Το νησί των φασιανών είναι ένα μικρό νησί στα σύνορα μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας που εναλλάσσει το καθεστώς ιδιοκτησίας μεταξύ των δύο χωρών κάθε έξι μήνες.
Βρίσκεται στον ποταμό Μπιδασόα έναν ποταμό στη Χώρας των Βάσκων που στα τελευταία του χιλιόμετρα πριν τις εκβολές λειτουργεί ως φυσικό σύνορο μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας.
Το νησί έξι μήνες είναι ισπανικό και για τους υπόλοιπους έξι είναι γαλλικό. Είναι κάτι που δεν συμβαίνει αλλού στον πλανήτη. Και συνιστά ένα σύμβολο ειρήνης ανάμεσα σε δύο δυνάμεις που κατά τη διάρκεια της ιστορίας τους ήρθαν επανειλημμένα σε σύγκρουση.
Η κατάσταση είναι έτσι για περισσότερα από 350 χρόνια. Το 1659 επί τρεις μήνες οι Ισπανοί και οι Γάλλοι διαπραγματεύονταν το τέλος του μακροχρόνιου πολέμου τους στο νησί, καθώς θεωρήθηκε ουδέτερο έδαφος, αναφέρει το BBC.
Ξύλινες γέφυρες επεκτάθηκαν και από τις δύο πλευρές. Οι στρατοί ήταν έτοιμοι καθώς ξεκινούσαν οι διαπραγματεύσεις, αλλά δεν έλαβαν ποτέ εντολή για επίθεση.
Όταν η Γαλλία και η Ισπανία αποφάσισαν να τερματίσουν τον μακροχρόνιο πόλεμο τους, το νησί των Φασιανών επρόκειτο να μοιραστεί μεταξύ των δύο χωρών, με τον έλεγχο να εναλλάσσεται.
Ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ′ παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Φιλίππου Δ’, Μαρία Θηρεσία της Ισπανίας στο μικροσκοπικό νησί, στο κέντρο του χτίστηκε ένα μνημείο για τον εορτασμό της ιστορικής συμφωνίας και το πιο σημαντικό, αποφασίστηκε ότι, από εκείνο το σημείο και μετά, Και οι δύο χώρες θα έχουν από κοινού την επιμέλεια της επικράτειας για έξι μήνες ανά έτος.
Από το 1660, όταν συνήφθη η συμφωνία ορόσημο, για έξι μήνες το χρόνο, από την 1η Φεβρουαρίου έως τις 31 Ιουλίου, είναι υπό ισπανική κυριαρχία - και για τους επόμενους έξι μήνες είναι γαλλικό. Αυτό το είδος κοινής κυριαρχίας ονομάζεται συγκυριαρχία και το Νησί των Φασιανών είναι ένα από τα παλαιότερα δείγματά της, αναφέρει το Oddity Central.
Ο ναυτικός διοικητής στην ισπανική πόλη Σαν Σεμπαστιάν και ο Γάλλος ομόλογός του στη Μπαγιόν ενεργούν ως κυβερνήτες ή αντιβασιλείς του νησιού.
Στην πραγματικότητα έχουν να ασχοληθούν με πολύ πιο σημαντικά πράγματα, επομένως εναπόκειται στους Δημάρχους της περιοχής να φροντίσουν εναλλάξ το νησί. Στέλνουν μια μικρή ομάδα μια φορά το χρόνο με βάρκα στο νησί για να κόψει το γρασίδι, να κόψει τα κλαδιά των δέντρων και τέλος.
Το ποτάμι είναι παλιρροϊκό - μερικές φορές μπορείτε να φτάσετε στο νησί με τα πόδια από την Ισπανία - έτσι, εκτός από το κόψιμο του χόρτου, η ισπανική αστυνομία διώχνει τους παράνομους κατασκηνωτές.