Πολιτικός ή μια επαγγελματίας επικεφαλής διεθνών οργανισμών; Αυτό είναι το ερώτημα που διχάζει αναλυτές, επενδυτές αλλά και κυβερνήσεις μετά την τοποθέτηση της γνωστής μας Κριστίν Λαγκάρντ στο «τιμόνι» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η ικανότητα της να «ελίσσεται» πολιτικά είναι αναγνωρισμένη, ωστόσο αυτοί που ξέρουν «ψιθυρίζουν» ότι δεν έχει να παρουσιάσει μεγάλες επιτυχίες από τη θητεία της σε διάφορες υψηλές θέσεις, ενώ η ίδια δεν είναι οικονομολόγος αλλά πολιτικός καριέρας. Αντίθετα, έχει μια σειρά υποθέσεων που μάλλον θα ήθελε να ξεχάσει και η ίδια και η δικαιοσύνη, αλλά και οι Ευρωπαίοι πολίτες για τους οποίους θα αποφασίζει τα επόμενα χρόνια για τη νομισματική πολιτική των τραπεζών τους.
Οι «κακές γλώσσες» λένε ότι πολύ σύντομα η Ευρώπη θα λέει «Μάριο Ντράγκι και θα κλαίει», καθώς η Κριστίν Λαγκάρντ μπορεί να ξέρει από πολιτική, αλλά μοιάζει να μην ξέρει από νομισματική πολιτική. Αυτό σημειώνει σε ανάλυση της η UBS καθώς φαίνεται να μην βλέπει με καλό μάτι την απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών να την ορίσουν ως διάδοχο του Μάριο Ντράγκι.
«Πιστεύουμε πως η εμπειρία της στη διοίκηση, συμπεριλαμβανομένης της θητείας της ως προέδρου του ΔΝΤ, θα τη βοηθούσε να ηγηθεί της ΕΚΤ... Ωστόσο, η Λαγκάρντ είναι πιθανό να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις στο μέλλον. Αν και η επικεφαλής του ΔΝΤ θεωρείται υποψήφια με προσόντα, αυτό δεν θα κάνει απαραιτήτως την Ευρώπη έναν πιο ελκυστικό προορισμό για επενδύσεις», αναφέρει στην ανάλυση της η UBS.
Αρκετοί είναι οι αναλυτές που θεωρούν ότι η Κριστίν Λαγκάρντ δεν θα συνεχίσει το δρόμο «σύγκρουσης» που είχε χαράξει ο προκάτοχος της με τους πολιτικούς της Ευρωζώνης. Δεν είναι βέβαιο ότι η νέα επικεφαλής της ΕΚΤ θα διατηρήσει τα αναχώματα που είχε στήσει ο Μάριο Ντράγκι προκειμένου η νομισματική πολιτική να ορίζεται ανεπηρέαστα από την ΕΚΤ, χωρίς να υπάρχουν παρεμβάσεις από τους πολιτικούς.
Είναι σίγουρο ότι θα μείνουν στην ιστορία οι παρασκηνιακοί διαξιφισμοί Ντράγκι - Σόιμπλε για το ποιός αποφασίζει στην Ευρώπη, ειδικά από τη στιγμή που ο Μάριο Ντράγκι ξεκίνησε το περίφημο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μάριο Ντράγκι το πρόγραμμα αυτό δεν πρέπει να σταματήσει, ωστόσο η έλευση της Κριστίν Λαγκάρντ στην Φρανκφούρτη δημιουργεί μια σειρά από ερωτήματα για την επόμενη ημέρα της ΕΚΤ. Μένει να αποδειχθεί εάν η λογική που ακολούθησε από το 2012 ο Μάριο Ντράγκι με το περίφημο «Whatever it takes» (θα γίνει ο,τι χρειαστεί για να διασωθεί το ευρώ), θα είναι η βάση της πολιτικής που θα ακολουθήσει η Κριστίν Λαγκάρντ.
Παρά το γεγονός βέβαια ότι όπως αναφέρει ο Τζιμ Ρέιντ της Deutsche Bank,«η Λαγκάρντ φέρει τον κίνδυνο της αξιοπιστίας δεδομένης της απειρίας της στον πολύπλοκο σχεδιασμό εργαλείων για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης”, ο Μάριο Ντράγκι αφήνει πίσω του «σωματοφύλακες» της πολιτικής που ακολούθησε καθώς οι αποφάσεις ελήφθησαν ομόφωνα, γεγονός που σημαίνει ότι τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ δεν θα πέσουν αμαχητί στις ορέξεις της νέας επικεφαλής τους.