Τον Ιανουάριο του 1933, όταν ο Χίτλερ ανεβαίνει στην εξουσία, διακόσιοι περίπου ξένοι δημοσιογράφοι είναι διαπιστευμένοι στο Βερολίνο. Ελάχιστοι από αυτούς θα απελαθούν. Οι περισσότεροι -όχι όλοι- θα παραμείνουν στην πρωτεύουσα του Ράιχ.
Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι, όλοι τους καλοί γνώστες της Γερμανίας και συχνά γερμανόφιλοι, εργάζονται δηλώνοντας την πίστη τους στην ελευθερία του Τύπου. Οι καθημερινοί τους συνομιλητές, όμως, ονομάζονται Γκέμπελς ή Γκέρινγκ. Ενώ γύρω τους θα αρχίσουν σύντομα να μαίνονται οι διώξεις εναντίον Εβραίων και αντιφρονούντων, αυτοί παλεύουν να αποσπάσουν μια αποκλειστική δήλωση off the record ή να τους γίνει η χάρη να πάρουν συνέντευξη από τον δικτάτορα.
Βασισμένο σε διεξοδική έρευνα των πηγών, το βιβλίο του Γάλλου δημοσιογράφου Ντανιέλ Σνεντερμάν «Βερολίνο, 1933. Η στάση του διεθνούς Τύπου μπροστά στον Χίτλερ» (εκδόσεις Πόλις, μετάφραση Γιώργος Καράμπελας), αποτελεί ένα συναρπαστικό χρονικό της καθημερινής ζωής των ξένων δημοσιογράφων στο Βερολίνο, από το 1933 έως το 1941.
“Ο Σνεντερμάν δεν καταγγέλλει απλώς τις σχέσεις συνενοχής που καλλιεργήθηκαν εκείνη την εποχή, αλλά καλεί το σύνολο των δημοσιογράφων να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους σήμερα, που τα αυταρχικά και λαϊκιστικά κινήματα επιστρέφουν πανίσχυρα. Le Monde”
Γιατί δεν προειδοποίησαν τον κόσμο για την παραφροσύνη και τη βαρβαρότητα του χιτλερισμού;
Κατά τον συγγραφέα, ο σφοδρός αντικομμουνισμός των εργοδοτών τους, η ατμόσφαιρα μιας εποχής ανεκτικής στους δικτάτορες, η παράλυση μπροστά στα όσα πρωτόγνωρα αντικρίζουν τα μάτια τους, και χιλιάδες ακόμα λόγοι: όλα αυτά συμβάλλουν στο να επικρατήσει μια συλλογική μιντιακή τύφλωση που θα οδηγήσει, από το 1941 και μετά, στην πλήρη άρνηση του Ολοκαυτώματος.
Μια αφήγηση που τη διαπερνά απ’ άκρου εις άκρον το εξής ερώτημα: Είμαστε βέβαιοι ότι διαθέτουμε σήμερα περισσότερα εφόδια για να κατονομάσουμε το Κακό;
Ο Ντανιέλ Σνεντερμάν γεννήθηκε το 1958 στο Παρίσι. Σπούδασε ΜΜΕ και το 1979 άρχισε να εργάζεται στην εφημερίδα Le Monde. Υπήρξε για χρόνια δικαστικός συντάκτης της εφημερίδας και έγραψε αρκετά σχετικά βιβλία.
Το 1992 ανέλαβε τη στήλη της κριτικής των ΜΜΕ. Το 2003, στο βιβλίο του Le Cauchemar médiatique, αποδοκιμάζει τη στάση της εφημερίδας του στην περίφημη διαμάχη γύρω από την έκδοση του επικριτικού για τη Le Monde βιβλίου των Pierre Péan και Philippe Cohen La face cachée du «Monde», με συνέπεια να απολυθεί. Ο Σνεντερμάν ξεκίνησε έναν τετραετή δικαστικό αγώνα και τελικά δικαιώθηκε. Σήμερα εργάζεται ως κριτικός των ΜΜΕ στην εφημερίδα Libération και διευθύνει το σάιτ Arrêt sur images.
Το βιβλίο του Βερολίνο, 1933: Η στάση του διεθνούς Τύπου μπροστά στον Χίτλερ τιμήθηκε με το βραβείο Assises du journalisme, 2019.
