Το παγώνι κατάγεται από τα δάση της Νότιας Ινδίας. Στην Ευρώπη ήρθε από την αρχαιότητα και εξημερώθηκε με άγνωστο τρόπο. Ήταν γνωστό στη Μεσοποταμία, την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Ήταν πιστευτό ότι το προστάτευαν οι Θεοί και ήταν συνηθισμένο να βρίσκεται στους ναούς και στις αυλές των πλούσιων σπιτιών. Σήμερα στην Ινδία το παγώνι είναι προστατευόμενο είδος. Στη Νέα Ζηλανδία, όμως, δεν είναι. Τουναντίον, ζητείται η εξαφάνιση του είδους από την χώρα.
Όλα ξεκίνησαν, όταν τα παγώνια εξαπλώθηκαν σημαντικά στη Νέα Ζηλανδία με τον φορέα New Zealand Birds Online να τονίζει πως αυτό έγινε καθώς αρκετά πουλιά που ήταν σε ιδιοκτησίες προσφέροντας θέαμα, αφέθηκαν ελεύθερα στη φύση.
Όμως, καθώς ο αριθμός των φυσικών θηρευτών τους, όπως τα κουνάβια και οι αρουραίοι μειώνεται λόγω των εθνικών προσπαθειών ελέγχου, τα παγώνια γίνονται όλο και πιο καταστροφικά. Πηγαίνουν σε σοδειές κατοίκων και τρώνε την αγαπημένη τους λιχουδιές, τα σιτηρά και το τριφύλλι.
«Δεν αποτελούσαν πρόβλημα όταν υπήρχαν πολλά αρπακτικά γύρω, αλλά τώρα δεν έχουν σχεδόν καθόλου θηρευτές και βρίσκουν πληθώρα τροφής» δήλωσε ο αγρότης Γκραντ Άντκινς, εκπρόσωπος των συνεταιρισμών στην περιοχή.
Για την ώρα δεν έχουν πιστοποιηθεί δηλητήρια για τη συγκεκριμένη χρήση κατά των παγωνιών ενώ μόλις πυροβοληθούν από αγρότες, μαθαίνουν να διατηρούν την απόσταση τους. «Σε μια περίοδο 12 ετών, ο αριθμός τους έχει αυξηθεί πολύ και εξαπλώνεται όλο και πιο μακριά», λέει ο Adkins. «Υπάρχουν χιλιάδες στην περιοχή. Έχω δει ακόμη και ομάδες των 150 να τρώνε σε ένα χωράφι», τονίζει και ζητά να υπάρξει σχέδιο εξολόθρευσης.
Η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας έχει δεσμευτεί να εξαλείψει πλήρως τα τρωκρικά μέχρι το 2050. Οι αγανακτισμένοι αγρότες, όμως, προβλέπουν ότι θα έχουν χρόνιο πρόβλημα με τα παγώνια και για αυτό επιθυμούν την εξαφάνισή τους, κάτι το οποίο ασφαλώς αντίκειται στους νόμους της φύσης.
Πηγή: Guardian