Άστοχες και βιαστικές οι δηλώσεις των περισσότερων από τους μόνιμα προσκεκλημένους στα μεγάλα ΜΜΕ για τα τεκταινόμενα και την επικαιρότητα. Εκτός ενός μόνιμου φανατισμού που συνεχίζει να καλλιεργείται υπάρχει πλέον ένας σταθερός αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης γύρω από τα θέματα της δήθεν εξελισσόμενης αντιπαλότητας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
1. Η Τουρκία, με κυκλωτική διπλωματική τακτική, προσπαθεί να βρει τους κατάλληλους τρόπους να αποδυναμώσει τις «παραχωρήσεις» των ΗΠΑ προς την Ελλάδα.
Το πολύ σημαντικό, ούτως η άλλως, ταξίδι του κ Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον πιστεύω ότι θα έχει περισσότερο να κάνει με την ενδυνάμωση του «νατοϊκού χώρου» και την Ουκρανία (σε αναζήτηση νέου ρόλου για την .. Ελλάδα) ή την ενέργεια και λιγότερο με τα ελληνοτουρκικά.
2. Στην Ουκρανία, για πρώτη φορά (με εμπλεκόμενη άμεσα και τη Γερμανία), το ενεργειακό εμπλέκεται άμεσα από την πλευρά του ΝΑΤΟ με το «αμυντικό» στρατιωτικό ζήτημα.
Αυτό που θα παρακολουθήσουμε πλέον είναι μια έναρξη απόπειρας «σύγκλισης» Ουάσιγκτον - Μόσχας με ενδιάμεσους τους Γερμανούς και τους Τούρκους.
Η άμεση αυτή σύνδεση (ενέργειας/στρατιωτικής πολιτικής) θα μειώσει περαιτέρω το ευρωπαϊκό νόμισμα το οποίο θα δεχθεί πολλαπλές πιέσεις με ότι αυτό συνεπάγεται.
Εννοείται ότι θα εφευρεθούν τρόποι να «εκτονωθεί» η κατάσταση με μια μορφή «επιθετικών επενδύσεων» που θα δικαιολογηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα εφαρμοσθούν σε εκτός ευρωπαϊκού χώρου χώρες (Ασία και Αφρική).
Ωστόσο διαβλέπω άμεσες οικονομικές συνέπειες για την Ευρώπη σε ενέργεια και τρόφιμα.
3. Οι δηλώσεις του Ερντογάν για βέτο π.χ. σε Φινλανδία και Σουηδία διέπονται από διπλωματική, και μόνο, συλλογιστική.
Υπο το φως της επίσκεψης του κ. Μητσοτάκη όλα θα συζητηθούν και προφανώς θα αναθεωρηθούν αμέσως μετά κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Τσαβούσογλου στις ΗΠΑ και της συνάντησης του με τον κ. Μπλίνκεν.