποία θα κατέχει η Τουρκία, σε περίπτωση που αυτή τα καταλάβει, de facto όμως θα ανήκουν στην Τουρκία, όπως συμβαίνει σήμερα με το παράρτημα της στην Κύπρο.
Στην περίπτωση όμως αυτής της ήττας, από έναν βραχυχρόνιο πόλεμο, μεταξύ των “συμμάχων” στο ΝΑΤΟ, θα προκύψει και φινλανδοποίηση της Ελλάδος, όπως επίσης και της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία βρίσκεται υπό την προστασία της ομπρέλας της ΕΕ.
Παράδειγμα προς αποφυγήν αποτελεί η Αρμενία, μετά από σειρά συγκρούσεων έφτασε στο σημείο να παραχωρήσει χωρίς προηγούμενη πολεμική σύρραξη εδάφη στο Αζερμπαϊτζάν, εν καιρώ ειρήνης, για να αποφύγει έναν άλλο πόλεμο, τον οποίο θα έχανε, καθώς στηρίχτηκε για την άμυνα της σε ξένες δυνάμεις (Ρωσία), και όχι στις δικές της ικανότητες.
Δεν υποστηρίζω σε καμία περίπτωση πως πρέπει να απομακρυνθεί η Ελλάδα από τους ευρωατλαντικούς θεσμούς και η Κυπριακή Δημοκρατία από την ΕΕ και επίσης να σταματήσει το άνοιγμα της στις ΗΠΑ. Η διεθνής διπλωματία είναι σημαντική μέχρι ενός βαθμού. Επίσης είναι αποδεκτή μόνο από τις σωστές λειτουργικά δημοκρατίες. Η μεγαλύτερη νίκη για τον Ελληνισμό θα είναι οι χώρες μας με την γνωστοποίηση των θέσεων των γειτόνων μας σε όλο τον κόσμο να μπορέσουν να απομονώσουν την Τουρκία μέσα στην Δύση, κάνοντας την να φαίνεται το μαύρο πρόβατο εντός των κόλπων της. Αυτό φυσικά θα πάρει χρόνο και θα είναι πολύ δύσκολο, τούτο συμβαίνει επειδή η Τουρκία, ακόμη και σήμερα, θεωρείται χώρα πρότυπο για τον ισλαμικό κόσμο. Η Δύση δεν θέλει να την απολέσει και να την στρέψει στην αγκαλιά της Ρωσίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, του Ιράν, της Βόρειας Κορέας και των φονταμενταλιστικών ισλαμικών εξτρεμιστικών οργανώσεων. Αν η Τουρκία μπει σε άλλο στρατόπεδο, τότε μόνο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα είναι στρατιωτικά χρήσιμες συμμαχίες για τα Ελλαδικά κράτη
Είναι αναγκαίο οι πολιτικοί μας και ο λαός μας να καταλάβουν πως πρέπει να στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις. Οι ρήτρες και οι συμμαχίες εν καιρώ πολέμου, αν στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται πως είσαι ο νικητής, είναι κενό γράμμα. Κανείς δεν θέλει να στηρίζει έναν ηττημένο. Δεν πρέπει να έχουμε την ψευδαίσθηση πως κάποιος ξένος στρατός θα έρθει να πολεμήσει για εμάς αν δεν πολεμήσουμε εμείς για τους εαυτούς μας. Για να μπορούμε όμως να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις χρειάζεται ανασύνταξη της αμυντικής μας βιομηχανίας. Σε αυτόν τον τομέα, όπως και σε πολλούς άλλους, δυστυχώς η Τουρκία έχει το προβάδισμα, με σημαντικές επιτυχίες από το 1998 και μετά.