Το πρώτο κύμα των Γιλέκων ήταν συμπαθητικό, το δεύτερο όχι.
NurPhoto via Getty Images

Σήμερα, η πλειοψηφία των Γάλλων, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, θέλει να σταματήσουν πια αυτές οι επιδείξεις των γιλέκων. Σιγά-σιγά χάνεται η συμπάθεια όλων όσων έβλεπαν τα Γιλέκα σαν ένα χαριτωμένο πολιτικό θέαμα. Σήμερα τα θεωρούν αντιαισθητικά. Ο Μάης του 68 έχει περάσει στην Ιστορία και στις καρδιές των Γάλλων γιατί ήταν μεν ένα show αλλά πολιτικά, αισθητικά και πολιτιστικά πολύ υψηλότερης ποιότητας. Ο Μάης του 68 έδωσε και το εργατικό κίνημα. Αλλά αυτό ξεχάστηκε. Το πιο πολιτιστικό δείγμα των σημερινών Γιλέκων είναι η Μασσαλιώτιδα, ο Εθνικός Ύμνος!

Τα Γιλέκα λένε ”ο λαός”, ενώ το 90% δεν μετέχει στα Γιλέκα. Τα οποία δεν αντιγράφουν την Κομμούνα όπως ισχυρίζονται. Η Κομμούνα δεν ήταν δεξιά! Ήταν και μαρξιστική, με κόκκινες σημαίες! Κομμουνάριος ήταν ο ζωγράφος Κουρμπέ μαζί με πολλά στελέχη της γαλλικής διανόησης και τους Σοσιαλιστές. Ο Μάης του 68 ναι, δεν ήταν μακριά από την Κομμούνα. Οι φοιτητές του Μάη έκαναν οδοφράγματα αλλά δεν έκαιγαν αυτοκίνητα, δεν έσπαζαν βιτρίνες, δεν έκαναν πλιάτσικο. Τα Γιλέκα τα ρίχνουν σε αναρχικούς. Αλλά δεν έκαναν τίποτα για να τους εμποδίσουν! Τους παρακολουθούσαν πανευτυχείς! Στις εργατικές διαδηλώσεις η ασφάλεια εξασφαλίζεται από τους ίδιους τους διαδηλωτές. Τα Γιλέκα απαντούν: ”Μόνο με βία πετυχαίνεις τον σκοπό σου”.

Ο Μάης του 68 για τους Γάλλους ήταν ”τα παιδιά μας”. Το μέλλον του έθνους. Η μέση ηλικία των Γιλέκων είναι 35 με 45 χρονών. Μια τάξη περιθωριακή που δεν είχε ανάγκη από θαυμασμό αλλά από κρατική φιλανθρωπία. Έτσι άρχισαν. Σήμερα (που ικανοποιήθηκαν τα πρώτα τους αιτήματα) δεν θέλουν πλέον φιλανθρωπία αλλά θαυμασμό! Κάτι στο οποίο Κοινή Γνώμη και Κανάλια αρνούνται να ενδώσουν. Τα Γιλέκα τα βάζουν τώρα με τους δημοσιογράφους, των οποίων η στάση, πρέπει να πω, ήταν και είναι άψογη. Άψογη ήταν και η Χωροφυλακή, μέχρι και φιλική!

Σημειωτέον ότι οι διαδηλώσεις των Συνδικάτων έχουν νομικό πρόσωπο. Το συνδικάτο των Γιλέκων είναι το… facebook! Tα Γιλέκα δεν έχουν ανάγκη από αρχηγούς, λένε. ” Στόχος μας δεν είναι η πολιτική συνδιαλλαγή αλλά η κατάργηση του Μακρονικού κράτους!”. Πλήρης σιωπή για προγράμματα, για τις τύχες της χώρας. Εμφανίστηκαν πλακάτ με ζωγραφισμένες λαιμητόμους και δίπλα τους τον Μακρόν! Ωστόσο ο Μακρόν είναι ανεύθυνος για το σήμερα. Κληρονόμησε όλα τα κακά των προηγουμένων Προέδρων! Μόνο ένα καλό. Οι προηγούμενοι φορολογούσαν τα Υψηλά Εισοδήματα. Ο Μακρόν κατάργησε την φορολογία αυτή και κέρδισε τον τίτλο ”Ο Πρόεδρος των πλουσίων”! Ήδη τον αποκαλούσαν Ζούπιτερ, δηλαδή Δία!

