Μετά το τέλος του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία υιοθέτησε ένα πολύ αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με την ακροδεξιά, τη ρατσιστική βία και τον εθνικισμό, σε μια προσπάθεια να περιορίσει δραματικά την πιθανότητα εμφάνισης οργανώσεων και προσωπικοτήτων όπως εκείνη του Χίτλερ που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα. Ωστόσο, 73 χρόνια μετά, στα βόρεια της χώρας υπάρχει ένα χωριό που κατοικείται από νεοναζί, ονόματι Γιάμελ.
Φτάνοντας στην είσοδο του χωριού, ο επισκέπτης θα δει ένα γκράφιτι με μια οικογένεια στα πρότυπα της άριας φυλής: ξανθοί και ανοιχτόχρωμοι γονείς, ομοίως τα παιδιά τους, με πλατιά χαμόγελα. Η εικόνα ακολουθείται από τη λεζάντα «ελεύθερο, κοινωνικό, εθνικό». Στη διάρκεια της διαδρομής υπάρχουν πινακίδες που δείχνουν προς τη Βιέννη και τη γενέτειρα του Χίτλερ στην Αυστρία.
Με την περίπτωση αυτού του χωριού των μερικών δεκάδων κατοίκων έχουν ασχοληθεί εκτενώς τόσο τα γερμανικά όσο και τα διεθνή Μέσα. Η πλειοψηφία των κατοίκων ψηφίζει το εθνοσοσιαλιστικό κόμμα NPD, ενώ και ο αρχηγός του, Sven Krüger, ο οποίος είχε συλληφθεί και φυλακιστεί για παράνομη οπλοκατοχή, ζει στο συγκεκριμένο χωριό μετά την αποφυλάκισή του το 2016.
Το ζευγάρι που αντιστέκεται
Το 2011, το Γιάμελ μετρούσε μόλις 35 κατοίκους. Δύο από αυτούς, οι Horst και Birgit Lohmeyer δεν είναι νεοναζί και αντιστέκονται σθεναρά στην δράση των υπολοίπων κατοίκων, από το 2004 που έφθασαν στο χωριό.
Κάθε χρόνο, διοργανώνουν ένα διήμερο αντιφασιστικό φεστιβάλ, στο οποίο συγκεντρώνονται μουσικοί, πολιτικοί, ακτιβιστές, άνθρωποι κάθε ηλικίας που θέλουν να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια σε όσα πρεσβεύουν οι νεοναζιστές κάτοικοι του Γιάμελ. Αυτό το φεστιβάλ είναι από τις λίγες περιπτώσεις που η αστυνομία βρίσκεται εκεί για να προστατεύσει τους επισκέπτες από τους κατοίκους και όχι το αντίθετο.
Το φεστιβάλ ξεκίνησε το 2007 στην αυλή του σπιτιού τους κι έκτοτε βρήκε μεγάλη ανταπόκριση από κατοίκους όλης της γύρω περιφέρειας. Οι επισκέπτες δε γνωρίζουν ποιους καλλιτέχνες θα παρακολουθήσουν στη σκηνή, αφού το line up είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό μέχρι και την έναρξη του φεστιβάλ. Τα εισιτήρια «εξαφανίζονται» από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας τους.
Μια 27χρονη επισκέπτρια του περσινού φεστιβάλ, η Laura, που διένυσε 540 χιλιόμετρα για να φτάσει στο Γιάμελ, δήλωσε στη DW, για το εγχείρημα του ζευγαριού: «Αν σηκώνεσαι κάθε μέρα και ξέρεις ότι είσαι ανεπιθύμητος, χρειάζεσαι βοήθεια και χαίρεσαι που υπάρχουν άνθρωποι που σε υποστηρίζουν».
Η αντίσταση δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση. Ο αχυρώνας των Lohmeyer καταστράφηκε ολοσχερώς από εμπρησμό το 2015, ενώ μέχρι σήμερα δεν έχουν συλληφθεί οι δράστες αν και το ζευγάρι υποστηρίζει ότι πρόκειται για ξεκάθαρη ενέργεια εκφοβισμού σε βάρος τους από κάποιους κατοίκους του Γιάμελ.
«Θα ήταν ουτοπικό να πιστέψουμε ότι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τη δημογραφική δομή του Γιάμελ με μια πολιτιστική ή πολιτική εκδήλωση. Το κίνητρό μας αρχικά ήταν η παντελής απουσία αντίστασης σε όλο αυτό. Οπότε θεωρήσαμε ότι τουλάχιστον έπρεπε να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό για το γεγονός ότι οι ναζί στοχεύουν σε πολύ συγκεκριμένες περιοχές της κοινωνίας», δηλώνει η Birgit στην DW και, μάλλον, τα έχουν καταφέρει αρκετά καλά αν αναλογιστεί κανείς ότι κάθε καλοκαίρι συγκεντρώνουν στην πίσω αυλή τους περίπου 1000 κατασκηνωτές και μερικές από τις μεγαλύτερες προοδευτικές μπάντες της Γερμανίας.
(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Deutsche Welle)