Στις 04:11 τα ξημερώματα τής 11ης Μαΐου το βιομετρικό ρολόι, που φορούσε η Καρολάιν στον καρπό της, σταμάτησε να καταγράφει ενδείξεις ζωής και στις 06:20 το τηλεφωνικό κέντρο της Άμεσης Δράσης δέχθηκε το τηλεφώνημα τού 33χρονου πιλότου, ο οποίος ζητούσε βοήθεια.
Εκείνες τις δύο ώρες ο καθ’ομολογίαν δράστης είχε όλον τον χρόνο να σχεδιάσει και να κατασκευάσει το άλλοθί του. Όπως αποκάλυψε στα στελέχη του Ανθρωποκτονιών, έβγαλε την κάρτα μνήμης από την κάμερα ασφαλείας του ισογείου και την πέταξε στον υπόνομο. Έπιασε τον σκύλο και τον έπνιξε με το λουρί του και στη συνέχεια με ένα κατσαβίδι έβγαλε από τη θέση του το παράθυρο από το υπόγειο της μεζονέτας, ώστε να υποστηρίξει ότι από εκεί μπήκαν οι κακοποιοί. Έδεσε τα πόδια του, έβαλε ταινία συσκευασίας γύρω από το λαιμό και το στόμα του και, λίγο πριν δέσει και τα χέρια του, κάλεσε την αστυνομία.
Ο 33χρονος έφθασε στις τρεις μετά το μεσημέρι τής Πέμπτης στον 11ο όροφο τής ΓΑΔΑ. Απέναντί του είχε τους αξιωματικούς του Ανθρωποκτονιών, εκείνους που γνώρισε την ημέρα της δολοφονίας, εκείνους με τους οποίους είχε αναπτύξει μία σχέση εμπιστοσύνης.
Ο αστυνομικός τον ρώτησε εάν έχει να τους πει κάτι καινούργιο και εκείνος ξεκίνησε να εξιστορεί τη σχέση του με τη σύζυγό του. Υποστήριξε ότι μετά τη γέννηση τού κοριτσιού τους και την επιλόχεια κατάθλιψη, η 20χρονη παρουσίασε μία αστάθεια στον χαρακτήρα της με πολλές εκρήξεις, για αυτό και είχαν συχνούς καβγάδες.
Τη νύχτα της δολοφονίας είχαν τον τελευταίο καβγά τους. Όπως υποστήριξε, η 20χρονη του έβαλε τις φωνές και είπε ότι ήταν άγαρμπος με το μωρό. Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο και της προκάλεσε τον ασφυκτικό θάνατο, χωρίς -όπως επέμεινε- να το είχε προσχεδιάσει.
Οι αστυνομικοί, στην έρευνά τους, είδαν ότι λίγο πριν από τη δολοφονία είχαν ανταλλάξει κάποια μηνύματα με ένταση, ενώ η 20χρονη από το κινητό τηλέφωνό της είχε αναζητήσει ξενοδοχείο, προκειμένου να φύγει από το σπίτι. Συχνά, άλλωστε, τον απειλούσε ότι θα φύγει από το σπίτι με το παιδί, όπως είπε.