«Τα κτήματα των κίτρινων ρόδων» είναι το νέο ποιητικό βιβλίο της Λέλης Μπέη το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ίκαρος.
Το βιβλίο εικονογραφούν 6 σχέδια του Ακαδημαϊκού Μανόλη Κορρέ, προέδρου της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως.
«Στα κτήματα των κίτρινων ρόδων» θραύσματα μνήμης συναρμολογούν και συνθέτουν την ερμηνεία ενός προσωπικού κόσμου ορατού και ενός άλλου πιο πολύπλοκου που χάνεται στα νερά του παρελθόντος. Από την Ινδία, την Αίγυπτο, στη θάλασσα του Λάπτεφ κι από τη Βαλτική στον Κόλπο του Ομάν και την Παλαιστίνη- είναι οι τόποι αναφοράς στα ποιητικά κεφάλαια μιας υπαρξιακής αναζήτησης με κύριο συστατικό της, τον χρόνο.
Γράφει η κα Λέλη Μπέη:
«Οι τόποι μπορούν να παραμείνουν ως ένα συναίσθημα, μια εγκατεστημένη δύναμη έλξης έως ότου εξηγηθεί το γιατί κάποιοι που επικοινώνησαν αναπάντεχα και που υπήρξαν αναγνώστες του ίδιου λεπτεπίλεπτου μηχανισμού συγκίνησης, του ίδιου Κοσμικού Χάρτη παραμένουν ”εκεί”.
Η ζωή των σκέψεων είναι στα ευρήματα ”τα μικρά επάλληλα φεγγάρια πάνω στις στέγες και στούς δρόμους”, τα Αρχαία μάρμαρα όπου αγγίζεις τον χρόνο, την πρώτη λέξη της ύπαρξης ”, τα 672.000 χιλιόμετρα μνήμης”.
Στην Ανώνυμη μνήμη οι σελίδες μπορεί να χάνονται, να βυθίζονται ή να πηγαίνουν σε έναν μαύρο άγνωστο κόσμο πίσω από το ορατό σκοτάδι
Σελίδες που μεταφέρουν γη , υπάρξεις ,φασματικά δένδρα και ανακαλύψεις
του αγνώστου».
Οι διάφοροι τόποι δεν είναι μόνο αυτοί που έχει γνωρίσει κανείς αλλά και αυτοί
όπως τους φαντάστηκε ή όπως τους περιέγραψαν άλλοι. Σίγουρα όμως αποτελούν περιβάλλον για ένα άνθρωπο που σε κάποιες στιγμές επαληθεύεται ως προειδομένη γνώση.
Θεωρώ ότι ″ Τα κτήματα των κίτρινων ρόδων ” δεν έχουν όρια ερμηνείας. Άλλωστε η ποίηση έχει μέσα της την μεταιχμιακότητα και την ρευστότητα ενός εξελισσόμενου κόσμου καθώς και μία εγγενή αναζήτηση συνάντησης.
Ένα από τα ποιήματα της συλλογής
Η Θάλασσα Λάπτεφ
Πλεύσιμη μεταξύ Αυγούστου και Σεπτεμβρίου
Βόρεια γη στον Αρκτικό κύκλο
Οι παγωμένοι Θεοί καθρεφτίζονται στο άσπρο
Το πλοίο της θάλασσας προσπερνάει την πυκνή ομίχλη
υπολογίζει το βύθισμα
υπολογίζει τον καιρό που πρέπει να περιμένει
672.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα μνήμης
Διαγράφεται σαν να υπήρχε πάντα εκεί
πάνω στους πάγους σ’ ένα χρόνο σταματημένο
με τους ναύτες του ανώνυμους
σ’ αυτή την άσπρη θάλασσα του βάθους
Πλησιάζει η χιονοθύελλα
το φανάρι της φύσης σβήνει
Είμαστε μόνοι
672.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα σιωπής
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Λέλη Μπέη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Οδοντιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Ταυτόχρονα παρακολούθησε Σκηνογραφία στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Ο Γαλλικός εκδοτικός οίκος L’Harmattan παρουσίασε την συλλογή Ulysse planétaire et autres poèmes στο Παρίσι το 2008, τη συλλογή La station το 2009 και τη συλλογή La métropole enfumée το 2019.
Ο σταθμός το 2011 ανέβηκε σε παράσταση στο θέατρο Συν-Κάτι στην Αθήνα και τον Δεκέμβριο του 2013 παίχτηκε ως θεατροποιημένη ποίηση στο Παρίσι. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί και στα αγγλικά.
Για τρία περίπου χρόνια συνεργάστηκε με την εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Άρθρα της, κριτικές και δοκίμια έχουν δημοσιευτεί στον ελληνικό και ξένο περιοδικό τύπο.
Έχει εκδώσει τις εξής ποιητικές συλλογές :
Πέρα από τη Στύγα (Εγνατία, 1980)
Ώρα ζωής (Εγνατία, 1988)
Οι μονωδοί (Ίκαρος, 1991)
Ο πλανητικός Οδυσσέας (Ίκαρος, 1996)
Είναι η ώρα (Ίκαρος, 2003)
Ulysse planétaire et autres poèmes (L’Harmattan, 2008)
Ο σταθμός (Ίκαρος, 2009)
La station (L’Harmattan, 2013)
Η καπνισμένη Μητρόπολη (Ίκαρος, 2015)
La métropole enfumée (L’Harmattan, 2019)
Τα κτήματα των κίτρινων ρόδων (Ίκαρος, 2021)