Η γραφειοκρατία, παρά την ύπαρξη νέου νόμου το 2018, καλά κρατεί, με αποτέλεσμα μια ακόμη χρονιά να έχει χαθεί.
Μολονότι υπάρχει ευνοϊκότερο νομοθετικό πλαίσιο (2018) και τα υδατοδρόμια συμπεριλαμβάνονται στο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο για τις Μεταφορές που εκπονείται με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, εντούτοις τα υδροπλάνα δεν φαίνεται ότι θα πετάξουν ούτε το 2019 στην Ελλάδα.
Την περασμένη εβδομάδα στο Λουτράκι, όπου πραγματοποιήθηκε το «1ο Διεθνές Συνέδριο ΥΔΑΤΟΔΡΟΜΙΑ-ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ-ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΑΣΦΑΛΕΙΑ», ήταν τόσα αυτά που ειπώθηκαν από γενικούς γραμματείς υπουργείων (Τουρισμού, Μεταφορών και Υποδομών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής), από περιφερειάρχη Πελοποννήσου, δήμαρχο Λουτρακίου, βουλευτές της περιοχής, εκπροσώπους επενδυτών, πανεπιστημίων και φορέων, που όλα συγκλίνουν στην διαπίστωση ότι η Ελλάδα αδικείται που δεν πετούν τα υδροπλάνα.
Κοινή ήταν η βούληση και ως επιτακτική χαρακτηρίστηκε η αναγκαιότητα να δημιουργηθεί ένας σημαντικός κόμβος υδατοδρομίων, ο οποίος θα αποτελέσει το διαβατήριο και το προωθητικό εργαλείο για την περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού, σε συνδυασμό με την προσέλκυση της κρουαζιέρας, υπό το πρίσμα φυσικά της εφαρμογής καινοτόμων λύσεων αλλά και συστημάτων ασφαλείας στον ελληνικό αεροπορικό χώρο, αλλά και στα λιμάνια.
Τα υδροπλάνα έχουν σημαντικό παρελθόν, όχι όμως και παρόν, αλλά ελπίζουμε ότι θα έχουν μέλλον. Για μια πενταετία (2003 – 2008), λειτούργησαν με νόμο που είχε μεν κενά, αλλά πραγματοποιήθηκαν 15.000 πτήσεις με περίπου 180.000 επιβάτες, αποδεικνύοντας ότι τα υδροπλάνα χρειάζονται και αποτελούν συμπληρωματικό μέσο των αεροπλάνων και των πλοίων, ενώ επιχειρούν σε περιοχές που δεν συνδέονται αεροπορικά ή ακτοπλοϊκά.
Η ιστορία των υδροπλάνων στην Ελλάδα χρονολογείται από τη δεκαετία του 1920, συνδέοντας την Ευρώπη, με ενδιάμεσο τόπο τη χώρα μας, για πτήσεις προς Μέση και Άπω Ανατολή, αλλά και την Αφρική. Εσωτερικά, επιχειρούσαν σε Φάληρο, Νέα Πέραμο, Μίκρα, Εύβοια, Σποράδες, Κύθηρα, Κρήτη, ακτές Πελοποννήσου, Μυτιλήνη, Πάτρα, Σύρο.
