Ο διακεκριμένος Life & Relationship Coach Νικόλας Ουρανός εξηγεί γιατί η πειθαρχία έχει καθοριστικό ρόλο στο να αλλάξουμε πραγματικά επίπεδο στις συμπεριφορές και κατά συνέπεια και στα αποτελέσματά μας.
Σε πάρα πολλούς ανθρώπους η λέξη ”πειθαρχία” και η λανθασμένη της φόρτιση μπορεί να θυμίζει στρατό, καταπίεση ή εξαναγκασμό, αλλά εδώ μιλάμε στην ουσία για την αυτοπειθαρχία που χρειάζεται να επιδείξουμε προκειμένου να ελκύσουμε το καλύτερο. Η πειθαρχία λοιπόν δεν είναι κάτι θεωρητικό, αλλά μια συλλογή από εφόδια, εργαλεία και συμμάχους μας στον δρόμο προς την αληθινή αγάπη, αρχικά του εαυτού και στη συνέχεια του συντρόφου μας. Χρησιμοποιώντας λίγη πειθαρχία, μπορούμε να λύσουμε μόνο λίγα προβλήματα. Με συνολική πειθαρχία είναι δυνατόν να επιλύσουμε όλα τα προβλήματα. Στην ουσία, κάτι που φαντάζει σαν πρόβλημα κινητοποιεί το θάρρος και ενεργοποιεί την ανάγκη μας για γνώση.
Η πειθαρχία, όσο και αν φαίνεται μονοδιάστατη με μια πρώτη ματιά, εμπεριέχει τέσσερις τρόπους, τέσσερις τεχνικές μέσα από τις οποίες μετατρέπουμε τα εμπόδια σε εφόδια και τα προβλήματα σε μεταμφιεσμένες ευλογίες. Αυτές είναι η αναβολή της ικανοποίησης, η αποδοχή της ευθύνης, η αλήθεια και η στάθμιση.
Αναβολή της Ικανοποίησης
Στο κομμάτι των ερωτικών σχέσεων τις περισσότερες φορές, χωρίς να είναι μέσα μας ξεκάθαρος ο λόγος για τον οποίο θέλουμε να δημιουργήσουμε μια σχέση ή επειδή δεν ελέγχουμε το συναίσθημά μας, δοκιμάζουμε την απογοήτευση, την οποία ερμηνεύουμε σαν προσωπική μας αποτυχία. Πόσο, όμως, έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε τα δύσκολα για εμάς κομμάτια στη ζωή μας, έτσι ώστε όσο αυτή εξελίσσεται, εμείς να μεγεθύνουμε την ευχαρίστηση που παίρνουμε από αυτήν; Τι; Πολλές άγνωστες λέξεις; Δεν νομίζω πως έχει να κάνει με τις λέξεις, αλλά με την άγνωστη αναβολή της ικανοποίησης.
Ας φανταστώ τον εαυτό μου να τρώει και να απολαμβάνει ένα πιάτο φαγητό. Σήμερα έχουμε ψητό κοτόπουλο με μπάμιες. Μιαμ! Αν υποθέσουμε ότι τρελαίνομαι για κοτόπουλο και σιχαίνομαι τις μπάμιες (αυτό δεν απέχει και πολύ από την αλήθεια), τότε θα είναι καλύτερο να αρχίσω πρώτα να δοκιμάζω τις μπάμιες, ώστε το γεύμα μου στη συνέχεια να είναι πιο απολαυστικό. Αντίστοιχα, στις προσωπικές σχέσεις, το διάστημα της αποφόρτισης από μια προηγούμενη σχέση, της συγχώρεσης, της ανασυγκρότησης, της αλλαγής μου, της σχεσο-στοχοθέτησής μου, δηλαδή της κατάλληλης και επαρκούς προετοιμασίας μου, πολλές φορές αποφεύγω να το «δοκιμάσω». Με ξενίζει σαν «φαγητό». Και καταλήγω να συνεχίζω να τρώω ναι μεν διάφορα άλλα φαγητά που φαινομενικά μου αρέσουν προς στιγμήν, πολύ γρήγορα, όμως, και επαναλαμβανόμενα διαπιστώνω ότι πρόκειται για συναισθηματικά «αποφάγια» και μπαγιάτικες συνταγές.
