Ξενύχτησα για να παρακολουθήσω τους αγώνες των εκπροσώπων μας στους Ολυμπιακούς αγώνες, ώστε να έχω ιδία άποψη, παρ’ ότι θα σηκωνόμουν πολύ πρωί.
Είδα λοιπόν τον Παναγιώτη Γκιώνη, τον Στέφανο Τσιτσιπά, την Μαρία Σάκκαρη και αποσπάσματα από την προσπάθεια της εθνικής ομάδας πόλο.
Θα ξεκινήσω λοιπόν την άποψή μου από τον Παναγιώτη Γκιώνη. Συγκλονιστικός. Με μία λέξη. Έβλεπα τον αγώνα του με τον Νότιο Κορεάτη Γιουνγκ-σικ και δεν το πίστευα. Στην 5η Ολυμπιάδα της καριέρας του, φθασε λοιπόν τον αγώνα του μετά από μία φοβερή εμφάνιση να προηγείται 3-1 (7-11,11-7,8-11,10-12 και στο 5ο σετ, στο σημείο «μηδέν». Δηλαδή στο 10-4 υπέρ του και να έχει 6 προσπάθειες να πάρει τον αγώνα και να πάει για πρώτη φορά στην καριέρα του στους 16. Μέχρι το σημείο αυτό ήταν πολύ επιθετικός, βγάζοντας απίστευτες άμυνες και κυρίως είχε την τύχη με το μέρος του σε δύο καθοριστικές φάσεις όπου το μπαλάκι χτύπησε σχεδόν στην κόψη του τραπεζιού και πήρε δύο πόντους.
Σε όλο αυτό το διάστημα παρακαλούσα μέσα μου να μην αγχωθεί και να μην γυρίσει στο αμυντικό παιχνίδι. Όταν ένας παίκτης αγχώνεται και προσπαθεί να πάρει έναν πόντο, ασυνείδητα παίζει άμυνα και ψάχνει το καλό βολέ.
Δυστυχώς ο Νοτιοκορεάτης που δεν είχε τίποτα να χάσει έπαιζε συνεχώς με δυνατά χτυπήματα. Οι άμυνες του καταπληκτικού Γκιώνη έφερναν το μπαλάκι στο δεξί χέρι του αντιπάλου του, όπου έφευγαν «κεραυνοί». Το αποτέλεσμα δυστυχώς ήταν να χάσει και τα 6!!! Ματς πόϊντ και τελικά ο αντίπαλός του να πάρει το γκέϊμ. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 10-4 που προηγείτο ο Γκιώντης, ο Κορεάτης όχι μόνο πήρε το 5ο γκέϊμ, αλλά έφτασε το έκτο γκέϊμ, στο….8-1 υπέρ του. Δηλαδή πήρε 16 πόντους και ο Παναγιώτης μόνο, έναν.
Όπως ήταν λογικό τον ισοφάρισε παρά της προσπάθειά του και έφθασαν στο 7ο γκέϊμ, όπου έγινε συγκλονιστική μάχη και ο Παναγιώτης έχασε 14-12. Δυστυχώς δεν κατάφερε να βγάλει τα εκπληκτικά χτυπήματα που έβγαλε στα 4 πρώτα γκέϊμ.
Του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, αφού ο αντίπαλός του είναι και φαβορί για ένα από τα μετάλλια. Κρίμα που χάθηκε αυτή η ευκαιρία.