H απόκτηση ενός- ή ακόμη καλύτερα περισσότερων- αστεριών Michelin αποτελεί για έναν φιλόδοξο σεφ στόχο ζωής και φυσικά την ύψιστη διάκριση για τον ίδιο και για το εστιατόριο την κουζίνα του οποίου διευθύνει.
Τι θα μπορούσε να κάνει λοιπόν έναν σεφ να το...επιστρέψει;
Την απάντηση την δίνει ο σεφ Jerome Brochot, του εστιατορίου «Jerome Brochot Le France» που έκανε ακριβώς αυτό.
«Σχεδόν σου ραγίζει την καρδιά να απαρνηθείς ένα βραβείο όπως το αστέρι Michelin . Έπρεπε όμως να αντιδράσω και να κάνω ό,τι μπορούσα για να σώσω την επιχείρησή μου. Έγραψα στο Michelin Guide, εξηγώντας πως σήμερα για εμάς είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσουμε το αστέρι. Το κατάλαβαν», λέει στο βίντεο του AJ+.
Τι ακριβώς του εξήγησε όμως; Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.
Το εστιατόριο του Jerome Brochot λειτουργεί στην περιοχή της Βουργουνδίας, τα τελευταία 18 χρόνια. Τα τελευταία 13 χρόνια, του απονέμονται αστέρια Michelin. Στην πόλη όμως όπου βρίσκεται - Monceau Les Mines-η ανεργία έχει φτάσει σήμερα το 21%. Τα οικονομικά προβλήματα των κατοίκων μείωσαν την προσέλευση πελατών στο εστιατόριο και έτσι και ο σεφ αναγκάστηκε να μειώσει τις τιμές των γευμάτων που προσέφερε. Όπως εξηγεί εξαιτίας αυτής της κατάστασης, πολλές επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να κλείσουν ενώ άλλες αναγκάστηκαν αν αλλάξου πολιτική.
«Έτσι, είχαμε όλο και λιγότερα επαγγελματικά γεύματα. Υπήρχαν κάποιοι εργαζόμενοι σε εργαστήρια και γιατροί οι οποίοι έρχονταν τακτικά...Χάσαμε [χρήματα] εξαιτίας πολιτικών αποφάσεων. Και αυτές οδήγησαν στην μείωση της δουλειάς μας. Το αστέρι προσέλκυε πελάτες μόνο δύο φορές την εβδομάδα, τα Σαββατοκύριακα. Πριν, ένας μέσος λογαριασμός ήταν στα 95ευρώ το άτομο. Και τώρα έχει πέσει στα 45 ευρώ. Οι νέες τιμές βοήθησε στην προσέλκυση νέων πελατών που ζουν κοντά αλλά δεν είχαν τολμήσει ποτέ να έρθουν όσο είχαμε το αστέρι Michelin».
Και συνεχίζει: «Ήθελα να κρατήσω τους υπαλλήλους μου. Να μοιράζομαι μαζί τους το πάθος για την μαγειρική αλλά πλέον με πιο απλές φόρμουλες και με μια πιο παραδοσιακή κουζίνα». Εξάλλου «η γαλλική γαστρονομία είναι διάσημη διεθνώς. Έχει χαρακτηριστεί μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco».
Αναφερόμενος στην οικονομική κρίση που μαστίζει, όπως λέει, πολλές επαρχιακές πόλεις της Γαλλίας χωρίς κανείς να μιλάει γι αυτές, πιστεύει πως όλοι έχουν έναν ρόλο να διαδραματίσουν για να υπερβούν τις δυσκολίες και σίγουρα θα πρέπει να εργαστούν προς αυτή την κατεύθυνση «χέρι-χέρι».
«Πρέπει να υπάρχουμε σε αυτές τις μικρές επαρχιακές πόλεις. Πρέπει να παλέψουμε για να προστατέψουμε τις καρδιές των πόλεων αυτών. Δεν θέλω να εγκαταλείψω την Monceau Les Mines. Θα μείνω».