Ο Γερμανός εφευρέτης, ο δρ Ρούντολφ Ντίζελ, ξεκίνησε την καριέρα του σχεδιάζοντας ψυγεία. Αλλά το 1892 πατεντάρισε την πρώτη του απόπειρα να κατασκευάσει έναν κινητήρα εσωτερικής καύσης που να μη χρειάζεται σπινθήρα για την ανάφλεξη του καυσίμου.
Ήταν μια μηχανή συμπίεσης-ανάφλεξης όπου το καύσιμο εισερχόταν στη μηχανή προς το τέλος της συμπίεσης και αναφλεγόταν από την υψηλή θερμοκρασία που δημιουργούσε η συμπίεση.
Από το 1893 μέχρι το 1897, ο Χάινριχ φον Μπουτς, διευθυντής της MAN AG στο Άουγκσμπουργκ, έδωσε την ευκαιρία στον Ντίζελ να αναπτύξει και να ελέγξει τις ιδέες του. Έλαβε πατέντες σε αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ. Το 1898, ο Ντίζελ είχε γίνει εκατομμυριούχος.
Το πρωτοποριακό ήταν ότι, εκτός ότι ήταν ένα πολύ απλό και οικονομικό σύστημα, εφευρέθηκε για να μπορεί να λειτουργεί με μια σειρά από διαφορετικά καύσιμα, όπως κάρβουνο και λάδι από διάφορα λαχανικά. Μια από τις πρώτες μηχανές του παρουσιάστηκαν το 1900 στο Παρίσι. Τότε είχε λειτουργήσει με φυστικελαιο και κέρδισε το Grant Prix.
Η εφεύρεσή τους ήταν πιο φιλική προς το περιβάλλον και ενεργειακά αποδοτική, περισσότερο από κάθε άλλη εφεύρεση εκείνης της εποχής. Οι αγρότες θα μπορούσαν κυριολεκτικά να καλλιεργήσουν τα καύσιμά τους.
Τότε ο Ντίζελ προωθούσε πολύ την χρήση λαχανικών για την παραγωγή καυσίμου. Το 1912 είχε πει: «Μπορεί η χρήση λαδιού από λαχανικά ως καύσιμου στις μηχανές (σ.σ. βιοκαύσιμο) μπορεί να φαίνεται τώρα ασήμαντο. Αλλά αυτά τα έλαια μπορεί να γίνουν στο μέλλον τόσο σημαντικά όσο είναι σήμερα το πετρέλαιο και κάρβουνο.
Είχε γίνει εκατομμυριούχος όταν έφτασε τα 40, αλλά η ζωή του τελείωσε με τραγικό τρόπο. Το απόγευμα της 29 Σεπτεμβρίου 1913, ο Ντίζελ επιβιβάστηκε στο ατμοκίνητο ταχυδρομικό πλοίο Dresden από το Βέλγιο στο Λονδίνο. Δείπνησε στο πλοίο και αποσύρθηκε στην καμπίνα του περίπου στις 10 μ.μ., ζητώντας να τον ξυπνήσουν το επόμενο πρωί στις 6:15 π.μ. Αλλά δεν τον ξαναείδαν ζωντανό. Το πρωί, η καμπίνα του ήταν άδεια, το κρεβάτι στρωμένο, αν και οι πιτζάμες είχαν ξεδιπλωθεί. Το καπέλο και το πανωφόρι βρέθηκαν διπλωμένα κάτω από κιγκλίδωμα του καταστρώματος. Δέκα μέρες αργότερα, βρήκε ένα πτώμα ενός άντρα να επιπλέει στη βόρεια Θάλασσα, κοντά στη Νορβηγία. Το σώμα βρέθηκε σε κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης και δεν ήταν αναγνωρίσιμο. Το πλήρωμα μάζεψε προσωπικά αντικείμενα από τα ρούχα του άντρα και μετά άφησαν το πτώμα στη θάλασσα. Τα αντικείμενα ταυτοποιήθηκαν από τον γιο του Ρούντολφ, τον Ευγκέν Ντίζελ.
Ο μυστηριώδης θάνατός του οδήγησε σε διάφορες θεωρίες συνομωσίας, ότι σκοτώθηκε από ξένους πράκτορες εμπορικών και στρατιωτικών συμφερόντων.
Ωστόσο πολλά στοιχεία συγκλίνουν στην αυτοκτονία. Λίγο μετά την εξαφάνιση του Ντίζελ, η γυναίκα του Μάρθα άνοιξε μια τσάντα που τις είχε δώσει ο σύζυγός της πριν το μοιραίο ταξίδι, με οδηγίες να μην το ανοίξει μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Βρήκε 200.000 γερμανικά φράγκα σε μετρητά και διάφορα έγγραφα που έδειχναν ότι οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους ήταν σχεδόν άδειοι. Σε ένα ημερολόγιο το οποίο ο Ντίζελ είχε πάρει μαζί του στο πλοίο, στην ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1913 ήταν ζωγραφισμένος ένας σταυρός.
Μετά τον θάνατό του η μηχανή του χρησιμοποιήθηκε ευρέως, με μοναδικό καύσιμο το πετρέλαιο. Αυτού του είδους το πετρέλαιο έγινε γνωστό ως πετρέλαιο ντίζελ, ή σκέτο ντίζελ.
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο τα ντιζελοκίνητα οχήματα διαδόθηκαν πολύ. Χρησιμοποιήθηκε σε τρένα, πλοία και λεωφορεία. Το πρώτο αυτοκίνητο με μηχανή ντίζελ κατασκευάστηκε το 1933, το Citroen Rosalie.