Ο μυθικός Πελέ ήταν ένας από τους σπουδαιότερους -αν όχι ο καλύτερος όλων των εποχών- που πάτησε ποτέ χορτάρι στα ποδοσφαιρικά γήπεδα του πλανήτη, καταγράφοντας μια σπουδαία καριέρα με τεράστια κατορθώματα και αξεπέρασετες επιδόσεις.
Ενα μεγάλο ερώτημα, ωστόσο, είναι πώς και αγωνίστηκε ποτέ με τα χρώματα μιας ευρωπαϊκής ομάδας, ειδικά από τη στιγμή που όλοι οι κορυφαίοι του αθλήματος έχουν κάνει έστω και ένα μικρό πέρασμα από κάποιο κλαμπ της Γηραιάς Ηπείρου.
Ο αποκαλούμενος, όχι άδικα ως «βασιλιάς του ποδοσφαίρου», που σκόρπισε θλίψη σε όλη την υφήλιο με τον θάνατό του, αγωνίστηκε μόνο στη θρυλική Σάντος και αργότερα στην Νιου Γιορκ Κόσμος αλλά ποτέ σε κάποιον από τους ευρωπαϊκούς κολοσσούς.
Σύμφωνα με μια εκδοχή αυτό συνέβη επειδή η κυβέρνηση της Βραζιλίας πέρασε ψήφισμα το οποίο δεν του επέτρεπε να αγωνιστεί εκτός χώρας. Συγκεκριμένα, την άνοιξη του 1961, ο τότε πρόεδρος της Βραζιλίας, Ζάνιο Κουάντρος, άκουσε για το ενδιαφέρον που έδειχναν ομάδες από την Ευρώπη για την απόκτηση του και έλαβε τα μέτρα του ώστε να μείνει στη Σάντος.
Στην αρχή έστειλε επίσημο έγγραφο στον πρόεδρο του αθλητικού συμβουλίου, το οποίο έγραφε: «Με προβληματίζει η συνεχής αγορά Βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών από συλλόγους του εξωτερικού. Τώρα θέλουν και τον Πελέ. Δεν πρόκειται να εξάγουμε και τον Πελέ. Περιμένω να παρθούν τα κατάλληλα μέτρα». Μόλις λίγους μήνες αργότερα, η Βραζιλία με ψήφισμα «βάφτισε» τον Πελέ ως επίσημο εθνικό θησαυρό της χώρας, απαγορεύοντας με αυτό τον τρόπο την πώληση του σε ομάδα εκτός της χώρας.
Εν τούτοις, ο Πελέ αντιμετώπισε μερικές από τις καλύτερες ευρωπαϊκές αντιπάλους της εποχής, «ματώνοντας» τα δίχτυα τους.
Ειδικότερα έπαιξε επτά φορές εναντίον της Μπενφίκα του επίσης σπουδαίου Πορτογάλου Εουσέμπιο, η οποία θεωρούταν ένας από τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους τότε. Η Σάντος κέρδισε έξι από αυτούς τους αγώνες, φέρνοντας ισοπαλία στον άλλο. Ο Πελέ σημείωσε συνολικά εννέα γκολ.
Καθώς η Σάντος περιόδευε στις δεκαετίες του 1950, του 1960 και του 1970 για να αναδείξει το μεγαλύτερο αστέρι της, ο Πελέ αναμετρήθηκε με ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Γιουβέντους, η Ιντερ, η Μίλαν και η Ρόμα.
Ο Πελέ και η Σάντος αντιμετώπιζαν συχνά αδύναμους αντιπάλους σε αυτές τις περιοδείες, οι οποίες είχαν ως στόχο κυρίως να βγάλουν χρήματα. Όμως, το να νικήσουν τη Σάντος του Πελέ ήταν μια πρόκληση που λαμβανόταν σοβαρά υπόψη από τους οικοδεσπότες συλλόγους.
Ολοι ήθελαν να δουν τον Πελέ να παίζει. Περίπου 110.000 οπαδοί φέρεται να παρακολούθησαν τη Σάντος να νικάει την Ιντερ με 4-1 στο Στάδιο Σαν Σίρο στην Ιταλία το 1961. Το 1972, δημοσιεύματα εφημερίδων της εποχής ανέφεραν ότι 50 άνθρωποι τραυματίστηκαν πριν από τον αγώνα της Σάντος με τη Ρόμα στην Ιταλία, καθώς 70.000 οπαδοί εμφανίστηκαν στο Γήπεδο χωρητικότητας 50.000 ατόμων.
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο Ολυμπιακός είχε νικήσει με 2-1 τη Σάντος του Πελέ στις 4 Ιουλίου του 1961, με περισσότερους από 25.000 φιλάθλουςνα γεμίζουν «ασφυκτικά» το γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης». Είχαν προηγηθεί δύο ακόμη φιλικά της Σάντος στην Ελλάδα, κόντρα σε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, με τις δύο ομάδες να γνωρίζουν ισάριθμες ήττες, με 3-0 και 3-2 αντίστοιχα.
Ο Πελέ είπε ότι είχε προτάσεις να παίξει σε ευρωπαϊκούς συλλόγους, μεταξύ των οποίων από τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Ίντερ, αλλά εκείνη την εποχή «δεν υπήρχε αυτή η ανάγκη» για τους μεγάλους παίκτες να μετακομίσουν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Αντίθετα, αποφάσισε να πάει στις Ηνωμένες Πολιτείες αφού τελείωσε την καριέρα του με τη Σάντος το 1974. «Δεν θα είχε καμία διαφορά να πάω στην Ευρώπη», είχε πει ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον Σάντος, ο Πελέ έπαιξε 353 αγώνες στο εξωτερικό, σημειώνοντας 361 γκολ. Μόνο στην Ευρώπη, έπαιξε σχεδόν 200 αγώνες και σκόραρε περισσότερα από 200 γκολ.
Ο Πελέ είπε ότι μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του ήρθε στη νίκη με 5-2 της Σάντος επί της Μπενφίκα στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου του 1962.
(με πληροφορίες από ΕΡΤ, Associated Press)