Σκόπευα να χρησιμοποιήσω την έκφραση «γρήγορα αυτοκίνητα σε λάθος ανθρώπους», ωστόσο θεωρώ ότι είναι πιο δόκιμη φράση «η υπερβολική ταχύτητα ευθύνεται, πάντα», καθώς ακόμα και με λιγότερο ισχυρά αυτοκίνητα, σημειώνονται τροχαία ατυχήματα και μάλιστα θανατηφόρα.
Το τραγικό τροχαίο ατύχημα που σημειώθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022, και κόστισε τη ζωή σε έναν οδηγό 42 ετών, τον Τζώρτζη Μονογυιό, ο οποίος οδηγώντας μια Ferrari έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, με αποτέλεσμα αυτό να προσκρούσει σε δέντρο και να τυλιχθεί στις φλόγες, έρχεται να προστεθεί σε σειρά ατυχημάτων που έχουν συμβεί κατά καιρούς. Αλλά και να υπενθυμίσει ένα πολύ σοβαρό και υπαρκτό πρόβλημα.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η αστυνομική έρευνα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη - θα ακολουθήσει πιθανόν και δικαστική. Ωστόσο το αποτέλεσμα παραμένει τραγικό ανεξάρτητα από τις ακριβείς συνθήκες, που όλοι θέλουμε να διευκρινιστούν όταν χάνεται ένας άνθρωπος.
Στο μεταξύ θυμόμαστε όλοι την πρόσφατη απώλεια ζωής του Mad Clip οδηγώντας μια Porsche, η οποία προσέκρουσε επίσης σε δέντρο, την απώλεια ζωής του υιού Βακάκη, μαζί με τον συνοδηγό του και μια γυναίκα με το μωρό της, στο αυτοκίνητο της οποίας προσέκρουσε η Porsche που οδηγούσε ο Βακάκης στην Εθνική Οδό, την απώλεια ζωής του τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη, που βγήκε εκτός δρόμου και προσέκρουσε σε κιγκλιδώματα, όπως και τόσα άλλα ατυχήματα που έχουν συμβεί, είτε σε τυχαία περιστατικά είτε στις λεγόμενες κόντρες της νύχτας.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα γρήγορα αυτοκίνητα βρέθηκαν στο επίκεντρο, καθώς πράγματι έχουν τη δυνατότητα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, να αναπτύξουν μεγάλη ταχύτητα, η οποία γίνεται και υπερβολική εντός αστικού ιστού. Ωστόσο, ο οδηγός είναι αυτός που πατάει το γκάζι, άρα η ευθύνη μεταφέρεται αυτομάτως στον οδηγό και όχι στο αυτοκίνητο, το οποίο είτε εκ κατασκευής, είτε εκ μετατροπής, αποτελεί αντί για εργαλείο ευχαρίστησης, μέσο εκτόξευσης της αδρεναλίνης, με θλιβερές συνέπειες.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα, όπου η αυτοκινητιστική παιδεία είναι ανύπαρκτη, δεν μαθαίνουμε από τα λάθη που γίνονται. Ο κάθε οδηγός, πόσω μάλλον κάποιος που πρόκειται να οδηγήσει ένα πανίσχυρο αυτοκίνητο, οφείλει να εξοικειωθεί με το αυτοκίνητό του, να μάθει τα μυστικά του, να το χειρίζεται με τον τρόπο που πρέπει και που μπορεί ο ίδιος και βέβαια να μην ξεπερνά ούτε τα όρια τα δικά του, ως οδηγός, ούτε να φθάνει το αυτοκίνητο στα όριά του. Διότι σε τέτοιες περιπτώσεις κανένα ηλεκτρονικό σύστημα ασφάλειας και κανένας αερόσακος δεν σώζει την κατάσταση.
Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, πρέπει οπωσδήποτε να θεσπίσει διάταξη που να προβλέπει κάποια μαθήματα εξοικείωσης με το αυτοκίνητο, τουλάχιστον για όσους αγοράζουν υπερ-αυτοκίνητα, εκτός κι αν έχουν δίπλωμα αγωνιστικής οδήγησης, διότι οι οδηγοί αγώνων διαθέτουν εμπειρία, και πέραν τούτου είναι απειροελάχιστες οι περιπτώσεις εκείνων που τρέχουν σε δημόσιους δρόμους, διότι αφενός εκτονώνονται στους αγώνες, σε πίστα ή στις διαδρομές στα βουνά και, αφετέρου, αν συλληφθούν κινδυνεύουν να απολέσουν την αγωνιστική τους άδεια.
Ας σκεφτεί, λοιπόν, κάτι το κράτος, προκειμένου να αποκτήσουμε αυτοκινητιστική παιδεία, τώρα που έχει ξεκινήσει η διαβούλευση για το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για την Οδική Ασφάλεια, για την περίοδο 2021-2030, προκειμένου να μη θρηνούμε άδικα ζωές στην άσφαλτο.