Όσο τρομακτική, απελπιστική και επικίνδυνη και εάν η κατάσταση που επικρατεί όταν μια φωτιά είναι σε εξέλιξη κατακαίγοντας ολόκληρες εκτάσεις βλάστησης και απειλώντας ζωές ανθρώπων, ζώων και περιουσίες τίποτα δεν τελειώνει όταν αρχίζει να τίθεται υπό έλεγχο ή και να σβήνει.
Η επόμενη μέρα μιας τόσο καταστροφικής φωτιάς όσο αυτής σε Βαρυμπόμπη, Θρακομακεδόνες, Αδάμες δίνει τη θέση της σε μια χιονοστιβάδα άλλων συναισθημάτων μπροστά τη θέα του καμένου και της στάχτης. Απόγνωση, αγωνία, θλίψη, πόνος.
Οι εικόνες από το μέτωπο της φωτιάς στις περιοχές αυτές είναι σπαρακτικές. Ένα δυστοπικο τοπίο από ένα εφιαλτικό μέλλον που ξαφνικά έγινε παρόν, με τα πάντα γκρίζα εκεί που κάποτε ήταν πράσινο και σπίτια και επιχειρήσεις που κοιτάζοντας κανείς στο εσωτερικό τους είναι σαν ξαφνικά να σταμάτησε ο χρόνος.
