Waldeinsamkeit (Βάλνταϊνσαμκαϊτ) το λένε οι Γερμανοί και έπεσα πάνω του εντελώς τυχαία, χαζεύοντας ειδήσεις στο διαδίκτυο. «Μοναξιά του δάσους» θα το μεταφράζαμε στα ελληνικά δεν είναι απλώς μια έννοια, είναι τρόπος ζωής με βαθιές ρίζες στο παρελθόν.
Λέγεται ότι ο Μότσαρτ έβρισκε έμπνευση στις ιαματικές πηγές του Calrsbad. Ο Γκαίτε στο δάσος της Θουριγγίας. Ο Χάιντεγκερ αποσύρθηκε σε ένα απομονωμένο καλύβι στον Μέλανα Δρυμό, για να γράψει το υπαρξιστικό του «Είναι και χρόνος», και πάει λέγοντας με τα «επώνυμα» παραδείγματα απομονωτισμού.
Και για τους σύγχρονους Γερμανούς το βίωμα της μοναξιάς στη φύση μπορεί να έχει μάλιστα τόσο ευεργετικές ιδιότητες, ώστε υπάρχουν μέχρι και ασφαλιστικά ταμεία που εντάσσουν την πρακτική της Waldeinsamkeit στις θεραπευτικές μεθόδους ευεξίας για την αποσυμφόρηση από το στρες.
Ανατρέχοντας σε όλα τα παραπάνω, δε μπορώ να μη σκεφτώ πόσο σωτήρια για την κακή ψυχολογία και το άγχος μου (λόγω της παρατεταμένης καραντίνας και της άσχημης πορείας της πανδημίας) θα ήταν μια εξόρμηση στη φύση, στο βουνό ή τη θάλασσα.
Ναι, μπορώ να φανταστώ εύκολα ότι το στρες και η δυσφορία για όλα τα αρνητικά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα θα καταλάγιαζαν με τακτικές, μοναχικές επιδρομές στη φύση.
Είναι κάτι τέτοιο εφικτό; Όχι.
Στα μέτρα της κυβέρνησης για τον περιορισμό της πανδημίας δεν προβλέπεται η μετακίνηση για σωματική άσκηση εκτός ορίων του δήμου κατοικίας.
Πράγμα που σημαίνει ότι εμείς, οι κάτοικοι του κέντρου, μπορούμε να συμβιβαζόμαστε με λίγη μοναξιά και περισυλλογή στην ταράτσα-παρέα με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες και τις κεραίες.
Πιθανόν μια καλή εναλλακτική να ήταν τα μεγάλα πάρκα. Δυστυχώς, το κοντινό μου Άλσος Βεϊκου είναι κλειστό.
Το δεύτερο κοντινότερο, στη Νέα Φιλαδέλφεια, είναι δε τόσο συνωστισμένο που εκτός από τη βόλτα και το χάζι, σίγουρα δεν απολαμβάνεις μοναξιά και δεν έχεις πολλές ευκαιρίες περισυλλογής και αποσυμφόρησης. Αυτό τον καιρό ζηλεύω πραγματικά τους ανθρώπους που ζουν στην επαρχία και μπορούν να χαίρονται τη φύση.
Οι Ιάπωνες το λένε shirin-yoku (απόλαυση της ατμόσφαιρας του δάσους ή βουτιά στο δάσος) και έδειξαν σε έρευνες που πραγματοποίησαν ότι η πεζοπορία στο δάσος συμβάλει στη μείωση του στρες, μειώνοντας την πίεση και τα επίπεδα κορτιζόλης.
Οι Σκανδιναβοί σε δικές τους έρευνες συμπέραναν, ότι άτομα που περνούν τακτικά ποιοτικό χρόνο στο δάσος, εμφανίζουν ταχύτερη και αποτελεσματικότερη απόδοση σε τεστ iq. Κοινώς, ο καθαρός αέρας και τα ερεθίσματα της φύσης είναι αρκετά για να καθαρίσει το μυαλό σου και να γίνει η σκέψη σου διαυγέστερη.
Εμείς στην Ελλάδα;
Εμείς τα κάνουμε όλα με παρέα. Για εμάς η παρέα είναι τρόπος ζωής. Μια βόλτα στη φύση λίγες φορές είναι ατομική υπόθεση και συνήθως καταλήγει σε πικνίκ με φίλους, μπούγιο και βαβούρα. Έχει και αυτό την ομορφιά του, σίγουρα, και λείπει τρομερά.
Όμως ειδικά τώρα δε μπορώ να μη σκεφτώ-εδώ, στο πολύ μακρινό από κάθε μορφής φύση κέντρο της Αθήνας- τι δε θα έδινα για ποιοτικό χρόνο, εντελώς ελεύθερη και μόνη σε κάποιο βουνό ή στη θάλασσα. Όσο το σκέφτομαι, έχω απάντηση: θα έδινα τα πάντα.