Μία γιατρός στη Βρετανία φέρεται να προκάλεσε άθελά της τον αποκεφαλισμό ενός μωρού μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, κατά τη διάρκεια μιας γέννας που είχε πάρα πολύ κακή εξέλιξη, όπως αναφέρθηκε ενώπιον ιατρικής επιτροπής.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των The Times, της Telegraph και πολλών άλλων βρετανικών ΜΜΕ, η γιατρός, Βαϊσνάβι Λάξμαν, 41 ετών, θα έπρεπε να είχε κάνει έκτακη καισαρική στην 30χρονη έγκυο, καθώς το παιδί που γεννιόταν πρόωρα ήταν σε επικίνδυνη θέση- ωστόσο αντ’αυτού προσπάθησε να προχωρήσει σε κανονικό τοκετό.
Όπως αναφέρθηκε κατά τη σχετική εξεταστική διαδικασία που έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ, η Λάξμαν, γυναικολόγος, είπε στη μητέρα να σπρώξει, ενώ αυτή τραβούσε το μωρό από τα πόδια. Αυτή η κίνηση έκανε το σώμα να αποκοπεί από το κεφάλι, που έμεινε μέσα στη μήτρα της μητέρας.
Στη συνέχεια δύο γιατροί προχώρησαν σε καισαρική, προς αφαίρεση του κεφαλιού του παιδιού, το οποίο επανασυγκολλήθηκε στο σώμα, έτσι ώστε η μητέρα του να μπορέσει να κρατήσει το αγοράκι για να πει το τελευταίο της αντίο. Όπως αναφέρθηκε ενώπιον της επιτροπής, δεν είχε αρχίσει καν κανονικά ο τοκετός.
Η μητέρα, που είναι γνωστή ως «Ασθενής Α», ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τη Λάξμαν κατά τη διαδικασία, και της είπε μέσα στην αίθουσα πως «δεν τη συγχωρεί».
Η γιατρός, που κινδυνεύει με διαγραφή, αρνείται πως είχε ρόλο στον θάνατο του παιδιού. Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν ενώπιον της επιτροπής, η τραγωδία έλαβε χώρα στις 16 Μαρτίου 2014, στο νοσοκομείο Ninewells στο Νταντί της Σκωτίας.
Τα νερά της μητέρας είχαν σπάσει πρόωρα, στις 25 εβδομάδες, και η εξέταση έδειξε πως υπήρχαν σημαντικά προβλήματα, καθώς ο ομφάλιος λώρος είχε φύγει προς τα κάτω και το μωρό δεν ήταν στη σωστή θέση (ήταν με το κεφάλι προς τα πάνω και τα πόδια προς τα κάτω και κουλουριασμένο). Επίσης, η διαστολή ήταν 2-3 εκατοστά. «Κανείς δεν μου έλεγε τι συμβαίνει. Πολλοί μιλούσαν. Συνέχιζαν να λένε ότι το μωρό έπρεπε να βγει, αλλά κανείς δεν με κοιτούσε στα μάτια να μου πει τι συνέβαινε. Ήταν δύο γιατροί ανάμεσα στα πόδια μου, ένας στα δεξιά να μου κρατάει το χέρι και άλλοι. Με εξέτασε μια γιατρός αλλά δεν μου είπε τίποτα. Έψαχναν τον χτύπο της καρδιάς του μωρού, ο οποίος είχε πέσει, και τότε μου είπαν ότι θα έβγαινε. Θυμάμαι να λένε πως είχα διαστολή 2-3 εκατοστών και μου είπαν να σπρώξω. Κανείς δεν είπε ότι δεν θα έκανα καισαρική και ότι έκανα κάτι άλλο. Όσο γίνονταν αυτά πονούσα. Το μόνο παυσίπονο που μου έδωσαν ήταν ένα σπρέι στη γλώσσα...πονούσα, οι γιατροί έβαζαν τα χέρια τους μέσα μου και πίεζαν την κοιλιά μου και μετά με τραβούσαν κάτω. Προσπάθησα να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά με τράβηξαν πίσω τρεις φορές και απλά είπαν ότι έπρεπε να βγάλουν το παιδί. Δύο φορές προσπάθησαν να κόψουν τον τράχηλο της μήτρας και κανείς δεν μου είπε ότι θα το έκαναν. Δεν υπήρχε αναισθητικό. Τους είπα “κάτι δεν πάει καλά, σταματήστε” αλλά κανείς δεν μου είπε τίποτα. Μετά ήμουν σε ένα κρεβάτι με μια κουρτίνα γύρω μου και η νοσοκόμα ήρθε και μου είπε ότι ο γιος μου είχε πεθάνει. Δεν ξέρω τις λεπτομέρειες, αλλά η γιατρός Λάξμαν ήρθε να με δει και ήταν εκεί και ο πατέρας του παιδιού. Η Λάξμαν κάθισε στο κρεβάτι και μου είπε πόσο λυπόταν για ό,τι συνέβη, αλλά δεν ήξερα ακριβώς τι είχε γίνει σε εκείνη τη φάση. Απλά της είπα “συμβαίνουν αυτά, σε συγχωρώ”. Έφυγε, αλλά άρχισα να ουρλιάζω όταν έμαθα τι είχε συμβεί».
«Δεν θα χρησιμοποιούσα ποτέ τον όρο θνησιγενές. Δεν ήταν θνησιγενής, αποκεφαλίστηκε. Ήμουν έγκυος, η πρώτη εγκυμοσύνη μου...κανείς δεν εξήγησε ποιο ήταν το σχέδιο ή τους κινδύνους. Ήταν σαν αποδιοργανωμένο χάος, φοβόμουν».
Όπως αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της γέννας υπήρξαν προβλήματα, και η τραγωδία οφείλεται στο ότι, ενώ τα πόδια, ο κορμός και τα χέρια είχαν βγει, το κεφάλι κόλλησε στον τράχηλο, και παρά τις προσπάθειες να τον κόψουν με ψαλίδι, το κεφάλι αποκολλήθηκε και έμεινε μέσα στη μητέρα.
Η διαδικασία είναι σε εξέλιξη.