Ο τουρισμός έχει επηρεάσει καταστροφικά τμήματα του περιβάλλοντος των Σεϋχελλών και, τώρα, το νησιωτικό έθνος προσπαθεί να προστατεύσει τα 72 κοραλλιογενή ”Εξωτερικά Νησιά” του από την ανάπτυξη, πριν να είναι πολύ αργά.
Αποτελούμενες από 115 νησιά στον Ινδικό Ωκεανό, στα ανοιχτά της Ανατολικής Αφρικής, οι Σεϋχέλλες είναι γνωστές ως παγκόσμιο hotspot βιοποικιλότητας. Με το 85% των ζώων του και το 45% των φυτικών του ειδών να θεωρούνται ενδημικά, το αρχιπέλαγος των Σεϋχελλών αποκαλείται μερικές φορές «Γκαλαπάγκος του Ινδικού Ωκεανού». Διαφορετικές ομάδες εργάζονται, τόσο στην ξηρά όσο και στον ωκεανό, για να διατηρήσουν αυτόν τον οικολογικό παράδεισο.
Φέτος, μετά τη δημιουργία ενός εξελιγμένου χωροταξικού σχεδίου και την ολοκλήρωση εκτενών συνομιλιών με εκπροσώπους του τουρισμού, της αλιείας, του πετρελαίου και οικολογικής διατήρησης της χώρας, το νησιωτικό έθνος είναι έτοιμο να εφαρμόσει πλήρως την πρωτοβουλία «Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού», που ανακοίνωσε πριν από αρκετά χρόνια για την προστασία της ωκεάνιας επικράτειάς του. Ο τουρισμός, η κλιματική αλλαγή και άλλοι παράγοντες έχουν ήδη επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το περιβάλλον των πιο πυκνοκατοικημένων «Εσωτερικών Νήσων» των Σεϋχελλών, επομένως αυτή η συμφωνία στοχεύει τώρα στην προστασία των 72 κοραλλιογενών ”Εξωτερικών Νησιών” από την ανάπτυξη πριν να είναι πολύ αργά.
Το 1998, οι Σεϋχέλλες έχασαν το 90% των κοραλλιογενών υφάλων τους σε μια οικολογική καταστροφή, ως αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας της θάλασσας. Οι 13 νέες Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές έχουν σκοπό να διασφαλίσουν την διατήρηση της ωκεάνιας επικράτειάς του νησιωτικού έθνους.
Ωστόσο, οι Σεϋχέλλες ισχυρίζονται ότι επιδιώκουν να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ της φιλόδοξης αυτής πρωτοβουλίας και των άμεσων αναγκών της τοπικής οικονομίας, συμπεριλαμβάνοντας στη συνομιλία ενδιαφερόμενους φορείς (όπως εργαζόμενους στην αλιεία και στον τουρισμό).
«Είμαστε πολύ μικρό έθνος. Έχουμε πολύ περιορισμένη γη και χρειαζόμαστε χώρο για οικονομική ανάπτυξη», δήλωσε η Σερίν Φρανσίς, διευθύνουσα σύμβουλος του Συμβουλίου Τουρισμού των Σεϋχελλών. «Αλλά καταφέρνουμε να διατηρήσουμε αυτή την ισορροπία και να διασφαλίσουμε ότι το 50% της χερσαίας επικράτειάς μας προστατεύεται».
Ο ωκεανός δεν είναι το μόνο μέρος των Σεϋχελλών που βρίσκεται υπό προστασία. Στην ξηρά, η Αρχή των Εθνικών Πάρκων φρουρεί δύο κύριες περιοχές, το πάρκο Morne Seychellois και το Εθνικό Πάρκο Praslin, που φιλοξενούν και τα δύο έναν εκτενή κατάλογο ενδημικών ειδών ζώων και φυτών. Το πάρκο Morne Seychellois, που βρίσκεται στο μεγαλύτερο νησί Mahé, καλύπτει το 20% της επιφάνειας του νησιού, παρέχει γλυκό νερό στους ντόπιους και διασχίζεται από μονοπάτια που υπάρχουν ερείπια από τότε που Γάλλοι και Βρετανοί άποικοι και Ινδοί και Κινέζοι έμποροι πέρασαν από τα νησιά. Το Εθνικό Πάρκο Praslin φιλοξενεί το φυσικό καταφύγιο Vallée de Mai, ένα φοινικόδασος στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.
Η επίσημη ονομασία των πάρκων καθιερώθηκε μόλις οι Σεϋχέλλες άρχισαν να αναπτύσσονται ως τουριστικός προορισμός, λίγα χρόνια μετά την κατασκευή του πρώτου διεθνούς αεροδρομίου και την ανεξαρτησία του νησιωτικού έθνους. Παρόμοια με τις πρωτοβουλίες στη θάλασσα, το εθνικό πάρκο προσπαθεί να βοηθήσει στην προστασία της ξηράς, αφού δημιουργούσε μια υποδομή που επιτρέπει στους επισκέπτες να απολαμβάνουν την φύση, περπατώντας περισσότερα από 15 χιλιόμετρα μονοπατιών και βλέποντας τα σπάνια είδη πουλιών και φυτών.
Με όλα τα βλέμματα στραμμένα στους στόχους οικολογικής βιωσιμότητας, οι Σεϋχέλλες ετοιμάζονται να δείξουν πώς ένα τόσο μικρό έθνος μπορεί να γίνει παράδειγμα για πολλές άλλες νησιωτικές χώρες που αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι πολύ αργά.
Πηγή: BBC