Είναι γνωστό σε όλους ότι στο παλαιότερο τουρνουά τένις, στο Γουίμπλεντον, όλοι οι τενίστες και οι τενίστριες είναι υποχρεωμένοι να φορούν πάντα λευκές εμφανίσεις.
Τα πράγματα είναι πολύ αυστηρά. Δεν μπορεί κανείς να φορέσει ούτε κρεμ, ούτε άσπρο στο χρώμα του πάγου, ούτε μπεζ. Μόνο άσπρο καθαρό.
Το total white dress code, χρονολογείται από το 1877, όταν τα μέλη του All England Lawn Tennis and Croquet Club, αποφάσισαν να διοργανώσουν το πρώτο τουρνουά τένις.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι έκαναν μεγάλη διαφήμιση γι’ αυτό το τουρνουά και το διαφήμιζαν ως ένα αθλητικό γεγονός που είναι το πιο πολυτελές, αριστοκρατικό και το πιο κομψό, στο οποίο ο ιδρώτας των παικτών και των παικτριών δεν…χωρούσε.
Αυτό μάλιστα που παρατήρησαν οι υπεύθυνοι του τουρνουά, ήταν ότι ο ιδρώτας φαινόταν ιδιαίτερα στα χρωματιστά ρούχα, σε αντίθεση με τα λευκά που σχεδόν εξαφανιζόταν.
Έτσι αποφάσισαν να φορούν όλοι και όλες λευκά ρούχα, όσοι δηλαδή παίρνουν μέρος στο Γουίμπλεντον.
Στην αρχή όλοι νόμιζαν ότι πρόκειται για μία παραξενιά των ιδρυτών του Γουίμπλεντον, αλλά με τα χρόνια εξελίχθηκε σε ισχυρό dress code το οποίο μάλιστα ισχύει και στις προπονήσεις.
Στην επίσημη σελίδα του τουρνουά μπορούμε να διαβάσουμε τον δεκάλογο με το υποχρεωτικό dress code που είναι ο εξής:
Οι αγωνιζόμενοι πρέπει να είναι ντυμένοι με ρούχα που είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου λευκά.
Το λευκό δεν περιλαμβάνει το υπόλευκο (off-white) ή το κρεμ.
Δεν πρέπει να υπάρχουν σχέδια και χρώματα στις στολές. Μόνο ένα χρωματιστό περίγραμμα γύρω από τη λαιμόκοψη και γύρω από τη μανσέτα των μανικιών είναι αποδεκτά, αλλά και αυτά δεν πρέπει να είναι φαρδύτερα από το ένα εκατοστό (10 mm).
Δεν επιτρέπονται φανταχτερά λογότυπα ή εκκεντρικά μοτίβα.
Το πίσω μέρος του πουκάμισου, του φορέματος, του polo shirt, του τζάκετ ή του πουλόβερ πρέπει να είναι εντελώς λευκό.
Σορτς, φούστες και φούτερ πρέπει να είναι εντελώς λευκά με εξαίρεση μια μονόχρωμη λωρίδα κατά μήκος της εξωτερικής ραφής όχι μεγαλύτερη από ένα εκατοστό (10 mm).
Τα καπέλα, οι κορδέλες, οι μπαντάνες, οι μανσέτες και οι κάλτσες πρέπει να είναι εντελώς λευκά, με εξαίρεση ένα μόνο χρωματιστό περίγραμμα όχι μεγαλύτερο από ένα εκατοστό (10 mm).
Τα παπούτσια πρέπει να είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου λευκά. Οι σόλες και τα κορδόνια πρέπει να είναι εντελώς λευκά. Δεν συνιστώνται τα λογότυπα μεγάλων κατασκευαστών. Τα παπούτσια τένις χόρτου πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανόνες του Grand Slam. Συγκεκριμένα, δεν επιτρέπονται ογκώδη παπούτσια, αλλά λεπτεπίλεπτα και φίνα.
Όλα τα εσώρουχα που φορούν οι αθλητές πρέπει να είναι εντελώς λευκά εκτός από το περίγραμμα που μπορεί να είναι χρωματιστό αλλά όχι μεγαλύτερο από ένα εκατοστό (10 mm).
10.Ο αθλητικός και ο ιατρικός εξοπλισμός πρέπει να είναι και αυτός λευκός όσο αυτό είναι εφικτό, αλλά στη προπόνησης του Aorangi Park, ο ενδυματολογικός κανόνας του λευκού είναι πιο χαλαρός.
Επειδή όμως όπου υπάρχουν κανόνες, υπάρχουν και αυτοί που δεν θέλουν να τους ακολουθήσουν, ας δούμε τι έχει γίνει.
Το 2009 ο Ρότζερ Φέντερερ, εμφανίστηκε φορώντας λευκό φούτερ με μεγάλα χρυσά σχέδια, ενώ στο σακ βουαγιάζ που κρατούσε υπήρχε η ίδια απόχρωση με ένα τεράστιο σε μέγεθος λόγκο του διάσημου sports brand. Οι διοργανωτές τον επιπλήξαν, αλλά το 2013 δεν το χαρίστηκαν, όταν φόρεσε λευκά sneakers με πορτοκαλί σόλα και του επέβαλαν πρόστιμο.
Ο Τζον ΜακΕνρόου το 1980 εμφανίστηκε με μία κατακόκκινη κορδέλα για τον ιδρώτα γύρω από το κεφάλι του, ενώ ο Γιούρι Ροντιόνοφ, το 2017 αναγκάστηκε να τρέξει στα αποδυτήρια για να αλλάξει…εσώρουχο, αφού ο ιδρώτας αποκάλυψε ότι φορούσε μπλε μποξεράκι μέσα από το σορτσάκι του.
Η Άννι Γουάϊτ ήταν η πρώτη τενίστρια που αγωνίστηκε με μία στενή λευκή αθλητική φόρμα το 1985 και μέσα σε λίγα λεπτά και στην πρώτη αλλαγή γηπέδου, ο διαιτητής της ζήτησε να αλλάξει εμφάνιση.
Ο σπουδαίος Αντρέ Αγκάσι δεν συμμετείχε στο Γουίμπλεντον μέχρι το 1991, αφού δεν ήθελε να ακολουθήσει το αυστηρό dress code. Μάλιστα στην πρώτη συμμετοχή του, το 1992, κατάφερε να πάρει το τρόπαιο, υποκύπτοντας όμως στο υποχρεωτικό λευκό χρώμα.