Σε πολιτικό χάος βυθίζεται η Βουλγαρία η οποία οδηγείται σήμερα για πέμπτη φορά στις κάλπες τα τελευταία δύο χρόνια.
Πολιτικοί αναλυτές κάνουν λόγο για ευρωπαϊκό ρεκόρ, με τη χώρα να είναι διχασμένη για την υποστήριξη της Σόφιας στο Κίεβο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Στις τελευταίες εκλογές, πριν από έξι μήνες κανένα κόμμα δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του Μπόικο Μπορίσοφ μετά τις μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της διαφθοράς το καλοκαίρι του 2020.
Οι δύο ισχυρότερες πολιτικές δυνάμεις στη Βουλγαρία θεωρούνται οι φιλοευρωπαϊκές: η εκλογική συμμαχία PP-DB και το κόμμα GERB του Μπορίσοφ, ο οποίος κυβέρνησε τη χώρα από το 2009 έως το 2021 και το TPP («Συνεχίζουμε για την αλλαγή») του πρωην πρωθυπουργού Κίριλ Πέτκοφ.
Η κυβέρνηση του Πέτκόφ ωστόσο άντεξε μόλις λίγους μήνες το 2022 και στη συνέχεια συνεργάστηκε με το DB («Δημοκρατική Βουλγαρία»), ένα κόμμα που έχει δεσμευτεί να προωθήσει τη δικαστική μεταρρύθμιση και την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Ωστόσο, η κυβέρνηση αυτή ανατράπηκε μετά την κατάθεση ψήφο δυσπιστίας από τον Μπορίσοφ, ο οποίο έχει κατηγορηθεί για διαφθορά, επιθέσεις στο κράτος δικαίου και ασφυκτικό έλεγχο της δικαιοσύνης.
Οι επικριτές του θεωρούν τον Μπορίσοφ ως έναν από τους κύριους υπαίτιους για το πολιτικό χάος στη χώρα.
Ένας άλλος πολιτικός που κατηγορείται επίσης ότι συνέβαλε αποφασιστικά στη βαθιά διαίρεση της Βουλγαρίας είναι ο πρόεδρος Ρούμεν Ράντεφ, ο οποίος βρίσκεται κοντά στο Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα (BSP).
Τυπικά, έχει κατά κύριο λόγο μόνο καθήκοντα εκπροσώπησης, ωστόσο τα τελευταία χρόνια έγινε όλο και περισσότερο πολιτικός παίκτης.
Ο Ράντεφ δεν έχει καταδικάσει απερίφραστα τον ρωσικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας και έχει επίσης αρνηθεί την αποστολή όπλων στο Κίεβο - πιθανώς από σεβασμό στην παραδοσιακή ρωσόφιλη στάση πολλών Βουλγάρων.
Ισχυρά είναι και τα φιλορωσικά κόμματα όπως το Wazrashdane («Αναγέννηση»), το οποίο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα εισέλθει στο νέο κοινοβούλιο ως τρίτο ή τέταρτο ισχυρότερο κόμμα - μαζί με το Κίνημα για τα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες (DPS), το οποίο εκπροσωπεί επισήμως τα συμφέροντα της τουρκικής μειονότητας.
Με πληροφορίες από Reuters, Deutsche Welle