Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Θέμις Μπαζάκα, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Μαρία Πετεβή, Ειρήνη Μακρή, και η Ξένια Καλογεροπούλου θα συναντηθούν από τον Οκτώβριο στη σκηνή του θεάτρου «Μουσούρη» με το «The Humans» του Στίβεν Κάραμ.
Τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία στο βραβευμένο με Tony θεατρικό έργο, που έκανε πρεμιέρα στο Broadway το 2016 και την ίδια χρονιά ήταν φιναλίστ για το Βραβείο Πούλιτζερ -ενώ στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, σε σενάριο και σκηνοθεσία του ίδιου του συγγραφέα- υπογράφει ο Κωνταντίνος Μαρκουλάκης.
Το «The Humans» ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής της οικογένειας Μπλέικ, κατά τη διάρκεια ενός μόνο απογεύματος.
Ο Έρικ και η Ντίντρι, οι γονείς, φτάνουν, μαζί με την Μόμο, την μητέρα του Έρικ - που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι και πάσχει από άνοια - και τη μεγάλη τους κόρη Έιμι, στην Τσάιναταουν της Νέας Υόρκης, για να γιορτάσουν την ημέρα των Ευχαριστιών στο διαμέρισμα όπου μόλις έχουν μετακομίσει η μικρή τους κόρη, η Μπρίτζετ, με τον σύντροφό της, Ρίτσαρντ.
Πρόκειται για μια προπολεμική, αλλόκοτη διπλοκατοικία, χωρίς έπιπλα ακόμα, φτιαγμένη από τον συνδυασμό ενός σκοτεινού διαμερίσματος στο υπόγειο με ένα σχεδόν εξίσου σκοτεινό διαμέρισμα στον επάνω όροφο.
Θα μπορούσαν να είναι άνθρωποι που όλοι γνωρίζουμε. Οι καυγάδες τους είναι για θέματα που όλοι μας συμβουλεύουν να αποφεύγουμε, αλλά σπάνια τα αποφεύγουμε, όπως τα χρήματα, η θρησκεία, η τάξη και το τι κάνουν λάθος τα παιδιά στη ζωή τους. Οι αιτίες των δυσκολιών τους είναι τόσο συνηθισμένες που μοιάζουν ελάχιστα άξιες αναφοράς -ασθένεια, έλλειψη δεξιοτήτων, έλλειψη χρημάτων, αδιαφορία των άλλων, κακή τύχη. Όσο κοινότυπα κι αν φαίνονται αυτά τα προβλήματα, είναι πραγματικά και άλυτα. Και με αυτόν τον τρόπο αποκτούν μυθικές διαστάσεις και παγκόσμια σημασία.
Μέσα από την επιδέξια αφήγηση, ο Αμερικανός συγγραφέας παρουσιάζει έναν καθρέφτη της κοινωνίας, αποκαλύπτοντας τους κοινούς αγώνες και την ανθεκτικότητα που μας ενώνουν όλους, αναδεικνύοντας την εγγενή ομορφιά που βρίσκεται μέσα στην ακαταστασία και τις ατέλειες της ανθρώπινης ύπαρξης.