Δεν θα το επιτρέψει η Ευρώπη
Η Γαλλία και οι ΗΠΑ ζήτησαν την επανένταξη της Ρωσίας στους G7,[1] η οποία από το 2014 δεν είναι πια ενεργό μέλος εξαιτίας της βίαιης προσάρτησης της Κριμαίας. Ωστόσο, τόσο η Γερμανία όσο και το Ηνωμένο Βασίλειο έσπευσαν να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους στο ενδεχόμενο της επιστροφής της Ρωσίας, ισχυριζόμενοι πως δεν υπάρχει λόγος να αναθεωρηθεί η απόφαση. Πιο συγκεκριμένα, η Μέρκελ διατηρώντας την ισχυρή επιρροή της στον ευρωπαϊκό χώρο κινητοποίησε τα κράτη μέλη να ακολουθήσουν την «τιμωριτική» διάθεση προς τη Ρωσία, την οποία κατηγορούν ως υπαίτια για την καταστροφή της παγκόσμιας τάξης και τη διάπραξη εγκλημάτων κατά της Ουκρανίας. Παράλληλα, ο Τζόνσον όντας επικριτικός απέναντι στη Ρωσία θέλησε να δείξει πως δεν δύναται να ξεχάσει το περιστατικό που στιγμάτισε τις σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών, ήτοι της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής στο Ηνωμένο Βασίλειο με σκοπό να σκοτώσει έναν πρώην αξιωματικό πληροφοριών και την κόρη του.
Αξίζει να σημειωθεί πως από την πλευρά της η Ευρώπη δεν παρατηρεί κάποια καλή θέληση εκ μέρους της Ρωσίας η οποία θα επέτρεπε να εξομαλυνθούν οι σχέσεις. Η Ρωσία δεν έκανε τίποτα για να απαλύνει τις επιπτώσεις από τα εγκλήματά της και να δικαιολογήσει τη θέση της απέναντι στους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν εναντίον της. Ωστόσο, για τη Δύση, η προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία αποτελεί θεμελιώδη πρόκληση για την ευρωπαϊκή τάξη και τους κανόνες που θεσπίστηκαν με την Τελική Πράξη του Ελσίνκι το 1975.
Δεν ήταν ανέκαθεν συμβατό μέλος
Όταν η Ρωσία εισήχθη στους G7, δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που είχαν καθοριστεί για τα μέλη του συλλόγου. Το σύνολο των G7 αποτελείται από ιδιαίτερα αναπτυγμένες, οικονομικά επιτυχημένες και δημοκρατικές χώρες που έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην παγκόσμια οικονομία. Εκείνη τη στιγμή, η Ρωσία δεν είχε μια εύρωστη οικονομία και, στην πραγματικότητα, ούτε σήμερα έχει καταφέρει να επιτύχει τους στόχους της.[2] Οι ηγέτες των κρατών μελών των G7 φάνηκε πως είχαν την επιθυμία να δείξουν στη Ρωσία πως αναγνωρίζουν την πορεία της τόσο στο πεδίο μετασχηματισμού της αγοράς όσο και στην προσπάθεια να επιδείξει δημοκρατική ανάπτυξη. Έχει χαρακτηρισθεί ως μια ενθάρρυνση προς τη Μόσχα να γίνει μέρος της πολιτισμένης παγκόσμιας διεθνής κοινότητας. Όμως, όπως αποδείχθηκε, η προσφορά δεν ήταν ποτέ δικαιολογημένη. Πραγματοποιώντας η Ρωσία την πιο βίαιη «αρπαγή γης» στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τέθηκε εκτός των G7 και ήρθε αντιμέτωπη με σειρά κυρώσεων.[3]
Η Ρωσία δεν επιθυμεί να επιστρέψει
Αναλογιζόμενοι το γεγονός πως ήταν η ίδια η Ρωσία που ζήτησε να επιστρέψει, αλλά πρόκειται για μια πρόταση-ιδέα η οποία προήλθε από τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, γεννάται το ερώτημα πόσο έτοιμη νιώθει να γυρίσει; Ο Πούτιν φαίνεται να είναι περισσότερο σε αρμονία με την ομάδα των G20, καθώς στα κράτη μέλη των G20 εκπροσωπούνται ηγέτες χωρών με αμφίβολη δημοκρατική ελευθερία και των οποίων οι οικονομίες αναπτύσσονται δυναμικά. Στην πραγματικότητα, για αυτό οι Ρώσοι δεν επεδίωξαν να επιστρέψουν, δεν ζήτησαν να γίνουν δεκτοί στην ομάδα των G7. Αντιθέτως, προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι δεν ήταν ενδιαφέρον για αυτούς. Για τη Ρωσία, ωστόσο, αυτό που μετράει πραγματικά είναι η έναρξη της «συζήτηση για την αποκατάσταση της Ρωσίας στην ομάδα των G7», όχι η πραγματική επανένταξη. [4] Η συζήτηση αυτή ωφελεί τη Ρωσία, καθώς εξαλείφει το στίγμα της απομόνωσης το οποίο βιώνει από το 2014.
Εν αντιθέσει, η Δύση δεν φαίνεται ακόμα πρόθυμη να αφήσει στο παρελθόν την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας καθώς όπως κρίνει η Ρωσία παραβιάζει μεταξύ άλλων τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Θέλοντας να δείξει ότι οι βίαιες αυτές πράξεις δεν έχουν θέση σε ευρωπαϊκό έδαφος τον 21ο αιώνα, διατηρει την αυστηρότητα της απέναντι στο ζήτημα της επιστροφής της Ρωσίας στους G7, το οποίο συζητήθηκε στη σύνοδο κορυφής των G7 στο Μπιαρίτς το οποίο πραγματοποιήθηκε από τις 24 έως τις 26 Αυγούστου. Την σπουδαιότητα της επίλυσης της ουκρανικής κρίσης επεσήμανε και ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν, καθώς υποστήριξε πως δίχως αυτή την προϋπόθεση δεν θα επιτευχθεί η επιστροφή της Ρωσίας. Ωστόσο, Η Ουκρανία είναι για τη Ρωσία κομβικής σημασίας και είναι μια χώρα που θεωρείται ζωτικό πεδίο για τη Ρωσία η οποία δείχνει διατεθειμένη να διατηρήσει τη σύγκρουση με τη Δύση.
[1] Η ομάδα των G7 αποτελείται από τις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Γαλλία, την Ιταλία και τον Καναδά.
[2] O. Khara, (2019). Russia’s “return” to the Group of Seven. Will they forgive Putin’s illegal annexation of Crimea? UNIAN. Διαθέσιμο σε: https://www.unian.info/politics/10661304-russia-s-return-to-the-group-of-seven-will-they-forgive-putin-s-illegal-annexation-of-crimea.html
[3] Οι ΗΠΑ και η ΕΕ επέβαλαν κυρώσεις ενώ απαγόρευσαν στα πλοία και τα αεροπλάνα τους να ταξιδεύουν από την Κριμαία χωρίς άδεια από τις ουκρανικές αρχές. Επιβλήθηκαν επίσης κυρώσεις σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας μετά την έναρξη της διαμάχης στο Ντονμπάς τον Απρίλιο του 2014 και κυρίως, μετά την κατάρριψη του Boeing των μαλαισιανών αερογραμμών, με περίπου 300 επιβαίνοντες.
[4] V. Frolov, (2019). Russia Rejoices Over Trump’s G7 Readmission Offer.The Moscow Times. Διαθέσιμο σε: themoscowtimes.com/2019/08/22/russia-rejoices-over-trumps-g7-readmission-offer-a66981