Η δικαιολογία που συχνά χρησιμοποιούμε όταν είναι να καθαρίσουμε το σπίτι μας, είναι πως δεν έχουμε αρκετό χρόνο λόγω φόρτου εργασίας, κοινωνικών δραστηριοτήτων και παιδιών.
Τώρα όμως καθώς «#Μένουμε_Σπίτι» έχουμε άπλετο χρόνο. Γιατί όμως ακόμα και τώρα δυσκολευόμαστε να κάνουμε τις δουλειές του σπιτιού. Είναι σίγουρο πως όλοι μας θέλουμε ένα καθαρό και τακτικό σπίτι, ή όχι;
«Αν και έχουμε ελεύθερο χρόνο, ο κορονοϊός μας έχει καταβάλλει πνευματικά, κάτι που μας εμποδίζει να κάνουμε βήματα μπροστά ως προς την καθαριότητα του σπιτιού μας», υποστηρίζει η Κέιτ Άιμποτσον, ιδρυτής του ιστότοπου, «A Tidy Mind». Και συνεχίζει:
«Η δουλειά από το σπίτι είναι συνήθως πιο εξαντλητική απ′ ότι στον χώρο εργασίας, καθώς δεν υπάρχει η έξοδος από το σπίτι, ούτε όμως και η προσωπική επικοινωνία με τους συναδέλφους με την στενή έννοια του όρου».
Η ίδια επίσης ξεκαθαρίζει:
«Επίσης όσοι δεν δουλεύουν αυτό τον καιρό, μπορεί θεωρητικά να έχουν χρόνο για τέτοιου είδους αγγαρείες, αλλά δεν είναι ψυχολογικά και πνευματικά έτοιμοι να ανταποκριθούν σε αυτές. Ο φόβος και αβεβαιότητα συνήθως είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρα συναισθήματα για τον οργανισμό μας. Ετσι καταλήγουμε να τις αναβάλλουμε».
Ο ψυχολόγος, δρ. Γκλέν Μέισον, υποστηρίζει ότι, όσο περισσότερο χρόνο έχουμε, τόσο μεγαλύτερη αναβλητικότητα επιδεικνύουμε.
«Θα το κάνω αργότερα». Μόνο που όταν δεν γίνεται αργότερα, καταλήγουμε να νιώθουμε ενοχές.
«Αν αρχίζουμε να νιώθουμε ενοχές, είναι γιατί βρισκόμαστε σε ένα κύκλο, αυτοκριτικής και αρνητικής επικοινωνίας με τον εαυτό μας. Ετσι καλό θα ήταν να του μιλάμε ευγενικά, όπως θα κάναμε και με ένα φίλο μας ή κάποιον που αγαπάμε. Η συμπόνοια μπορεί να μειώσει σε μεγάλο βαθμό τις ενοχές που νιώθουμε απέναντι στον εαυτό μας», λέει ο ίδιος.
Το αίσθημα της ενοχής μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε καταπίεση, μας λέει η Άιμποτσον.
«Καλό είναι να χαμηλώσουμε τους ρυθμούς μας. Δεν είναι απαραίτητο να βρισκόμαστε συνέχεια σε δημιουργική φάση».
Από την άλλη, βελτιώνοντας το περιβάλλον του σπιτιού μας, μπορεί να μας βοηθήσει εγκεφαλικά με θετικό τρόπο. «Αλλωστε ποτέ άλλοτε το σπίτι δεν έπαιξε τόσο κεντρικό ρόλο στην ζωή μας».
Άσχετα με την μέρα, η ολοκλήρωση κάποιας εργασίας που έχουμε αναλάβει να φέρουμε εις πέρας, μόνο ευεργετικά συναισθήματα μπορεί να μας προξενήσει, είναι η γνώμη του δρ. Μέισον. «Το καθάρισμα του σπιτιού, σε άλλους προκαλεί χαρά και σε άλλους το αίσθημα της επίτευξης ενός στόχου».
Ωστόσο, δεν πρέπει να καταπιέζουμε τον εαυτό μας να κάνει πολλά πράγματα. Μία καταγραφή των όσων χρειάζεται να γίνουν και μόνο, θα μας βοηθήσει ψυχολογικά, υποστηρίζει η Άιμποτσον.
«Τα βάζουμε σε σειρά προτεραιότητας και τα χωρίζουμε σε κατηγορίες που μπορούν να έχουν ολοκληρωθεί μέσα σε τριάντα λεπτά, η κάθε μία. Θεωρούμε δεδομένο πως θα υπάρξουν διαλλείματα ενδιάμεσα, αλλά όσο προχωράμε τόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση θα νιώθουμε».
Πάντως σημείο - κλειδί κατά τον Μέισον είναι να μην επιτρέψουμε να μαζευτούν πολλές αγγαρείες.
Ο ψυχολόγος δρ. Λέσλι Πρινς, μέλος της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας, δεν είναι σύμφωνος με την εμμονή μας για καθαριότητα.
«Έχω τακτοποιήσει σε κάποιο βαθμό, αλλά μόνο όσο ήθελα εγώ», λέει.
Εν κατακλείδι: Καθαρίζουμε χωρίς να καταλήξουμε εμμονικοί με την ιδέα.
ΠΗΓΗ: HuffPost UK