Πλέον, έχουμε νέο νόμο, τον 4568/18, που είναι σαφώς καλύτερος από τον προηγούμενο, ωστόσο η γραφειοκρατία είναι εδώ και παραμένει δυνατή, καθυστερώντας την αδειοδότηση των υπόλοιπων υδατοδρομίων, πέραν των τριών που έχουν αδειοδοτηθεί σε Κέρκυρα, Παξούς και Πάτρα. Για να λειτουργήσουν ξανά τα υδροπλάνα, χρειάζεται να αναπτυχθεί ένα ικανό δίκτυο υδατοδρομίων, προκειμένου να είναι βιώσιμη η λειτουργία, με όσο το δυνατόν χαμηλά ναύλα. Εχουν, επίσης, κατατεθεί φάκελοι αδειοδότησης για Λευκάδα, Μεγανήσι, Ιθάκη και Κεφαλονιά, στο Ιόνιο Πέλαγος, ετοιμάζονται να καταθέσουν φακέλους, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου έχει ξεκινήσει την αδειοδότηση 8 υδατοδρομίων: Σύρο, Νάξο, Αμοργό, Πάρο, Μήλο, Λειψούς, Λέρο και Κάλυμνο και ολοκληρώνει διαγωνισμό για την επιλογή αναδόχου αδειοδότησης 20 ακόμη υδατοδρομίων σε Δωδεκάνησα και Κυκλάδες και συγκεκριμένα σε: Ρόδο (δύο Υδατοδρόμια), Χάλκη, Σύμη, Τήλο, Κάρπαθο, Καστελόριζο, Αγαθονήσι, Νίσυρο, Αστυπάλαια, Κάσο, Μύκονο, Σαντορίνη, Κύθνο, Κέα, Άνδρο, Σίκινο, Σέριφο, Δονούσα, Ανάφη.
Κι ακόμη, ο «Οργανισμός Λιμένος Εύβοιας» προκήρυξε διαγωνισμό για την αδειοδότηση υδατοδρομίων σε: Χαλκίδα, Κάρυστο, Κύμη, Ερέτρια και Αλιβέρι, η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου για δημιουργία δικτύου 10 Υδατοδρομίων, η Περιφέρεια Κρήτης έχει δεχθεί αιτήματα από διάφορα Λιμενικά Ταμεία της νήσου, ώστε να συνδράμει στην προσπάθεια αδειοδότησης υδατοδρομίων στα λιμάνια τους, φάκελο ετοιμάζει το Λουτράκι για μητροπολιτικό υδατοδρόμιο και σχολή εκπαίδευσης πιλότων, ενώ και η Ελευσίνα έχει έτοιμο σχέδιο για μητροπολιτικό υδατοδρόμιο.
Οι ιδιώτες ήδη έχουν επενδύσει πολλά χρήματα και είναι εδώ, όμως η πολυετής καθυστέρηση τους αποθαρρύνει. Οι ξένοι επενδυτές από Αμερική, Κίνα, Αγγλία και Ελβετία, περιμένουν τις εξελίξεις.
Η Ελλάδα, σύμφωνα με όλες τις μελέτες και τις έρευνες, χρειάζεται και πάλι τη λειτουργία των υδροπλάνων, με σύγχρονο τρόπο, έχοντας τα επιτυχημένα παραδείγματα του Βανκούβερ, των Μαλδίβων, της Μάλτας και της Ιταλίας.
Τα υδροπλάνα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως τα ιδανικά μεταφορικά μέσα για μια νησιωτική χώρα με ιδιαίτερη γεωγραφική μορφολογία, όπως είναι η Ελλάδα, καθώς με κύρια χαρακτηριστικά τους την ασφάλεια και την ευελιξία, μπορούν να εκτελούν τακτικές επιβατικές πτήσεις, πτήσεις VIP, περιηγητικές, πτήσεις τσάρτερ, νοσοκομειακές, φορτίου, πυρόσβεσης, έρευνας και διάσωσης. Μάλιστα, οι πτήσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν προς κάθε άλλο αδειοδοτημένο υδατοδρόμιο, προς χερσαία αεροδρόμια με την χρήση αμφίβιων υδροπλάνων καθώς και προς υδάτινα πεδία.
