Η συμβίωση με ένα άλλο άτομο δεν θα πάψει ποτέ να είναι περίπλοκη. Ειδικά όταν το συγκεκριμένο άτομο διαδραματίζει ταυτόχρονα το ρόλο του καλύτερού μας φίλου, του εραστή μας, του γονέα του παιδιού μας, ακόμη και του επιχειρηματικού συνεργάτη μας. Στις ερωτικές μας σχέσεις βρισκόμαστε επιφορτισμένοι με τόσες πολλές ιδιότητες. Συχνά, είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε σε ό,τι προστάζει το στερεότυπο του ιδανικού συντρόφου.
Ωστόσο, δεν ωφελεί να επιτρέπουμε στο άγχος και την ανασφάλεια να εισβάλλουν στη σχέση μας. Έχοντας επίγνωση ότι δεν είμαστε ο «ιδανικός σύντροφος», θα επιστρατεύσουμε ορισμένα μέσα, προκειμένου να βγάλουμε τον καλύτερό μας εαυτό απέναντι στον ερωτικό μας σύντροφο. Ας σκεφτούμε ότι η καλοκαιρινή περίοδος ίσως αποτελεί ένα εξαιρετικό τάιμινγκ.
Κάνουμε ένα βήμα πίσω και αλλάζουμε την προοπτική μας
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε σχεδιαστεί για να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα δικά μας μάτια, με τις σχέσεις μας να μην αποτελούν εξαίρεση. Εξαιτίας του γεγονότος ότι αυτή, είναι η προεπιλεγμένη μας άποψη, στην καθημερινότητα ξεχνάμε ότι ο σύντροφός μας ενδέχεται να αντιλαμβάνεται τον κόσμο διαφορετικά.
Μια απλή αλλαγή στην οπτική γωνία μπορεί να φανεί σωτήρια. Ίσως μας βοηθήσει, ακόμα και σε στιγμές κρίσης, να συνειδητοποιήσουμε ότι η άποψή μας είναι μόνο μία ανάμεσα σε τόσες άλλες. Με αυτή τη μέθοδο θα δούμε πιο καθαρά.
Σε μια μελέτη, οι ερευνητές παρότρυναν ορισμένους από τους συμμετέχοντες να περιγράψουν μια πρόσφατη σύγκρουση με τον σύντροφό τους, από μια αποστασιοποιημένη οπτική γωνία. Διαπίστωσαν ότι αυτοί οι συμμετέχοντες δεν παρουσίασαν τις ίδιες μειώσεις στην ικανοποίηση, σε σχέση με άλλους συμμετέχοντες που δεν ενθαρρύνθηκαν να παρατηρήσουν τις σχέσεις τους από διαφορετική οπτική γωνία.
Βάσει έρευνας, την οποία διεξήγαγε η κοινωνική ψυχολόγος και ερευνητής διαπροσωπικών σχέσεων Έμι Γκόρντον, τα ζευγάρια που τσακώνονται περισσότερο δεν είναι απαραίτητα λιγότερο ικανοποιημένα από τη σχέσεις τους. Ο βαθμός ικανοποίησης από τον ερωτικό δεσμό φαίνεται να εξαρτάται από το αν οι άνθρωποι αισθάνονται ή όχι κατανόηση από το σύντροφό τους.
Μπαίνοντας στη θέση του συντρόφου μας θα κατανοήσουμε περισσότερα για εκείνον. Η ενσυναίσθηση μας υπενθυμίζει ότι τα ζητήματα μιας σχέσης σπάνια διαθέτουν μία όψη. Περνώντας από αυτό το στάδιο, ίσως εξετάσουμε τα παράπονα που εκφράζει το ταίρι μας με μεγαλύτερη γενναιοδωρία.
Αφήνουμε πίσω μας ό,τι μας πλήγωσε
Κρατώντας στη μνήμη μας στιγμές που μας πλήγωσαν, ίσως αισθανόμαστε «υποψιασμένοι» και προνοητικοί. Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που είναι σε θέση να συγχωρούν, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα μικρές παρεξηγήσεις, τείνουν να βρίσκονται σε σχέσεις υψηλότερης ποιότητας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε «χαλί να μας πατήσουν». Η συγχώρεση σε κάποιον που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του εξακολουθεί να παραβιάζει τα όριά μας δίχως τύψεις, ενδέχεται να είναι προβληματική και να διαβρώσει τον αυτοσεβασμό μας.
Εφόσον ο σύντροφός μας έχει συναίσθηση του σφάλματός του, επιτρέποντας σε μικροπράγματα να λησμονηθούν, θα αισθανθούμε ανακούφιση αμφότεροι.
Καλλιεργούμε την ευγνωμοσύνη
Ο Τζον Γκότμαν, έχοντας μελετήσει τις στενές σχέσεις επί δεκαετίες, διατυπώνει την άποψη ότι ένας καθοριστικός τρόπος, προκειμένου να τονώσουμε τη σχέση μας, είναι να προωθήσουμε μια κουλτούρα αμοιβαίας εκτίμησης.
Η ευγνωμοσύνη αποτελεί σημαντικό τομέα έρευνας. Οι άνθρωποι που είναι ευγνώμονες για τους συντρόφους τους, τείνουν να βρίσκονται σε σχέσεις υψηλότερης ποιότητας.
Όταν περνάμε πολύ χρόνο με τον σύντροφο μας, ελλοχεύει ο κίνδυνος να πέσουμε σε έναν κύκλο αρνητικής αμοιβαιότητας, όπου αρχίζουμε να βλέπουμε και να περιμένουμε τα χειρότερα ο ένας από τον άλλον.
Εάν στεναχωριόμαστε κάθε φορά που ο σύντροφός μας υποκύπτει σε κάτι ελαφρώς ενοχλητικό, λίγη ευγνωμοσύνη θα μπορούσε να μας βοηθήσει. Επομένως, είναι προτιμότερο να αφιερώσουμε χρόνο, προκειμένου να ψάξουμε για αισιόδοξα στοιχεία στη σχέση μας και τον σύντροφό μας, παρά να εστιάζουμε στα αρνητικά.
Πηγή: psychologytoday.com