Συμβόλαιο για την ανάπτυξη ενός concept σχετικά με δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου στη Σελήνη κέρδισε από τη DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) του αμερικανικού Πενταγώνου η Northrop Grumman.
Το συγκεκριμένο concept αναπτύσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της δεκαετούς Lunar Architecture (LunA-10) Capability Study. To σιδηροδρομικό αυτό δίκτυο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μεταφορές ανθρώπων, προμηθειών και πόρων για εμπορικού χαρακτήρα εγχειρήματα ανά την επιφάνεια της Σελήνης, συμβάλλοντας σε μια διαστημική οικονομία.
Στη μελέτη της Northrop Grumman θα οριστούν οι πόροι και τα πλαίσια λειτουργίας, θα δημιουργηθεί λίστα με τα εκτιμώμενα κόστη και τα τεχνολογικά και επιμελητειακά ρίσκα, θα οριστούν πρωτότυπα, επιδείξεις και αναλύσεις σχετικά με ένα πλήρως λειτουργικό σύστημα σεληνιακού σιδηροδρόμου και θα διερευνηθούν concepts σχετικά με την κατασκευή και λειτουργία του συστήματος μέσω της χρήσης ρομπότ.
Η LunA-10 Capability Study έχει σχεδιαστεί με σκοπό τη γρήγορη δημιουργία τεχνολογικών ιδεών σχετικά με σεληνιακές υποδομές. Όπως σημειώνεται σε σχετικό δημοσίευμα του New Atlas, η ιδέα ενός σιδηροδρόμου στη Σελήνη έχει λογική, δεδομένου ότι η εδραίωση μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας απαιτεί υποδομές, οι οποίες περιλαμβάνουν ορυχεία, σταθμούς ηλεκτροδότησης, εργοστάσια και προφανώς συστήματα μεταφοράς- και ο σιδηρόδρομος είναι «παραδοσιακά» ένα ιδιαίτερα αξιόπιστο σύστημα μεταφοράς. Επίσης, αντίθετα με ό,τι νομίζουν οι πιο πολλοί, η Σελήνη είναι...μεγάλη, με συνολική έκταση περίπου σαν αυτή της Αφρικής, και ένα σιδηροδρομικό σύστημα μεταφοράς θα διευκόλυνε πολύ τα πράγματα, είτε επρόκειτο για κάτι συμβατικό είτε για κάτι πιο «εξωτικό», όπως πχ τρένα maglev (μαγνητική αιώρηση). Ακόμη, θα περιόριζε την επαφή μεταξύ ανθρώπων και εξοπλισμού και σεληνιακής σκόνης (η οποία είναι ιδιαίτερα διαβρωτική), με οφέλη τόσο για τον εξοπλισμό, όσο και για την ίδια τη Σελήνη, καθώς θα χρειάζονταν πολύ λιγότερες μετακινήσεις οχημάτων (ρόβερ) στην επιφάνεια.