Με το Βραβείο Ευρωπαϊκού Μυθιστορήματος (European Book Prize, Le Prix du Livre Européen) τιμήθηκε ο συγγραφέας Χρήστος Α. Χωμενίδης για το βιβλίο του «Νίκη» (2014, εκδόσεις Πατάκη).
Το βραβείο καθιερώθηκε το 2007 και σκοπός του είναι να προωθήσει τις ευρωπαϊκές αξίες και τη γνωριμία με τη σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή της Ευρώπης.
Ο συγγραφέας έγραψε σε ανάρτηση του στο facebook για τη σημαντική διάκριση: «Η απονομή του Ευρωπαϊκού Βραβείου Μυθιστορήματος στη «Νίκη» είναι μια Νίκη για την Ελλάδα.
Μέσα από την τέχνη, η πατρίδα μας μπορεί να συστηθεί ξανά στον κόσμο.
Την ώρα της μεγάλης αυτής δικαίωσης και χαράς, σκέφτομαι τη μάνα μου και τον πατέρα μου που αποτέλεσαν την πρώτη έμπνευση για τη “Νίκη”. Σκέφτομαι τους δασκάλους που μού έδωσαν τα φώτα. Σκέφτομαι τους αναγνώστες που με στηρίζουν σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα.
Ευχαριστώ την εκδότριά μου Άννα Πατάκη, που με εμψυχώνει με αδελφική αγάπη.
Αγκαλιάζω τα πιό δικά μου πρόσωπα. Στέλνω ένα μεγάλο φιλί στους συνομήλικους της κόρης μου νέους αναγνώστες, μέσα από τους οποίους θα βγούν οι νέοι μας συγγραφείς.
Ευχαριστώ πολύ!»
Μενδώνη: Το έργο του Χρήστου Χωμενίδη τιμά τα Ελληνικά Γράμματα
«Η απονομή του Ευρωπαϊκού Βραβείου Μυθιστορήματος στον Χρήστο Χωμενίδη και στη “Νίκη”, αποτελεί μια σπουδαία διάκριση, όχι μόνο για τον ίδιο τον συγγραφέα, ο οποίος έχει κερδίσει εδώ και χρόνια την εκτίμηση του αναγνωστικού κοινού, της κριτικής και των συναδέλφων του, αλλά και για την ελληνική λογοτεχνία», αναφέρει σε δήλωσή της η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη. Και προσθέτει: «Το έργο του Χρήστου Χωμενίδη τιμά τα Ελληνικά Γράμματα, τιμά την Ελλάδα. Βασίστηκε σε ένα ελληνικό θέμα, στο τραυματικό μέρος της νεότερης ελληνικής Ιστορίας για να δημιουργήσει ένα μυθιστόρημα συναρπαστικό και ενωτικό. Με το έργο του, ο Χρήστος Χωμενίδης στρέφει τον κόσμο στην ανάγνωση. Με τη «Νίκη», στρέφει τη ματιά της Ευρώπης στην Ελληνική Λογοτεχνία. Εκφράζω τα θερμά μου συγχαρητήρια και πιστεύω ότι η ‘Νίκη’ θα συναντήσει, εκτός από το ελληνικό, και το διεθνές κοινό».
Η σύνοψη της «Νίκης» από τον συγγραφέα:
Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που βρέφος εβδοµήντα ηµερών το συνέλαβαν και το έστειλαν εξορία στις Κυκλάδες.
Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που –στη διάρκεια της Κατοχής και του Εµφυλίου– η οικογένειά του κόπηκε στα δύο, όµως εκείνο δεν έπαψε στιγµή να αγαπάει κανέναν τους.
Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που –όταν γεννήθηκε– ο πατέρας του ήταν «ο ηρωικός αρχηγός των εργατών» και –όταν µεγάλωσε– έγινε «ο προδότης της εργατικής τάξης». Κι ας µην είχε προδώσει τίποτα από ό,τι πίστευε.
Έζησε κάποτε ένα κορίτσι που πέρασε όλη του την εφηβεία στη βαθιά παρανοµία. Κλεισµένο σε ένα σπίτι, µε ψεύτικο όνοµα, χωρίς να πηγαίνει στο σχολείο, χωρίς να κάνει παρέες. Γιατί ήξερε πως, εάν οι Αρχές ανακάλυπταν ποιοι ήταν οι γονείς του, θα τους εκτελούσαν.
Κι όταν επέστρεψε στην ελευθερία, το κορίτσι εκείνο ερωτεύτηκε παράφορα, κόντρα στη θέληση και στην ανοχή της οικογένειάς του.
Το κορίτσι λεγόταν Νίκη. Και ήταν η µάνα µου. (Αυτό όµως έχει τη λιγότερη σηµασία.)
Η ζωή της Νίκης είναι η ζωή όλων των παιδιών που έρχονται στον κόσµο µε ένα βαρύ φορτίο στους ώµους, δεν το απαρνιούνται, ούτε όµως το αφήνουν να τα λυγίσει.
Οι άνθρωποι της «Νίκης» είναι η Ιστορία της Ελλάδας στον 20ό αιώνα.