Το ότι οι Άγγλοι είναι λάτρεις της παράδοσης, δεν χωράει αμφιβολία. Επίσης όμως, καθώς η Αγγλία αποτελεί μια πολυπολιτισμική κοινωνία οι διατροφικές συνήθειες των πολιτών έχουν αλλάξει αφού σε μεγάλες πόλεις μπορεί κανείς να φάει από το καλύτερο Αιθιοπικό και Βιετναμέζικο μέχρι φυσικά μια παραδοσιακή πίτα του βοσκού.
Προφανώς όμως επίσης στους Άγγλους δεν αρέσει να ανακατεύουν τις γεύσεις Άγγλοι και μάλλον προτιμούν τα παραδοσιακά τους πιάτα να μένουν άσπιλα και αμόλυντα από προσθήκες που που μπορεί να είναι της μόδας.
Αυτή ίσως να είναι και μια εξήγηση για τις αντιδράσεις που ξεσήκωσε μια πρόταση του προεδρείου της English Breakfast Society (Εταιρεία για το Αγγλικό Πρωινό) που το έργο της εστιάζει στην ιστορία, την κληρονομιά και την κουλτούρα του αγγλικού πρωινού.
Τι το τρομερό πρότεινε; Να μπει στο αγγλικό πρωινό ο ανανάς και να αφαιρεθούν οι ψητές ντομάτες και μανιτάρια, όπως γράφει ο Guardian.
Τι κάνει τελικά ένα αγγλικό πρωινό ”παραδοσιακό”;
Στο σημείο αυτό πρέπει να εξηγήσουμε τι συνιστά ένα πλήρες παραδοσιακό αγγλικό πρωινό. Το κλασικό πρωινό της Κυριακής λοιπόν αποτελείται συνήθως από μπέικον, αυγά (συνήθως τηγανητά, μερικές φορές ποσέ), λουκάνικα, μανιτάρια, φασόλια φούρνου, μαύρη πουτίγκα, ψητές ντομάτες και φρυγανισμένο ψωμί (και μάλιστα άφθονο). Στην Σκωτία το πρωινό αναβαθμίζεται με την προσθήκη των χάγκις (κιμάς από καρδιά, συκώτι και πνεύμονες προβάτου, ανακατεμένος με αλεύρι βρώμης και καρυκευμένος με κρεμμύδια και μπόλικο πιπέρι, ο οποίος σιγοβράζει μέσα σε στομάχι προβάτου για περίπου τρεις ώρες), λευκή πουτίγκα και του κέικ βρώμης.
Επιστρέφοντας στην πρόταση της English Breakfast Society, αυτή επιχειρηματολογεί προς υπεράσπιση του ανανά, πως το φρούτο περιλαμβανόταν στο αγγλικό πρωινό κατά το μακρινό παρελθόν.
Ο Γκι Μπουλ ντε Μισεντά, ιδρυτής και πρόεδρος της εταιρείας, είπε στην Daily Telegraph: «Είναι ενδιαφέρον ότι στα τέλη του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα, ο ανανάς θεωρούνταν ένα προϊόν για πρωινό υψηλής ποιότητας στη Μεγάλη Βρετανία. Οι ανανάδες θεωρούνταν εξωτικοί, ακριβοί, δύσκολο να αποκτηθούν και ήταν ένα πολύτιμο συστατικό πρωινού για πλούσιες αγγλικές οικογένειες, γι′ αυτό μπορείτε να βρείτε πολλές παλιές αγγλικές συνταγές πρωινού με ανανά».
Σύμβολο χλιδής
Και πράγματι, η αγορά και κατανάλωση ανανά ήταν ένδειξη οικονομικής ευρωστίας που τότε συνοδευόταν από κάποιο αξίωμα ή τίτλο.
Οι ανανάδες έφτασαν φυσικά πρώτη φορά στην Ευρώπη αφού ο Χριστόφορος Κολόμβος τους εντόπισε στην Γουαδελούπη το 1493 και τους έφερε πίσω στην Ισπανία. Είχαν υψηλή ζήτηση (και χαμηλή προσφορά) και επομένως έφτασαν να γίνουν συμβολίζουν τη χλιδή. Μάλιστα, ο ανανάς ”εμφανίζεται” σκαλισμένος και σε ορισμένα κτίρια, καθώς ενσωματώθηκε στην αρχιτεκτονική ως ένδειξη πλούτου. Μερικοί μάλιστα απαντώνται στον στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, κατά μήκος της κορυφής του Χάνμπουρι Χολ ακόμη και στο τρόπαιο του Γουίμπλετον στο single, όπως επισημαίνει το Euronews.
Και ο ιδρυτής της Εταιρείας συνεχίζει: «Μια φέτα ψητός ανανάς μπορεί να προσθέσει ποικιλία στο αγγλικό πρωινό. Απλώς βγάλτε τα μανιτάρια ή την ντομάτα. Βάλτε μια φέτα ανανά στη σχάρα στο αγγλικό πρωινό κάποιου για να του προσφέρετε μια απροσδόκητη απόλαυση».
Και πρόσθεσε: «Σε κανέναν δεν αρέσουν πραγματικά οι ντομάτες που συνήθως συνοδεύουν ένα πλήρες αγγλικό πρωινό, οπότε γιατί να μην τις αντικαταστήσουμε με μια φέτα ανανά στη σχάρα;».
″Παραβιάζεται κάτι ιερό”
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι αντιδράσεις ήταν...κάτι λιγότερο από ενθουσιώδεις.
Ο Ντέιβιντ Τζορτζ, γράφοντας για στο National World, αναφέρει πως η Εταιρεία είχε «παραφρονήσει», πως «παραβίαζε κάτι ιερό» και ότι «όλη αυτή η τάση ανάμειξης γλυκού και αλμυρού πρέπει να τελειώσει εδώ και τώρα».
Ανάλογα και τα σχόλια που πλημμύρισαν το Χ: «Όχι, ευχαριστώ, δεν υπάρχει περίπτωση»,«Δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Αυτό είναι το πιο λάθος πράγμα που έχω διαβάσει όλο το χρόνο», «Τηγανητά φρούτα...τι τρομακτική ιδέα», «Πρέπει να βάλουμε ένα όριο, μια κόκκινη γραμμή».
Το πώς θα εξελιχθεί η μάχη και εάν ο ανανάς θα κερδίσει τους Άγγλους, μένει το δούμε. Προς το παρόν πάντώς είναι το φρούτο που εκτός από την πίτσα θέλει τώρα να καταστρέψει και το παραδοσιακό αγγλικό πρωινό.
Πηγές: The Guardian, Euronews