Διεθνείς μελέτες και πολυετή στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι η δραστηριοποίηση των υδροπλάνων σε πολλές χώρες του κόσμου έχει βοηθήσει σημαντικότατα την ανάπτυξη του τουρισμού τους (ενδεικτικό είναι το παράδειγμα των Μαλδίβων). Αντιστοίχως, είναι σαφές ότι και η Ελλάδα, ως πολυνησιακή χώρα, θα ωφεληθεί από τη λειτουργία των υδροπλάνων. Τα υδροπλάνα με την ευελιξία τους μπορούν να γίνουν ο συνδετικός κρίκος, που λείπει από το υφιστάμενο συγκοινωνιακό δίκτυο, ώστε να εξασφαλίζεται η ποιοτικότερη και ευκολότερη προσβασιμότητα των τουριστών στα νησιά- προορισμούς τους. Η τουριστική αγορά θα διευρυνθεί καθώς οι τουρίστες θα μπορούν με ένα καινοτόμο τρόπο να επισκέπτονται περισσότερα νησιά καθιστώντας ακόμη πιο ελκυστικό το πακέτο των διακοπών τους. Ειδικά για τα μικρά και απομονωμένα νησιά, η αξιόπιστη προσβασιμότητα, που θα παρέχεται με τις πτήσεις των υδροπλάνων, θα είναι καταλυτική για την προσέλκυση τουριστών υψηλού οικονομικού επιπέδου που επιθυμούν εναλλακτικές διακοπές.
Επίσης, τα οφέλη από τη συνέργεια υδροπλάνων με την κρουαζιέρα θα είναι σημαντικά. Οι περιηγητικές πτήσεις (sightseeing) με υδροπλάνα θα είναι από τις πλέον ελκυστικές εκδρομές για τους επιβάτες των κρουαζιεροπλοίων καθώς αυτοί θα μπορούν, με ένα εντυπωσιακό τρόπο, να δουν και να κρατήσουν στη μνήμη τους εικόνες από αέρος του προορισμού τους.
Και βέβαια, εκτός από τον τομέα του τουρισμού, τα υδροπλάνα θα εξυπηρετούν, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, τις ανάγκες μετακίνησης των μόνιμων κατοίκων των περιοχών όπου θα λειτουργούν υδατοδρόμια. Το μεγαλύτερο όφελος θα αντλούν οι τοπικές κοινωνίες των λεγόμενων «άγονων γραμμών». Οι κάτοικοι τους θα νιώθουν, πλέον, πως είναι ακέραιο κομμάτι του εθνικού κορμού, αφού θα μπορούν να μετακινούνται με ασφάλεια και ταχύτητα, προς τα μεγάλα αστικά και περιφερειακά κέντρα, όπου λειτουργούν νοσοκομεία, κρατικές υπηρεσίες και εμπορικές αγορές.
Μια ακόμη συμβολή του υδροπλάνου θα είναι να βοηθάει τον κρατικό μηχανισμό στις υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης καθώς τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του το καθιστούν κατάλληλο για τέτοιου είδους πτήσεις.
Καταλήγοντας, η λειτουργία των υδατοδρομίων στην Ελλάδα θα συμβάλει στην ευρύτερη ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών μέσω της δημιουργίας σημαντικού αριθμού νέων θέσεων εργασίας που θα απασχοληθούν στα υδατοδρόμια, αλλά και σε παράλληλες επιχειρησιακές δραστηριότητες που θα προκύψουν από τη λειτουργία των υδροπλάνων. Τέτοιες σημαντικές δραστηριότητες είναι: οι υπηρεσίες συντήρησης υδροπλάνων, η παροχή αεροπορικού καυσίμου, σχολές πιλότων και μηχανικών υδροπλάνων. Επίσης υπηρεσίες εμπορικής εκμετάλλευσης (π.χ. καφετέριες, εστιατόρια, καταστήματα, κλπ). Παράλληλα, ένας ακόμη τομέας που θα ωφεληθεί από τη λειτουργία των υδροπλάνων είναι το Real Estate. Τα νησιά της Ελλάδας, λόγω της απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς τους, κεντρίζουν το ενδιαφέρον ξένων και Ελλήνων επενδυτών για αγορά και εκμετάλλευση ακινήτων. Οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές θα επιλέξουν, πολύ πιο εύκολα, να επενδύσουν σε ένα νησί που θα έχει υδατοδρόμιο καθώς η ανελλιπής πρόσβαση στις περιοχές των ακινήτων προσδίδει σημαντική υπεραξία.