Ο Τζέσι Τάμπλιν, μελετητής της στρατιωτικής ιστορίας, Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας του Κολεγίου Boston και μεγάλος θαυμαστής του «Game of Thrones», εντόπισε λάθη στη στρατηγική της μάχης του Γουίντερφελ και τα αποκάλυψε.
Σε συνέντευξή του στη The Washington Post, ο Τάμπλιν σχολίασε το τρίτο επεισόδιο της όγδοης σεζόν της σειράς, με τίτλο «The Long Night». Ο Τάμπλιν είναι συγγραφέας ενός βιβλίου με θέμα την προσπάθεια των μεγάλων αποικιών της Βρετανίας να αναπτύξουν γρήγορα στρατό, ώστε να ξεφύγουν από την αποικιοκρατία στις αρχές του 20ού αιώνα.
Με γνώμονα την έρευνα που έκανε για το βιβλίο, ο Τάμπλιν ανέλυσε τα «απαράδεκτα λάθη» κατά τη διάρκεια της μάχης και εξήγησε γιατί δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν από κάποιους συγκεκριμένους χαρακτήρες.
Οι Ντοθράκι στο ... σφαγείο (γιατί όμως;)
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή και ταυτόχρονα τρομακτική σκηνή. Όπως ο Τζον και η Ντενέρις παρακολουθούν το πεδίο της μάχης από μακριά, έτσι και οι θεατές παρακολουθήσαν από απόσταση το σβήσιμο των αναμένων σπαθιών των Ντοθράκι λίγα λεπτά μετά που πήγαν να πολεμήσουν τον στρατό των νεκρών. «Ήταν πραγματικά αμήχανο. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι άνθρωποι με στρατιωτική εμπειρία θα συμφωνούσαν να προχωρήσουν σε αυτή την κίνηση», είπε ο Τάμπλιν. Επιπλέον, ανέφερε ότι είναι δύσκολο να ξεχωρίσουμε την πιο προβληματική πτυχή της αρχής της μάχης, γιατί είναι όλη λάθος.
Σύμφωνα με τον Τάμπλιν, το πυροβολικό θα έπρεπε να έχει τοποθετηθεί πιο κοντά ή πίσω από τα τείχη του κάστρου για να κερδίσουν περισσότερο χρόνο οι Ντοθράκι να διασχίσουν το πεδίο. «Η επίθεση θα έπρεπε να ξεκινήσει με το πυροβολικό. Αντ′ αυτού, αρχίζουν με μια επίθεση που περιορίζει και τελικά ακυρώνει την αποτελεσματικότητα όλων των δυνάμεων πυροβολικού που διαθέτουν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιζώντες του επεισοδίου είναι η μικρή ορατότητα και τα πυροβόλα μπορούν να μετριάσουν το πρόβλημα επειδή ρίχνουν τεράστια φλεγόμενα βλήματα στον εχθρό, φωτίζοντας το πεδίο της μάχης». Οι Ντοθράκι ήταν ένα πολύ γρήγορο και αποτελεσματικό ιππικό, «το πιο ευκίνητο τμήμα της συμμαχίας των ”ζωντανών” που οδηγήθηκε σε σφαγή».
Παράταξη του πεζικού πίσω από την τάφρο
Η αρχική επίθεση μπορεί να μην ήταν καλά οργανωμένη, όμως πώς ήταν η συνολική άμυνα των στρατιωτών; «Εντυπωσιακή. Η πιο ευπρεπής ιδέα τακτικής που έχουν οι ”ζωντανοί” είναι να ξεκινήσουν έναν ”ποταμό” φωτιάς που καίει δίπλα στα κομμάτια ξύλου δεμένα και καλυμμένα με δρακόγυαλο, για να καθυστερήσουν ή να σταματήσουν τον στρατό των νεκρών», είπε ο Τάμπλιν.
«Το πρόβλημα είναι ότι έβαλαν έναν μεγάλο αριθμό δυνάμεων του πεζικού και ιππικού μπροστά από τη φλεγόμενη γραμμή και στη συνέχεια δημιούργησαν ένα μόνο στενό πέρασμα, που στην πραγματικότητα λειτουργεί εναντίον τους. Θα ήταν πιο αποτελεσματικό αν οι στρατιώτες παρατάσσονταν πίσω από τις φλόγες και ανάγκαζαν τους White Walkers να περνούν από αυτό το κενό – σκοτώνοντας τους στο πέρασμα».
Πού ήταν οι δράκοι;
«Οι δράκοι είναι το μόνο αποτελεσματικά νικηφόρο "όπλο” των ”ζωντανών”. Κι′ όμως, για κάποιο λόγο, όλοι συμφωνούν να τους κρατήσουν σε εφεδρεία με σκοπό να περιμένουν τον Night King να έρθει για τον Μπραν». Οι δράκοι εγκαταλείπουν το σχέδιο όταν εξολοθρεύονται οι Ντοθράκι, μια απόφαση που όπως λέει ο Τάμπλιν «ειρωνικά, ήταν η πιο αποτελεσματική στρατιωτική κίνηση των ”ζωντανών” σε ολόκληρο το επεισόδιο».
Η αξιοποίηση του Μπραν
Ποια ήταν η συμβολή του Μπραν στο επεισόδιο;
«Στα μισά του επεισοδίου, ο Μπραν λέει την ατάκα ”πρέπει να φύγω τώρα” και στο επόμενο καρέ ακολουθεί νοερά ένα σμήνος κορακιών και σχεδόν ακαριαία εντοπίζει τον Night King. Με την δυνατότητα που έχει να εισχωρεί στο μυαλό των ζώων - είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο αναγνώρισης του εχθρού που έχουν οι ‘ζωντανοί’. Αλλά αντί να δίνει χρήσιμες πληροφορίες που χρειάζονται για τη μάχη, ο Μπραν βρίσκεται με τον Θίον και δεν μπορεί να βοηθήσει κανέναν», καταλήγει ο Τάμπλιν.
Πηγή: The Washington Post