Ήταν θέμα χρόνου να εξελιχθεί σε διμερές ζήτημα υψίστης σημασίας. Αναφερόμαστε στην κράτηση του Αμερικανού Πάστορα, του Andrew Craig Brunson, που κρατείται στην Σμύρνη της γειτονικής μας χώρας με την κατηγορία της σχέσης με τρομοκρατικές οργανώσεις. Ζήτημα στο οποίο είχαμε αναφερθεί αρκετούς μήνες πριν ως ένα στοιχείο που ενδέχεται να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Είναι φανερό ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έχει λάβει την στρατηγική απόφαση να χρησιμοποιεί φυλακισμένους άλλων χωρών ως μοχλό πίεσης και ως μέσο για την άσκηση ενός οθωμανικού παζαριού με τις χώρες καταγωγής τους. Στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας ο Ευαγγελικός Πάστορας, είναι πλέον μέρος ενός ευρύτερου, και έντονα πολυδαίδαλου και πολύπλοκου, παιχνιδιού εξουσίας που περιλαμβάνει από την μανία καταδίωξης του Τούρκου Προέδρου προς τον Ιεροκήρυκα, και πρώην συνεργάτη-μέντορα του, Γκιουλέν, την δυναμική της σχέσης ανάμεσα σε Ρωσία και Τουρκία, και το εξοπλιστικό πρόγραμμα της γειτονικής μας χώρας, και κυρίως το ποιος θα είναι ο βασικός πωλητής της Τουρκίας.
Η αίσθηση που υπάρχει σε αναλυτές της γειτονικής μας χώρας είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να λειτουργήσουν με τον ίδιο τρόπο που λειτούργησαν και απέναντι στην Ρωσία. Με την επιβολή δηλαδή κυρώσεων σε ανθρώπους κλειδιά του περιβάλλοντος του Ταγίπ Ερντογάν, σε ένα πιο ευρύ κύκλο από τον ήδη υπάρχοντα και σε δεύτερη φάση σε χρηματοπιστωτική πίεση σε τράπεζες και επιχειρήσεις εμβληματικές για τον Τούρκο Πρόεδρο.
Όλη αυτή η ένταση μπορεί να φαντάζει στην διεθνή κοινή γνώμη, και σε ένα κομμάτι του στενού εκλογικού ακροατηρίου του Ερντογάν, ως επωφελής για τον ίδιο και την χώρα του, αφού τον αναβαθμίζει ως το αντίπαλο δέος των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, αλλά δεν απαντάει σε ένα βασικό ερώτημα: Πόσο θα αντέξει η πανταχόθεν βαλλόμενη Τουρκική οικονομία που δέχεται την μία πίεση μετά την άλλη από τις διεθνείς αγορές.
Πιθανή κατάρρευση της οικονομίας της γειτονικής μας χώρα πέρα από το ντόμινο των αρνητικών εξελίξεων που θα δημιουργήσει στην παγκόσμια οικονομία θα πλήξει και τον στενό πυρήνα των συνεργατών του Ερντογάν, λόγω του ότι του χαρτοφυλάκιο της οικονομίας το χειρίζεται ο γαμπρός και φέρελπις διάδοχος του.
Ως εκ τούτου, ο παράγοντας της οικονομίας και κυρίως της αντοχής που αυτή μπορεί να δείξει μακροπρόθεσμα θα ορίσει και το χρονοδιάγραμμα αλλά και το βαθμό της έντασης ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Τουρκία. Το μόνο δεδομένο είναι ότι η πατρίδα μας θα πρέπει να είναι ενεργά παρούσα αλλά με διακριτικό τρόπο στις εξελίξεις στέλνοντας μήνυμα σταθερότητας αλλά κυρίως σοβαρότητας σε εχθρούς και φίλους.