«Η πιο άγρια ”αδικοθανατισμένη” από τις «αδικοθανατισμένες» νέες γυναίκες, όλες εκείνες τις ”λυγερές του Άδη” που συναντάμε στα δημοτικά τραγούδια, είναι χωρίς άλλο η λυγερή της παραλογής του Γεφυριού της Άρτας ή αλλιώς ”του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα”.
Εκείνη που ποτέ δε ρωτήθηκε αν θα δεχόταν να χτιστεί ζωντανή για να στεριώσει το περίφημο γεφύρι που θα έφερνε την πολυπόθητη πρόοδο στην κοινωνία. Εκείνη που με δόλο παρασύρθηκε και θυσιάστηκε, όπως συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, σε εκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη.
Η διάσημη παραλογή του «Γιοφυριού της Άρτας» μας δίνει την αφορμή να μιλήσουμε για τα ήθη που υποχρεώνουν τη γυναίκα να καταπνίγει και να θυσιάζει τις επιθυμίες της αλλά και την ίδια τη ζωή της στο βωμό του πατριαρχικού συστήματος.
Ενός κοινωνικού συστήματος με στερεοτυπικούς ρόλους από τους οποίους κανένα φύλο δεν μπορεί να ξεφύγει.
Ενός κόσμου όπου η κοινωνία θέτει αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς με συγκεκριμένο κώδικα «τιμής».
Ενός κόσμου σκοτεινού και βίαιου όπου η «αρετή» ισοδυναμεί με αδικία και θυσίες, η «ντροπή» ξεπλένεται με αίμα, ο άντρας πρέπει να διαφεντεύει και η γυναίκα να υπηρετεί. Ενός κόσμου μακρινού ή μήπως ακόμα κοντινού…;»
Τον κόσμο αυτό, όπως αποτυπώνεται στην παραλογή του Γεφυριού της Άρτας αλλά και σε πολλά ακόμα δημοτικά τραγούδια, ζωντανεύει η παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, μέσα από ένα θέαμα που συνδυάζει την αφήγηση με τη ζωντανή μουσική, το τραγούδι, το χορό και την ακροβασία.
Έμπνευση για τη φόρμα που ακολουθείται στην παράσταση είναι ο «παντόμιμος», η μεικτή δραματική φόρμα που γεννήθηκε μετά την παρακμή του αρχαίου ελληνικού δράματος, μακρινοί απόγονοι του οποίου θεωρούνται και οι παραλογές.
Η βία κατά των γυναικών με αποκορύφωμα τις γυναικοκτονίες που συνεχίζουν να μαστίζουν την κοινωνία μας ακόμα και σήμερα, προέρχονται από βαθιά ριζωμένες στην παράδοση και στη συνείδηση όλων μας προκαταλήψεις και στερεότυπα.
Οι πρόσφατες αντιδράσεις της κοινωνίας στα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας, δείχνουν ότι ο διάλογος για τον σεξισμό, το μισογυνισμό και τις διακρίσεις κάθε είδους, έχει επιτέλους ανοίξει.
Η παράσταση είναι αφιερωμένη σε όλες τις «λυγερές του Κάτω Κόσμου», τις νέες γυναίκες του χτες αλλά και του σήμερα που έχασαν μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά τη ζωή τους εξαιτίας του φύλου τους.
Μετά την μεγάλη επιτυχία της πρεμιέρας της παράστασης στον φυσικό της χώρο, το «Γεφύρι της Άρτας» έρχεται και στην Αθήνα από το Θέατρο Τέχνης, για μια και μοναδική βραδιά, την Πέμπτη 29 Ιουλίου και ώρα 21.00, στο Ανοιχτό Θέατρο του Κολωνού, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ο Δήμος Αθηναίων στηρίζει τον πολιτισμό».
Οι επόμενοι σταθμοί της περιοδείας, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε επιλεγμένα μέρη της Ελλάδας, θα ανακοινωθούν προσεχώς.
Ταυτότητα παράστασης
Δραματουργία-σκηνοθεσία-σκηνογραφία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση/μουσική διδασκαλία: Θοδωρής Αμπαζής
Κοστούμια-φροντιστήριο: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου
Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζή
Σχεδιασμός φωτισμού: Στέλλα Κάλτσου
Ειδική συνεργασία στο φωτισμό της παράστασης στην Άρτα: Κώστας Μπλουγουράς
Βοηθός σκηνοθέτη-οργάνωση παραγωγής: Μαριλένα Μόσχου
Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση
Κατασκευή σκηνικού: Σταύρος Μάνεσης
Συνεργασία στο σχεδιασμό σκηνικού: Χριστίνα Σουγιουλτζή.
Παίζουν (αλφαβητικά):
Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Αμαλία Τσεκούρα
Συμμετέχει: Μαριλένα Μόσχου
Χορός-ακροβατικά: Χριστίνα Σουγιουλτζή
Ζωντανή μουσική εκτέλεση:
Στέλλα Αραμπατζόγλου (σαξόφωνο)
Ιωάννα Ρήγα (σαντούρι)