Αν κρίνω από αυτά που ακούω, τα Γιλέκα έχουν μάλλον φτωχό πολιτικό λόγο και λεξιλόγιο. Λίστες με ”αιτήματα” αλλά κανείς δεν προτείνει συγκεκριμένες λύσεις. Για την εσωτερική και την εξωτερική πολιτική της χώρας. Στο μεταξύ στελέχη της Δεξιάς και της Άκρας Δεξιάς (η Αριστερά υποστηρίζει αλλά δεν μετέχει) φορούν ένα πράσινο γιλέκο και εμφανίζονται στα κανάλια. Από τα αντιπολιτευτικά λογύδρια που άρχισαν να ακούγονται ξαφνικά καταλαβαίνεις ότι κομματικά στελέχη άρχισαν να εκπροσωπούν τα Γιλέκα, με ή χωρίς την θέλησή τους. Σκοπός τους να υποσκάψουν την προσωπικότητα του Μακρόν, ώστε με την πρώτη ευκαιρία να προσεταιρισθούν και όσα από τα Γιλέκα δεν ήταν μέχρι τώρα ψηφοφόροι τους. Πλησιάζουν και οι Ευρωπαϊκές Εκλογές. Τα Γιλέκα εμφανίζονται μεν ως φρέσκο φρούτο ενώ ο λόγος τους είναι αρκετά φτωχός και ξεπερασμένος. Έτσι ώστε, πέραν των κραυγών για αιτήματα άμεσων αναγκών, που δεν είναι άδικα, λείπει η όποια εμπεριστατωμένη πρόταση, πλην της ανόδου στην εξουσία εδώ και τώρα! Βλέποντας μερικά αιτήματά τους να ικανοποιούνται (π.χ. κατάργηση του φόρου στα καύσιμα, αύξηση του κατώτερου μισθού) αισθάνονται ότι θα επιτύχουν οτιδήποτε άλλο απαιτήσουν!

Το πρόβλημα είναι ότι δυστυχώς ούτε οι λόγοι ούτε η προσωπικότητα του Μακρόν είναι συμπαθείς, πράγμα που περιπλέκει τα πράγματα. Έχει υπεροψία, θεατρικά τικ, ακαδημαϊκή παγωμένη γλώσσα και έκφραση η οποία δεν φτάνει στον προορισμό της. Είναι φανερό πως τίποτα στην εμφάνιση του νεαρού Μακρόν δεν δίνει την εικόνα του ”Πατέρα του Έθνους”, όπως συνάδει σ′ έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Επί πλέον ο νεαρός αυτός είναι που τόλμησε να καταργήσει τον Φόρο των Μεγάλων Εισοδημάτων. Κάτι που ΔΕΝ ήταν καν στο προεκλογικό του πρόγραμμα. (Αν ήταν δεν θα είχε εκλεγεί!). Όλοι γνωρίζουν ότι πριν διοριστεί Υπουργός Οικονομικών από τον Ολάντ, είχε διατελέσει ανώτερο στέλεχος της Τράπεζας Ρότσιλντ. Σε όλα αυτά οφείλεται τουλάχιστον το ήμισυ της εκκόλαψης και σε συνέχεια της γέννησης των Γιλέκων. Το άλλο μισό είναι, νομίζω, ένας παράγοντας ψυχο-κοινωνιολογικός. Μακριά από μένα η όποια κοινωνική ανάλυση του ”καινούριου” αυτού πλήθους. Σημειώνω αυτά που ακούω και βλέπω, με την εμπειρία του μονίμως ανήσυχου πολίτη, όπου και αν βρίσκομαι.

