Σήμερα είναι η Εθνική επέτειος της Γαλλίας, σε τιμητική ανάμνηση της Γαλλικής Επανάστασης ( Révolution française ) που διήρκεσε από το 1789 έως το 1799 ( σχεδόν 10 χρόνια ), αρχής γενομένης από την κατάληψη της Βαστίλης στις 14 Ιουλίου 1789. - Πρόκειται για εσωτερική επανάσταση του λαού κατά του Βασιλιά και των Ευγενών (άρα έχει εμφυλιακά/ ταξικά χαρακτηριστικά και όχι εθνο-απελευθερωτικά από ξένη δύναμη κατοχής), που όμως έφερε τον Ροβιεσπερισμό και στη συνέχεια μιά επαναστατική αλλά καθεστωτική ”δικτατορική αυτοκρατορία” του Ναπολέοντα με εξωτερικούς κατακτητικούς πολέμους και επέκταση της Γαλλικής Αυτοκρατορίας.
Τα αίτια της Γαλλικής Επανάστασης είναι πολύπλοκα και ακόμη υπό συζήτηση μεταξύ των ιστορικών. Σε γενικές γραμμές, μετά τον επταετή πόλεμο και την Αμερικανική Επανάσταση ( που κράτησε 18 χρόνια ), η Γαλλία ήταν καταχρεωμένη, προσπαθώντας ν′ αποκαταστήσει την οικονομική της κατάσταση μέσω προγραμμάτων αντιλαϊκής φορολογίας !! (κρατάει αιώνες αυτή η ”κολώνια”) Επομένως: Οι εθνικές ή λαϊκές επαναστάσεις κρατάνε χρόνια (Αμερικανική:18, Γαλλική: 10, Ελληνική: περίπου 6 αρχικά κλπ) Τα επιμέρους γεγονότα πολλών ετών, συγκεντρώνονται σε μία (1 ) ημέρα και αυτή η ’μέρα εορτάζεται ( και με παρελάσεις ) από τα έθνη/κράτη, ως εθνική επέτειος/εορτή (π.χ: Η.Π.Α : 4η Ιουλίου, Γαλλία : 14 Ιουλίου, Ελλάδα : 25 Μαρτίου, κ.ο.κ )
Όλα τα έθνη έτσι γιορτάζουν τις εθνικές τους επετείους και ΔΕΝ είναι τάχα Ελληνικό ”αποκλειστικό” φαινόμενο το να εορτάζουμε την 25η Μαρτίου 1821 ως ημέρα που συγκεντρώνει όλα τα επιμέρους πολυετή γεγονότα της επανάστασης. Όλα τα Κράτη κάνουν το ίδιο.
Φυσικά τα ιστορικά πολυετή γεγονότα, σε επίπεδο εθνικής επετείου, παρουσιάζονται πιό στρογγυλοποιημένα και ”συγκεντρωμένα” σε μία ( 1) ημέρα, με αποτέλεσμα οι ιστορικοί να γράφουν διεθνώς, για τους ”μύθους” της κάθε επανάστασης.
Αυτό όμως, δεν στερεί την σημασία του αγώνα, ούτε απονευρώνει την ιστορία, έστω και εάν την στρογγυλεύει, χάριν ευρείας κατανάλωσης και κατανόησης από τον πολύ κόσμο. Αυτό που μας έμεινε ως κληροδότημα της Γαλλικής επανάστασης και είναι διαρκές και διαρκώς ζητούμενο , είναι το τρίπτυχο : Liberté, Égalité, Fraternité / Ελευθερία, Iσότητα, Aδελφότητα.
Ενδιαφέρον έχουν οι στίχοι του Γαλλικού εθνικού ύμνου, (La Marseillaise - Λα Μαρσεγιέζ - η Μασσαλιώτιδα) που παρότι υμνούν την Ελευθερία, άν τους είχε, επί παραδείγματι ο Ελληνικός ύμνος, θα είχε χαρακτηριστεί επιεικώς ως εθνικιστικός. Το Allons enfants de la Patrie, δηλ. ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας, είναι σύνθεση του Claude Joseph Rouget de Lisle, που γράφτηκε στο Στρασβούργο τη νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας στις 17 Απριλίου 1792.
Η «Μασσαλιώτιδα», εκτός των άλλων, αναγνωρίστηκε και ως ύμνος του διεθνούς επαναστατικού κινήματος από την Κομμούνα του Παρισιού το 1871. 90 χρόνια μετά την επανάσταση, με πρόταση του βουλευτή Benjamin Raspail και νόμο της 6ης Ιουλίου 1880, ο φιλέλληνας πρωθυπουργός Λέων Γαμβέττας, (εμπνευστής του Γάλλου Κεντρώου σοσιαλιστή Ζαν Ζωρές, με τον οποίο έχω ασχοληθεί ειδικά) καθιέρωσε την 14η Ιουλίου ως εθνική γιορτή της Γαλλίας.
“Qu’un sang impur abreuve nos sillons / Amour sacré de la Patrie / Conduis, soutiens nos bras vengeurs : Το μολυσμένο αίμα / Να ποτίσει τ′ αυλάκια στα χωράφια μας / Ιερή αγάπη για την Πατρίδα / Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα !!!” Γαλλικά:
Allons enfants de la Patrie Le jour de gloire est arrivé Contre nous de la tyrannie L’étendard sanglant est levé Entendez vous dans les campagnes Mugir ces féroces soldats Ils viennent jusque dans vos bras, égorger vos fils, vos compagnes Aux armes citoyens! Formez vos bataillons! Marchons, marchons, Qu’un sang impur abreuve nos sillons. Amour sacré de la Patrie Conduis, soutiens nos bras vengeurs! Liberté, Liberté chérie! Combats avec tes défenseurs. Sous nos drapeaux, que la victoire Accoure à tes mâles accents, Que tes ennemis expirant Voient ton triomphe et notre gloire! Aux armes citoyens! Formez vos bataillons! Marchons, marchons, Qu’un sang impur abreuve nos sillons.
Μτφ στα Ελληνικά: Εμπρός παιδιά της Πατρίδας Η μέρα της δόξας έφθασε Απέναντί μας η τυραννία Το ματωμένο λάβαρο υψώθηκε Ακούστε στα λιβάδια Να βρυχώνται αυτοί οι άγριοι στρατιώτες Έρχονται ως την αγκαλιά σας, Να κόψουν τους λαιμούς των γιων σας, των συντρόφων σας. Στα όπλα πολίτες! Σχηματίστε τα τάγματά σας Εμπρός, Εμπρός, Το μολυσμένο αίμα Να ποτίσει τ′ αυλάκια στα χωράφια μας Ιερή αγάπη για την Πατρίδα Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα. Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου Κάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκη να σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμη Έτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας. Στα όπλα πολίτες Σχηματίστε τα τάγματά σας Προελάστε, προελάστε Αφήστε το μολυσμένο αίμα Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας.