Ένας άνδρας από τη Ζιμπάμπουε πέρασε αρκετούς μήνες στο νοσοκομείο αναρρώνοντας από μια άγρια επίθεση από τουλάχιστον τέσσερις κροκόδειλους σε μια λίμνη ψαρέματος κοντά στην πόλη Νιαμπουάνγκα.
Το περιστατικό έλαβε χώρα τον Ιανουάριο, καθώς ο Αλεξάντερ Τσιμέντζα έφτασε στη λίμνη της πόλης για να ψάξει για μερικά κόκκινα σκουλήκια. Σχεδίαζε να τα χρησιμοποιήσει ως δόλωμα για να πιάσει τσιπούρες, αφού η γυναίκα του του είπε ότι είχε χορτάσει από τα τιγρόψαρα που συνήθως έφερνε στο σπίτι. Δυστυχώς, μόλις πλησίασε τις καλυμμένες με ζιζάνια όχθες της λίμνης ο Αλεξάντερ δέχτηκε επίθεση από τους κροκόδειλους. Ισχυρίζεται ότι ένας κροκόδειλος προσπάθησε να του πιάσει το αριστερό χέρι, αλλά ενστικτωδώς το τράβηξε μακριά, πριν ένας άλλος κροκόδειλος καταφέρει να δαγκώσει το δεξί του χέρι.
«Μόλις απέφυγα να με πιάσουν από το αριστερό χέρι, ένιωσα έναν άλλο κροκόδειλο να μου αρπάζει το δεξί χέρι», είπε ο Αλεξάντερ στην The Herald.
Καθώς κατάφερε να ανακτήσει την ισορροπία, ο ερασιτέχνης ψαράς ένιωσε έναν άλλο κροκόδειλο να έρχεται και να κλείνει τα σαγόνια του γύρω από τον αχίλλειο τένοντά του, σχίζοντας τον σε κομμάτια. Μόνο που αντί να ενδώσει και να επιτρέψει στον εαυτό του να γίνει το γεύμα των κροκοδείλων, ο Αλεξάντερ βρήκε τη δύναμη να αντεπιτεθεί.
Ο Αλεξάντερ είδε ένα άνοιγμα και κόλλησε το χέρι του στο στόμα ενός από τα ερπετά και το έσπρωξε όσο το δυνατόν περισσότερο, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει νερό το στομάχι του ζώου. Ισχυρίζεται μάλιστα ότι ο κροκόδειλος πνίγηκε αμέσως μετά.
Ακριβώς τη στιγμή που πάλευε με τους κροκόδειλους, οι φίλοι και οι γνωστοί του Αλεξάντερ πετούσαν στους κροκόδειλους μεγάλες πέτρες, αναγκάζοντάς τους τελικά να κολυμπήσουν μακριά, αφήνοντας τον άνδρα σε μια λίμνη με αίμα από τις δαγκωματιές. Ανασύρθηκε από το νερό και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Επαρχιακό Νοσοκομείο Καρίμπα, προτού μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Μουτεντέρι, στη γειτονική Ζάμπια.
Τις μέρες και τους μήνες που πέρασαν, οι γιατροί καθάρισαν τις βαθιές πληγές του Αλεξάντερ, του έκαναν ράμματα και έκαναν αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της μεταμόσχευσης δέρματος και της ανακατασκευής του αχίλλειου τένοντα του. Του εμφυτεύτηκαν χειρουργικά τουλάχιστον πέντε μεταλλικές πλάκες για να βοηθήσουν στη σύντηξη των σπασμένων οστών γρηγορότερα, αλλά μόνο μία από αυτές θα παραμείνει μόνιμα στο σώμα του.
Ο Αλεξάντερ δεν μπορεί πλέον να κινήσει καθόλου το δεξί του χέρι, αλλά η μόνιμη πλάκα πλατίνας που είναι τοποθετημένη στον δεξιό του ώμο κρατά το χέρι σταθερά συνδεδεμένο.
«Δεν μπορώ να δουλέψω και να φροντίσω για την οικογένειά μου όπως παλιά. Βασίζομαι σε άλλους για την επιβίωση μου τώρα. Νιώθω ότι ένα αναπηρικό καροτσάκι θα με βοηθήσει πολύ», είπε.
Παρά τις δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσει, ο Αλεξάντερ θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που είναι ζωντανός.