Τα Γλυπτά του Παρθενώνα θαυμάζονται εδώ και αιώνες με τη λευκή λάμψη τους, όμως είναι γνωστό από καιρό ότι τα μάρμαρα ήταν αρχικά ζωγραφισμένα με έντονο χρώμα, προτού χάσουν τα υπέροχα χρώματά τους μετά αιώνες διάβρωσης, βομβαρδισμούς με κανόνια και κακομεταχείριση από τους Βρετανούς.
Ωστόσο, μέχρι πρότινος δεν υπήρχαν απτά στοιχεία, οδηγώντας τον πρώην επιμελητή τους στο Βρετανικό Μουσείο στην ομολογία ότι μετά από χρόνια μάταιας αναζήτησης για ίχνη χρωστικής ουσίας, μερικές φορές αμφέβαλε αν εντέλει έφεραν κάποτε χρώματα.
Αλλά μια νέα εξέταση των Γλυπτών στο Βρετανικό Μουσείο, με καινοτόμες τεχνικές σάρωσης, έφερε στο φως αποκαλυπτικά στοιχεία ενός «πλούτου σωζόμενης βαφής». Αυτό που υποδηλώνει η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Antiquity, είναι ότι η ζωγραφική των μαρμάρων ήταν «ένα πολύ πιο περίτεχνο εγχείρημα σε σχέση με ό,τι είχαμε ποτέ φανταστεί» – δυνητικά τόσο περίπλοκο και διακριτικό όσο το σκάλισμά τους.
Οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ορισμένα από τα Γλυπτά είχαν έντονα μοτίβα με σχέδια, συμπεριλαμβανομένων ανθρώπινων φιγούρων και φύλλων φοίνικα, ζωγραφισμένα για να ταιριάζουν με τις υποκείμενες πτυχές και την υφή του μαρμάρου.
Οπως λένε, είναι «τα καλύτερα διατηρημένα παραδείγματα σωζόμενης πολυχρωμίας της Αθήνας του 5ου αιώνα π.Χ.».
«Γενικά μιλώντας, στο επιστημονικό πεδίο, βρίσκουμε πολύ, πολύ, πολύ μικρά ίχνη [χρωστικής], οπότε αυτό είναι που συνήθως περιμένουμε», δήλωσε ο Δρ Giovanni Verri, επιστήμονας συντήρησης στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο που ηγήθηκε της έρευνας με μια ομάδα συντηρητών, ιστορικών κλωστοϋφαντουργίας και αρχαιολόγων από το Βρετανικό Μουσείο και το Kings College του Λονδίνου.
«Και, λοιπόν, ήταν μια υπέροχη αποκάλυψη να βρούμε πολύ περισσότερα από ό,τι συνήθως. Γιατί τίποτα δεν φαινόταν πραγματικά με γυμνό μάτι. Ούτε ένα ίχνος. Υπό αυτή την έννοια, ξεπέρασε τις προσδοκίες».
Ο Βέρι και η ομάδα του βρήκαν ίχνη αιγυπτιακού μπλε σε 11 αετωματικά γλυπτά και μια φιγούρα στη ζωφόρο. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι εντόπισαν αξιοσημείωτες λεπτομέρειες από το άγαλμα της Διώνης, η οποία παρουσιάζεται ξαπλωμένη σε βράχους με την κόρη της Αφροδίτη.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης και μια άλλη τεχνολογία σάρωσης για να εξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο σκαλίστηκαν τα αγάλματα, ανακαλύπτοντας ότι οι γλύπτες χρησιμοποιούσαν διακριτικά διαφορετικές τεχνικές για να αναπαραστήσουν διαφορετικά υφάσματα των φορεμάτων των θεών του Ολύμπου.
Πηγή: Guardian