Αποδοχή της Ευθύνης
Η μετάθεση των ευθυνών θυμίζει αρχικά ένα ευχάριστο και διασκεδαστικό σπορ. Ας αναλογιστούμε πόσο πολλά και διαφορετικά έχουμε ως τώρα στη ζωή μας μεμφθεί για τα αποτελέσματά τους. Έχουν, λίγο έως πολύ, «φταίξει» οι πάντες και τα πάντα. Οι γείτονες, οι φίλοι, οι πρώην, οι νυν, η κυβέρνηση, η τύχη, η ατυχία ή ακόμα και ο καιρός. Για πόσο, όμως, είμαστε ακόμα διατεθειμένοι να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας; Αυτό οφείλεται βέβαια στην προσπάθεια αποφυγής της μετακίνησης και της αλλαγής μας, όπως και στους μηχανισμούς αντίστασης σε αυτές. Μπορώ, όμως, να αλλάξω τα πράγματα μόνο όταν δικαιωματικά αναλάβω την προσωπική μου ευθύνη γι’ αυτό. Και τότε, ευθύς αμέσως ξεκινούν τα θαύματα!
Η Αλήθεια
Η αλήθεια δεν αποτελεί απλώς την αντικειμενική πραγματικότητα, αλλά κουβαλά μαζί της και τις δικές μας προσωπικές ενέργειες ή πράξεις. Και βέβαια όταν κάποια πραγματικότητά μας δε μας αρέσει, τότε σίγουρα κάπου τα έχουμε θαλασσώσει με την αλήθεια μας. Αυτό, όμως, είναι κάτι που αλλάζει συνειδητά.
Αν η πυξίδα μας είναι χαλασμένη, τότε και η πορεία μας θα αποδειχθεί λαθεμένη. Όσο περισσότερο θολωμένοι είμαστε από ψέματα, μισές αλήθειες, παλιές πεποιθήσεις και ψευδαισθήσεις, τόσο δυσκολότερο θα είναι για εμάς να χαράξουμε μια πορεία δράσης που να εμπεριέχει τις κατάλληλες επιλογές. Θα κληθούμε πολλές φορές να αναθεωρήσουμε την πορεία μας και να επικαιροποιήσουμε τον χάρτη μας, κάτι στο οποίο δεν είμαστε συνηθισμένοι. Στον κόσμο των επιχειρήσεων και της πολιτικής αυτό είναι κάτι το αδιανόητο. Τι συμβαίνει, όμως, με τον κόσμο των σχέσεων;
Πρώτον, είναι αναγκαίο να μη λέμε ποτέ ψέματα στον εαυτό μας και στους άλλους. Δεύτερον, δεν πρέπει να αποκρύπτουμε την αλήθεια ηθελημένα και κατά το συμφέρον μας. Τρίτον, και υψίστης σημασίας, οφείλουμε να χρησιμοποιούμε την αλήθεια για τη δική μας προσωπική και πνευματική ανάπτυξη.
Η Στάθμιση
Η στάθμιση εν ολίγοις, δίνοντάς της έναν ευέλικτο ορισμό, αποτελεί την πειθαρχία της πειθαρχίας. Με άλλα λόγια, για να διατηρούμε την ελευθερία ως ανθρώπινες ψυχές, χρειάζεται όχι μόνο να αναλαμβάνουμε εξολοκλήρου την ευθύνη μας και να ζούμε με οδηγό την αλήθεια, αλλά να είμαστε και ισορροπημένοι στις συμπεριφορές και στις αλλαγές μας. Να είμαστε εύκαμπτοι στις αντιδράσεις μας. Να γινόμαστε εφευρετικοί στις εφαρμογές τους. Διαφορετικά κάθε απόφαση για αλλαγή και κάθε προσπάθεια εφαρμογής της γνώσης θα πέσει με μαθηματική ακρίβεια στο κενό. Θα κουραστούμε τόσο πολύ από τη διαδικασία της πειθαρχίας, με αποτέλεσμα να την εγκαταλείψουμε, κάνοντας μάλιστα και θόρυβο. Καμία αλλαγή και μετακίνηση δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Χρειάζεται την ωρίμανσή της, την ισορροπία της και την πρόοδό της για να ευδοκιμήσει πραγματικά.
Νικόλας Ουρανός
Βραβευμένος συγγραφέας παγκόσμιου bestseller Αγάπη Τώρα και Ευ Ζην Τώρα, Ομιλητής, Life & Relationship Coachπ
Περισσότερα στο www.jillandnikolas.com