Μια συναρπαστική και αινιγματική ανακάλυψη έκαναν οι αρχαιολόγοι στην αρχαία τοποθεσία Başur Höyük, στη Μεσοποταμία, στη νοτιοανατολική Τουρκία, με τον εντοπισμό ενός σημαντικού αριθμού λειψάνων εφήβων που είχαν ταφεί σε περίτεχνους τάφους.
Η ανακάλυψη αυτή, που δημοσιεύθηκε στο Cambridge Archaeological Journal, ρίχνει νέο φως στην κοινωνική και πολιτική οργάνωση της Μεσοποταμίας κατά την Εποχή του Χαλκού, προκαλώντας αναθεώρηση των παλαιότερων υποθέσεων για την ανάπτυξη των πρώιμων κρατών.
Η τοποθεσία του Başur Höyük, η οποία χρονολογείται μεταξύ 3100 και 2800 π.Χ., ήταν μέλος του ευρύτερου πολιτισμού της Μεσοποταμίας και είναι γνωστή για την παρουσία ταφών με πλούσιο στολισμό. Οι αρχαιολόγοι είχαν ήδη εντοπίσει πολλά αντικείμενα, όπως χάλκινα αντικείμενα, χάντρες και υφάσματα, που έδειχναν την κοινωνική πολυπλοκότητα της περιοχής, πιθανώς υπό την ηγεσία ενός ιεραρχικού συστήματος μοναρχίας.
Ωστόσο, η νέα σκελετική ανάλυση των ευρημάτων έχει προσφέρει νέες ενδείξεις για τη φύση αυτής της αρχαίας κοινότητας. Οι επιστήμονες, που έκαναν ανάλυση DNA των λειψάνων, ανακάλυψαν ένα εντυπωσιακό μοτίβο: τα περισσότερα άτομα που θάφτηκαν με τα πιο πλούσια αντικείμενα ήταν έφηβες, γεγονός που προκαλεί έκπληξη. Ο David Wengrow, ένας από τους ερευνητές, σημείωσε ότι τα ευρήματα δείχνουν ότι αυτά τα άτομα προέρχονταν από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες.
Η ακριβής φύση των ταφών παραμένει ασαφής. Παλιότερες θεωρίες υποστήριζαν ότι οι τάφοι μπορεί να ανήκαν σε νεαρούς βασιλικούς και τους θυσιασμένους συνοδούς τους, αλλά τα νέα ευρήματα αναιρούν αυτή την άποψη. Η ανάλυση DNA έδειξε ότι τα άτομα δεν είχαν βιολογική συγγένεια, κάτι που υποδηλώνει ότι δεν ανήκαν σε μια κυρίαρχη οικογένεια. Αντίθετα, φαίνεται ότι ανήκαν σε μια ομάδα ανθρώπων ίδιας ηλικίας, οι οποίοι ενδεχομένως συμμετείχαν σε τελετές μετάβασης στην ενηλικίωση.
Ορισμένοι επιστήμονες προτείνουν ότι οι θυσίες μπορεί να αποτελούσαν μέρος μιας τελετουργίας μύησης, ενώ άλλοι θεωρούν ότι οι τάφοι δείχνουν ότι η πολιτική δομή στην περιοχή ήταν πιο ρευστή και δυναμική απ′ ό,τι φανταζόμασταν, με εναλλαγή ηγεσίας και εξισωτικά κοινωνικά συστήματα.
Ο Wengrow θεωρεί ότι οι ταφικές πρακτικές στο Başur Höyük αποκαλύπτουν μια πιο ευέλικτη πολιτική και κοινωνική δομή στην πρώιμη Μεσοποταμία από ό,τι είχε υποτεθεί μέχρι τώρα.
Η παρουσία πολυτελών ενδυμάτων και εισαγόμενων υλικών στους τάφους προσθέτει περαιτέρω μυστήριο στην κατάσταση. Τα νεκρά άτομα φορούσαν στολίδια με χάντρες και μεταλλικές καρφίτσες, υποδεικνύοντας ότι η ενδυμασία είχε συμβολικό ρόλο και δεν ήταν απλώς λειτουργική.
Αυτή η προσοχή στη στολή ενισχύει την υπόθεση ότι αυτά τα άτομα κατείχαν σημαντικές θέσεις στην κοινωνική ιεραρχία, ίσως ως ηγέτες, επιλεγμένες ελίτ ή θύματα συγκρούσεων μεταξύ κοινωνικών ομάδων.
Οι ερευνητές συνεχίζουν να μελετούν τα ευρήματα από την τοποθεσία, ελπίζοντας να αποκαλύψουν περισσότερα για τη ζωή και τους θανάτους αυτών των εφήβων και τις κοινωνικές δομές της εποχής.
Πηγή: Archaeology Mag