Η Σοβιετική Ένωση άφησε το δικό της, πολύ σημαντικό αποτύπωμα στην ιστορία του 20ού αιώνα, σε πολιτικό, κοινωνικό, επιστημονικό και τεχνολογικό επίπεδο: Επικεντρώνοντας στο τελευταίο, εύκολα παρατηρεί κανείς πως η εποχή του Ψυχρού Πολέμου και η κούρσα εξοπλισμών που τη χαρακτήρισε είχαν ως αποτέλεσμα κάποια πειράματα και δοκιμές τεχνολογιών που, με τα σημερινά κριτήρια, θα φάνταζαν τουλάχιστον...τρελά (και από τις δύο πλευρές, είναι η αλήθεια).
Το κανάλι Dark 5 του YouTube παρουσιάζει σε βίντεό του πέντε από αυτά: Πέντε σοβιετικά «υπερόπλα», από τις απαρχές της ιστορίας της ΕΣΣΔ, μέχρι τα τελευταία της χρόνια.
Εγκεφαλικός ασύρματος: Το 1922 (δεκαετίες πριν την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου) ο μηχανικός Μπερνάρντ Μπερναρντόβιτς Κατσίνσκι συνεργάστηκε με τον εκπαιδευτή ζώων τσίρκου Βλάντιμιρ Ντούροφ και ισχυρίστηκε πως μαζί ανέπτυξαν μια συσκευή που μπορούσε να μεταδώσει σήματα από τον εγκέφαλο σε μεγάλες αποστάσεις. Ο «εγκεφαλικός ασύρματος» βασιζόταν στη θεωρία της υποτιθέμενης «εγκεφαλικής ακτινοβολίας» του Κατσίνσκι, και στην ουσία υποτίθεται πως ήταν μια μορφή «τηλεπάθειας» υπό την έννοια ότι τα σήματα αυτά μπορούσαν να γίνουν κατανοητά από άλλους. Το πρόγραμμα τράβηξε το ενδιαφέρον των σοβιετικών ενόπλων δυνάμεων, αλλά τερματίστηκε λίγα χρόνια μετά.
«Τυφλοπόντικας μάχης»: Πολύπλοκο όχημα η ανάπτυξη του οποίου φέρεται να χρηματοδοτήθηκε από την ΕΣΣΔ τη δεκαετία του 1930. Προοριζόταν να...σκάβει λαγούμια και να διεισδύει στα μετόπισθεν των εχθρικών γραμμών, καταστρέφοντας υποδομές. Εγκαταλείφθηκε και υποτίθεται πως το ξανάπιασαν τη δεκαετία του 1960, με πιο μεγαλόπνοα σχέδια αυτή τη φορά (υποτίθεται πως θα είχε ταχύτητα 7 χλμ/ ώρα, θα ήταν πυρηνοκίνητο και θα μετέφερε μέχρι 20 στρατιώτες). Σύμφωνα με το βίντεο, η πρώτη δοκιμή ήταν επιτυχής, αλλά η δεύτερη κατέληξε σε τραγική αποτυχία, με το όχημα να εκρήγνυται, σκοτώνοντας τους επιβαίνοντες.
Ο «πιθηκάνθρωπος»: Επρόκειτο για ένα πείραμα τεχνητής γονιμοποίησης από τον Ίλια Ιβάνοφ, ο οποίος το 1926 πήγε στη Γουϊνέα για να πιάσει πιθήκους με σκοπό τη δημιουργία ενός υβριδίου- μισού ανθρώπου, μισού πιθήκου. Στην αρχή πειραματιζόταν με ανθρώπινο σπέρμα και θηλυκούς χιμπατζήδες, αλλά χωρίς επιτυχία, αλλά στη συνέχεια οργάνωσε μια σειρά πειραμάτων με σπέρμα πιθήκων και γυναίκες εθελόντριες- ωστόσο καθυστέρησαν λόγω του θανάτου του τελευταίου του ουραγκοτάγκου. Εν τέλει, στο πλαίσιο πολιτικών αναταράξεων και εκκαθαρίσεων στη σοβιετική επιστημονική κοινότητα, συνελήφθη και εξορίστηκε στην Άλμα Άτα, όπου και πέθανε το 1932.
SURA: Επί Ψυχρού Πολέμου Αμερικανοί και Σοβιετικοί ασχολήθηκαν με την ιδέα του ελέγχου του καιρού για στρατιωτικούς (και μη) σκοπούς. Το SURA θεωρείται πως ήταν η σοβιετική προσπάθεια, η οποία επικεντρωνόταν στα φαινόμενα της ιονόσφαιρας, την κατανόησή τους και τον επηρεασμό τους. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν πως ήταν επιτυχές.
Εκρανοπλάνο: Ο «βασιλιάς» των «περίεργων» σοβιετικών προγραμμάτων όπλων. Μοιάζει με αεροπλάνο αλλά η λειτουργία του βασίζεται στην αρχή της επίδρασης του εδάφους (ground effect) effekt ekrana, από όπου και το όνομα). Τα οχήματα αυτά πετούν πάνω από οποιαδήποτε επίπεδη επιφάνεια, ενώ το ύψος πτήσης τους ξαρτάται από το μέγεθος του οχήματος. Η σύλληψη της ιδέας των εκρανοπλάνων αποδίδεται στον Σοβιετικό μηχανικό Ροστισλάβ Αλεξέεβ. Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1980, με σκοπό τη μεταφορά δυνάμεων ή την εκτόξευση πυραύλων, (θεωρείται πως φτιάχτηκαν μέχρι τρία σκάφη). Το «τέρας της Κασπίας» έπιανε υψηλές ταχύτητες (άνω των 400, σύμφωνα με αναφορές), κινούμενο λίγα μέτρα πάνω από την επιφάνεια του νερού, διαφεύγοντας από τα ραντάρ- ενώ μπορούσε να κινηθεί και πάνω από επίπεδο έδαφος, πάγο ή χιόνι. Ένα υπηρέτησε και στον στόλο της Μαύρης Θάλασσας (με ταχύτητα που θεωρείται πως ξεπερνούσε τα 550-560χλμ/ώρα). Παρόλα αυτά, δεν ήταν ευέλικτο, οπότε θεωρήθηκε ότι θα ήταν εύκολος στόχος για τα δυτικά μαχητικά- ενώ είχε και προβλήματα ευστάθειας.