Το πεπόνι μαζί με το καρπούζι είναι αναμφισβήτητα τα δύο πιο δημοφιλή φρούτα του καλοκαιριού. Ωστόσο, η παραπάνω διαπίστωση δεν είναι απολύτως σωστή -όχι ως προς τη δημοτικότητα τους-:αλλά επειδή το πεπόνι δεν είναι ακριβώς φρούτο, καθώς προέρχεται από την οικογένεια των curcubitaceae, δηλαδή λαχανικών, όπως το αγγούρι, ορισμένες ποικιλίες κολοκύθας και το καρπούζι.
Πλέον, το συγκαταλέγουμε ανάμεσα στα φρούτα γιατί το καταναλώνουμε ως τέτοιο και μαζί με άλλα φρούτα. Από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο είναι η εποχή του και η υψηλή περιεκτικότητά του σε νερό το καθιστά αναζωογονητικό και ανακουφιστικό τις μέρες του καύσωνα.
Επιπλέον, περιέχει πολλές βιταμίνες και μέταλλα, συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης C, η οποία συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και προστατεύει τα κύτταρα. Σημαντική είναι επίσης η συνεισφορά του σε κάλιο,που συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία του νευρικού συστήματος και στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, καθώς και η υψηλή περιεκτικότητά του σε φολικό οξύ, που βοηθά στο σχηματισμό των κυττάρων του αίματος και στη μείωση της κόπωσης.
Και όχι μόνο. Δεν ισχύει ότι μας παχαίνει: έχει 28 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, περιέχει μόνο 6% ζάχαρη και το 92% της σύνθεσής του είναι νερό, επομένως η κατανάλωσή του συνιστάται για υγιεινή διατροφή.
Πώς να επιλέξουμε το πεπόνι
Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν πάνω 850 διαφορετικά είδη πεπονιού. Στην Ελλάδα τα πιο συνηθισμένα είναι το κλασικό στρογγυλό πεπόνι και το αργείτικο, πανταχού παρόντα στις καλοκαιρίνες φρουτοσλαάτες, αλλά και σε πλήθος άλλων συνταγών (το πεπόνι σε συνδυασμό με το προσούτο αγγίζει γαστρονομικά την κορυφή).
Με κάποια είδη διατρέχουμε μεγαλύτερο κίνδυνο να μας βγουν άνοστα σας τους συγγενείς τους τα αγγούρια.
Χρυσός κανόνας για την επιλογή του τέλειου πεπονιού μπορεί να μην υπάρχει, αλλά οι ειδικοί της πλατφόρμας Nutritienda.com δίνουν μερικές γενικές αρχές και κάποιες συμβουλές:
1. Δίνουμε έμφαση στην όψη του
Δεν πρέπει να έχει βαθουλώματα ή ρωγμές και η υφή του πρέπει να είναι ακλή. Μια συμβουλή: καλύτερα να διαλέγουμε αυτά που βρίσκονται στην κορυφή του σωρού μιας και, όπως είναι λογικόι, έχουν υποστεί λιγότερα χτυπήματα.
2. Εξετάζουμε το χρώμα
Εξωτερικά το χρώμα του πρέπει να είναι κιτρινωπό και να μην γυαλίζει, γιατί τότε δεν είναι έτοιμο προς κατανάλωση. Ως προς το χρώμα, όσο πιο σκούρο είναι, τοσο και πιο ώριμο.
3. Τα ζυγίζουμε μεταξύ τους
Ανάμεσα σε δύο πεπόνια ίδιου μεγέθους (και εφόσον εξ όψεως είναι παρόμοια), το πεπόνι που ζυγίζει περισσότερο θα είναι καλύτερο, αφού θα περιέχει περισσότερο νερό και θα είναι πιο ζουμερό, επισημαίνουν οι ειδικοί.
4. Το αν είναι σκληρά είναι καθοριστικό
Το πεπόνι δεν πρέπει να είναι μαλακό, γιατί τότε ίσως είναι παραγινωμένο. Στην ιδανική του κατάσταση όταν το πιέζουμε στη μία πλευρά, η άλλη πλευρά θα πρέπει να γίνεται πιο στρογγυλή.
5. Ακούγοντας...
Αν όταν το χτυπάμε ελαφρά ακούγεται, πιθανότατα είναι άγουρο, ενώ αν αντηχεί σαν να είναι κούφιο, είναι στην κατάλληλη στιγμή για να το απολαύσουμε.
6. H μυρωδιά τους να είναι γλυκιά
To σημείο του φρούτου που το άρωμα γίνεται πιο αντιληπτό είναι στο λεγόμενο «εκκρεμές» του πεπονιού -το άκρο απέναντι από το κοτσάνι (ή το σημείο όπου θα βρισκόταν κανονικά το κοτσάνι)-. Εάν η μυρωδιά είναι γλυκιά, είναι έτοιμο προς κατανάλωση, αλλά αν η μυρωδιά είναι κάπως έντονη, μάλλον το φρούτο είναι γινωμένο.
7. Καλό είναι να ξέρουμε τι ψάχνουμε
Κάπου εδώ ας θυμηθούμε ότι υπάρχουν θηλυκά πεπόνια και αρσενικά πεπόνια. Αν και δεν συναντάμε συχνά στην Ελλάδα τα είδη πεπονιού που έχουν φύλο, ισχύουν τα εξής: Τα πρώτα έχουν ομόκεντρες ρίγες και είναι πιο γλυκά. Τα δεύτερα έχουν διαμήκεις γραμμές από άκρη σε άκρη και δεν είναι τόσο γλυκά, ενώ συναντώνται πιο σπάνια. Επομένως είναι και θέμα γούστου.