Το πρώτο κύμα των Γιλέκων ήταν συμπαθητικό, το δεύτερο όχι. Τα πρωτογενή Γιλέκα θα πρέπει να αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού, όπως φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις. Είναι άτομα απομονωμένα στην ύπαιθρο, χωρίς φαρμακείο, χωρίς ταχυδρομείο, χωρίς ιατρείο, χωρίς σχολείο. Αν όχι όλοι τουλάχιστον η πλειοψηφία τους. Ζουν με ένα χαμηλό εισόδημα που, από χρόνια, δεν ξεπερνούσε τον ”χαμηλότερο μισθό των 1.000 Ευρώ” όταν στην τελευταία δεκαετία έχουν γίνει μεγάλες αυξήσεις, αν όχι τόσο στα τρόφιμα, σε όλες τις άλλες καθημερινές ανάγκες. Όπως ο πρόσθετος φόρος (αυτός που έσπευσε να πάρει πίσω ο Μακρόν) στα καύσιμα του αυτοκινήτου με το οποίο θα πάνε τα παιδιά στο μακρινό σχολείο. Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν επί χρόνια στη μοναξιά τους, όταν οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν καταφύγει στις ανέσεις μεγαλύτερων πόλεων. Έχουν αυτοκίνητο γιατί καμιά άλλη συγκοινωνία δεν υπάρχει που να τους συνδέει με τις πρώτες διευκολύνσεις του βίου, που βρίσκονται 40 ή 50 χιλιόμετρα μακριά τους. Και ξαφνικά ο Μακρόν ανεβάζει σημαντικά τον φόρο των καυσίμων. Και μάλιστα με ένα χονδροειδές ψέμα. Ότι γίνεται ”για να ενισχυθούν οι προσπάθειες για την Οικολογία”. Και αποκαλύπτεται ότι μόνο το 12% του φόρου πήγαινε στην Οικολογία! Πήραν φωτιά τα Facebook και άρχισαν να συγκροτούνται παρέες με άτομα που γνωρίζονταν για πρώτη φορά. Να περνούν ώρες ολόκληρες μαζί στα σταυροδρόμια όπου κλείνουν πότε-πότε την διάβαση των αυτοκινήτων για να συγκινήσουν τους οδηγούς που περνούν. Οι παρέες, οι καινούριες γνωριμίες που απομάκρυναν την μοναξιά τους, οι δεκάδες χιλιάδες ”συνένοχοι του facebooκ”, τα γιλέκα-στολές που τους έκαναν να ξεχωρίζουν από όλους τους άλλους, τους αναθάρρησαν και πίστεψαν, ως άλλοι Αβράκωτοι της Γαλλικής Επανάστασης, πως θα έδιωχναν τον Μακρόν και την κυβέρνησή του. Προσθέτω πως η φορολογία των μεγάλων εισοδημάτων θα έφερνε 3 δις και ότι μέχρι αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση έχει συγκεντρώσει 10 Δις για τα Γιλέκα, με νέο δανεισμό στον οποίο αναγκάζεται να προβεί, απ′ ότι φαίνεται. Χώρια που ούτως ή άλλως το 43% των Γάλλων ΔΕΝ πληρώνει φόρο εισοδήματος! Στο μεταξύ Δεξιά και Αριστερά προσπαθούν ”ψαρέψουν” ψηφοφόρους ανάμεσα στα Γιλέκα. Τέλος, για να παραμείνει αντικειμενικό το ρεπορτάζ μας, σημειώνω την επίσης άψογη στάση και γενικά την ποιότητα των Βουλευτών του κόμματος του Μακρόν République en Marche (Εμπρός για την Δημοκρατία ή Η Δημοκρατία εν δράσει).

Δημοφιλή