Γιατί η βροχή έχει ωραία μυρωδιά μα...απαίσια γεύση; Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο επιχειρεί να απαντήσει ο Άνταμ Ράγκουσι, δημιουργός βίντεο στο YouTube.
«Σε αυτό το μικρό μπουκάλι, έχω αυτό που είναι πιθανώς μια από τις αγαπημένες σας μυρωδιές στον κόσμο. Και ταυτόχρονα είναι μια από τις λιγότερο αγαπημένες σας γεύσεις. Αν το μυρίσω, είναι η μυρωδιά της βροχής- μιας ωραίας, ανοιξιάτικης βροχής, το είδος της βροχής που δείχνει αφθονία. Είναι η μυρωδιά ενός υγρού κήπου. Αν και βάλω λίγη στο χέρι μου και τη γευτώ, είναι η γεύση χώματος, λάσπης».
Για να το εξηγήσει αυτό ο Ράγκουσι μίλησε με τον Χάρισον Σέργουντ, ειδικό σε αρώματα, που περιέγραφε τη γεύση της βροχής ως κάτι που αποτελείται από παντζάρι και μπακαλιάρο. Ο ασυνήθιστος αυτός συνδυασμός οφείλεται στα χημικά συστατικά της γεωσμίνης, μιας φυσικής ουσίας που απελευθερώνεται από βακτήρια και σχετίζεται κυρίως με τη χαρακτηριστική μυρωδιά της βροχής.
«Μας αρέσει όταν τη μυρίζουμε έξω ως σημάδι βροχής. Μα όταν τρώμα, για παράδειγμα, μπακαλιάρο και έχει λασπώδη γεύση, είναι επειδή γευόμαστε γεωσμίνη. Και στους περισσότερους δεν αρέσει αυτό...όταν έχουμε σήματα από τη γλώσσα, συν σήματα από τη μύτη, το αποκαλούμε γεύση. Δεν είναι πολύ γνωστό, μα ο εγκέφαλος τα συνδυάζει αυτά με συγκεκριμένο τρόπο, που εν δυνάμει δίνει διαφορετικά αποτελέσματα...οπότε η γεωσμίνη από τη μύτη συν τίποτα στη γλώσσα είναι ευχάριστη. Η γεωσμίνη στη μύτη συν αλμυρή γεύση ή κάτι τέτοιο σημαίνει λασπώδη ψάρια».
Τα παντζάρια, για παράδειγμα, έχουν υψηλά επίπεδα γεωσμίνης: «Όλα έρχονται από το έδαφος, και βακτήρια που παράγουν γεωσμίνη είναι στο χώμα. Και μέρος της φτάνει στο φαγητό, και υπάρχουν συγκεκριμένα τρόφιμα που τείνουν να συγκεντρώνουν μια ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητας γεωσμίνης- τα παντζάρια είναι ένα από αυτά, μα και άλλα, όπως το σπανάκι και κάποια μαρούλια. Και αν σκεφτείτε ποτέ πως αυτό το λαχανικό έχει γεύση σαν χώμα, δεν κάνετε λάθος».