14 Φεβρουαρίου ~Βαλεντίνου
Να πω την αλήθεια, η γενιά μου αγνοούσε τη γιορτή και τα έθιμα. Πρωτοακούσαμε γι’αυτήν στο μάθημα αγγλικών στου Παπαηλιού (Πειραιά) κάπου στα 1977 (;) : ” Roses are red Violets are blue and I love you, my Valentine”.
Καθιερώθηκε αμιγώς εμπορικά και σχεδόν ενοχικά, γιατί αν δεν δωρίζαμε λουλούδια ή σοκολατάκια στην ”Βαλεντίνα ” μας, είχαμε μούτρα και στεναχώριες/νάζια κ.λ.π . Παρομοίως, ήδη καθιερώνονται / επιβάλλονται και άλλοι αμερικανοδυτικοί εμπορικοί εορτασμοί παγκοσμίως ( Thanksgiving Day, Halloween κ.λ.π ).
Τ′ όνομα Valentino προέρχεται από το λατινικό Valentinus και αυτό από το valentia που σημαίνει: δύναμη/ σθένος αλλά και ικανότητα.
Μάλλον η συσχέτιση της ημέρας με τον έρωτα έχει να κάνει με τα πτηνά (πιτσουνάκια) που επιλέγουν αυτή την περίοδο συντρόφους ~ βλ αγγλική γλώσσα του 14ου αι.:
For this was on seynt Volantynys day
Whan euery bryd cometh there to chese his make.
[Chaucer, “Parlement of Foules,” έτος 1381]
Παρότι θα δείτε άρθρα πως η γιορτή συνδέεται με τα Ρωμαϊκά Lupercalia (γονιμικά δρώμενα) και τον άγιο (μάλλον 2-3 άγιους) Βαλεντίνο, εν τούτοις δεν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις που να το επαληθεύουν.
Το έθιμο της αποστολής καρτών και γραμμάτων ξεκίνησε στην Αγγλία μεταξύ 1840-1870, μειώθηκε στο γύρισμα του 20ου αιώνα, και αναβίωσε από το 1920 και μετά με βάση τις Η.Π.Α.
Καθόλου τυχαίο τ′ όνομα του Ιταλοαμερικανού: Rodolfo Alfonso Raffaello Pierre Filibert Guglielmi di Valentina d’Antonguolla, γνωστού ως Rudolph Valentino.
Σε κάθε περίπτωση: Όσοι γιορτάζουν ειδικά σήμερα, όσοι γιορτάζουν όλο το χρόνο, όσοι παντού και πάντα, όσοι λίγο, ή καθόλου και φυσικά ”οι χωρισμένοι που δεν γιορτάζουνε ποτέ”, οι πιστεύοντες ή μη στον έρωτα, οι πενθούντες αυτόν, τα ”μπακούρια”, καθώς και πολλά άλλα, να περάσετε μια όμορφη μέρα!