Υπάρχουν κάποιες στιγμές στην πολιτική - και όχι μόνο - που συνήθως χωρίς να το θέλουν οι πρωταγωνιστές τους συμπυκνώνουν και απεικονίζουν την ύβρη, τον κρετινισμό και επομένως την αναπότρεπτη πτώση και παρακμή των τελευταίων.
Για το μνημονικό ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου ήταν – μάλλον - τα χαμόγελα και τα πειράγματα της κοινοβουλευτικής ομάδας, όταν ψήφιζαν το πρώτο μεσοπρόθεσμο.
Για τη σημερινή κυβέρνηση είναι το κωμικοτραγικό σόου της γραβάτας Τσίπρα και Καμμένου στο Ζάππειο.
Δεν είναι μόνο τα ψέματα και η διαστρέβλωση της αλήθειας - με χαρακτηριστική τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι θα αποφασίζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις τα μέτρα, όταν με σαφήνεια έχει δεσμευτεί για απολύτως συγκεκριμένα μέτρα δημοσιονομικού ακρωτηριασμού.
Δεν είναι μόνο οι κακοπαιγμένες αντιγραφές Ανδρέα Παπανδρέου - «Η Ελλάδα θα ανήκει στους Έλληνες» κλπ- που ακούγονται στους οπαδούς του εκλιπόντος ως ιεροσυλία και στους υπολοίπους ως γκροτέσκο και άχαρο stand- up comedy.
Δεν είναι ούτε καν μόνο ότι το όλο θέμα με τη γραβάτα, από μια εξ αρχής αστεία προσπάθεια να αποκτήσει διακριτό στυλ ο πρωθυπουργός, μιμούμενος προσωπικότητες που διέθεταν πράγματι ενδυματολογικές ιδιαιτερότητες ως σημεία αναφοράς, έχει εδώ και καιρό μετατραπεί σε ενοχλητική διεθνή πλάκα εις βάρος του, χωρίς καν ο ίδιος να το καταλαβαίνει.
Είναι κυρίως αυτή η χυδαία επίδειξη θράσους και κρετινισμού των δύο – Τσίπρα και Καμμένου - αλλά και των από κάτω χειροκροτητών, που έχοντας ιδεολογικοποιήσει την προσκόλληση στις προσόδους τους από το κράτος λένε στο συνταξιούχο και στο μισθωτό που θα δει και άλλες απώλειες, στον εργαζόμενο που θα συνεχίσει να πορεύεται χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας και υπό την υπερεκμετάλλευση από τον εργοδότη, στον άνεργο που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με ψευτό-δουλειές του ποδαριού ή με τη σύνταξη των γονιών του, «αφού μπορούμε να σε κοροϊδεύουμε μέσα στα μούτρα σου και να χαριεντιζόμαστε μεταξύ μας όσο εσύ αγωνιάς, εμείς θα περνάμε καλά, βολεμένοι στην εξουσία και θα στο δείχνουμε».
Ο δε υπουργός Aμυνας - όπως και ο πρωθυπουργός βέβαια - χαριεντίζεται ενώ δύο στελέχη του στρατού παραμένουν απαχθέντα- κατά τον ίδιο- από ένα ξένο κράτος. Δεν το λες και μεγάλη επίδειξη ευαισθησίας.
Το σόου της γραβάτας είναι η εικόνα της ύβρεως και της παρακμής της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης, που όπως και οι προηγούμενες μνημονικές κυβερνήσεις ξεκίνησε από το αντιμνημόνιο, πέρασε στα μνημόνια ως αναγκαίο κακό και κατέληξε στο ότι τα μνημόνια και οι στόχοι τους είναι ευλογία και στο «βάστα Μέρκελ».
Αν έχει απομείνει οποιοσδήποτε με στοιχειώδη πολιτική σκέψη στην κυβέρνηση θα πρέπει να τραβάει σήμερα τα μαλλιά του για το κωμικοτραγικό σόου της γραβάτας. Τέτοια επίδειξη θράσους, σε μια κοινωνία βουβής οργής θα πληρωθεί με σκληρό αντίτιμο για την κυβέρνηση.