Δεν υπάρχει τίποτα πιο αναζωογονητικό από μια δροσερή βουτιά στην πισίνα μέσα στο κατακαλόκαιρο. Αλλά καθώς ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες, οι πισίνες γεμίζουν κόσμο.
Και ενώ ουσίες όπως το χλώριο και το βρώμιο πράγματι σκοτώνουν πολλούς ιούς και βακτήρια, ορισμένα μικρόβια επιβιώνουν. Για αυτό και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς θα τα αποφύγουμε, επισημαίνει ο Τζέισεν Κουνζ, επικεφαλής του προγράμματος υγιεινής στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Νοσημάτων.
Τα πιο κοινά μικρόβια που «πλατσουρίζουν» στην πισίνα
1. Η κρυπτολοίμωξη
Η πιο κοινή αιτία ασθενειών που σχετίζονται με το κολύμπι στην πισίνα είναι η διάρροια.
«Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους, εάν συμβεί ατύχημα με κόπρανα σε μια πισίνα, υπάρχει πρωτόκολλο που ακολουθούν οι ναυαγοσώστες πριν μας επιτρέψουν να επιστρέψουμε στο νερό», εξηγεί η Δρ Κλερ Ροκ, καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου John Hopkin.
Ένα μικρόβιο που συνδέεται με τη διάρροια είναι το Cryptosporidium, γνωστό και ως crypto, το οποίο έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ανθεκτικό στο χλώριο. Συνήθως το χλώριο ή το βρώμιο αδρανοποιεί ή σκοτώνει τα μικρόβια μέσα σε λίγα λεπτά, Ωστόσο το συγκεκριμένο μπορεί να επιβιώσει για περισσότερες από επτά ημέρες.
Ίσως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι σύμφωνα με έκθεση του CDC, το crypto προκάλεσε το 49% των κρουσμάτων ασθενειών σε υδάτινους χώρους όπως πισίνες, υδρομασάζ και υδάτινες παιδικές χαρές από το 2015 έως το 2019.
Για τον λόγο αυτό, όσοι έχουμε εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα διατρέχουμε μεγαλύτερο κίνδυνο να κολλήσουμε μια σοβαρή κρυπτολοίμωξη. Επομένως η Ροκ συνιστά να συμβουλευτούμε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν το ρίξουμε στις βουτιές.
2. Το αυτί του κολυμβητή
«Το αυτί του κολυμβητή είναι μια μόλυνση που προκαλείται από βακτήρια όταν το νερό της πισίνας παραμένει στον έξω ακουστικό πόρο», εξηγεί η Ροκ.
Όταν το νερό με χλώριο μένει εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, φθείρει το προστατευτικό κερί, δημιουργώντας παράλληλα το ιδανικό υγρό περιβάλλον για τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων.
Αυτό παρατηρείται πιο συχνά στα παιδιά και ευτυχώς, δεν μεταδίδεται από ασθενή σε ασθενή. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, κνησμό, ερυθρότητα, οίδημα και παροχέτευση από το αυτί.
Για να αποφύγουμε αυτό το είδος μόλυνσης, όταν τελειώσουμε με το κολύμπι, στεγνώνουμε πολύ σχολαστικά κάθε αυτί είτε με μια πετσέτα, είτε τινάζοντας τους λοβούς.
3. Ερεθισμός στα μάτια, εξανθήματα και βήχας
Ο ερεθισμός προκαλείται όταν το χλώριο στην πισίνα συνδυάζεται με ιδρώτα, ούρα και βρωμιά. Αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ, κάνει τα μάτια μας να κοκκινίζουν και να μας φαγουρίζουν. Πέρα όμως από τον κνησμό, μπορεί να προκύψουν δερματικά εξανθήματα, ρινικός ερεθισμός και βήχας.
Για αυτό και συνίσταται να κάνουμε ντους πριν μπούμε στο νερό, να είμαστε άβαφτοι και φυσικά να μην ουρούμε στην πισίνα. Γιατί πρώτα από όλα βλάπτουμε εμάς τους ίδιους.
Πώς θα παραμείνουμε ασφαλείς στην πισίνα
1. Πριν μπούμε στο νερό εξετάζουμε εάν:
Είναι ορατή η αποχέτευση στο βαθύ άκρο της πισίνας
Η πισίνα φαίνεται ασφαλής και σε καλή κατάσταση
Υπάρχουν ναυαγοσώστες που παρατηρούν προσεκτικά τους λουόμενους
2. Φροντίζουμε να μην φέρνουμε εμείς οι ίδιοι μικρόβια στο νερό
Συχνά βλέπουμε ταμπέλες στην πισίνα που λένε να κάνουμε ντους πριν μπούμε στο νερό. Και δεν πρέπει να τις αγνοήσουμε. Το ξέβγαλμα έστω και για ένα λεπτό, μειώνει το μεγαλύτερο μέρος της ρυπαρότητας και οποιουδήποτε άλλου πράγματος μπορεί να υπάρχει στο σώμα μας.
3. Δεν ουρούμε στην πισίνα για κανένα λόγο
4. Δεν καταπίνουμε νερό
5. Μένουμε μακριά από το νερό εάν έχουμε κάποια ανοιχτή πληγή