Το 1831, τον Αύγουστο, οι επιστήμονες της εποχής παρατήρησαν με έκπληξη ότι ο ήλιος εμφανίστηκε μπλε, προκαλώντας αναστάτωση. Οι συνέπειες αυτής της παράξενης εμφάνισης ήταν η έναρξη μιας διετούς περιόδου ψύχους παγκοσμίως, με τις μέσες θερμοκρασίες να μειώνονται κατά περίπου 1°C.
Αναφορές από διάφορα μέρη του κόσμου, όπως η Κίνα, η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και η Καραϊβική, περιέγραψαν τον ήλιο ως «μπλε, μωβ και πράσινο». Αρχικά, οι επιστήμονες απέδωσαν αυτό το φαινόμενο στην ηφαιστειακή δραστηριότητα, που εκτόξευσε σκόνη και αέρια στην ατμόσφαιρα, διασκορπίζοντας το φως με ασυνήθιστο τρόπο.
Αν και η τοποθεσία της ηφαιστειακής έκρηξης παρέμενε αβέβαιη για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες πιστεύουν πλέον ότι η έκρηξη προήλθε από την καλντέρα Zavaritskii, επιλύοντας έτσι το μυστήριο που είχε διαρκέσει δύο αιώνες.
Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο St Andrews στη Σκωτία έφερε στο φως στοιχεία που συνδέουν την έκρηξη με το απομακρυσμένο νησί Simushir, το οποίο βρίσκεται στη Θάλασσα του Okhotsk και αποτελεί μέρος των νήσων Κουρίλ στην ρωσική Άπω Ανατολή, κοντά στην Ιαπωνία.
Η ανάλυση πυρήνα πάγου αποκάλυψε μία «τέλεια αντιστοιχία δακτυλικών αποτυπωμάτων» μεταξύ της ηφαιστειακής τέφρας και αυτής που βρέθηκε στον πάγο, προσφέροντας την πρώτη αδιάψευστη απόδειξη της τοποθεσίας και του χρόνου της έκρηξης. Ο Δρ Will Hutchison, επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Proceedings of the National Academy of Sciences, εξήγησε:
«Μελετώντας τη χημεία του πάγου σε υψηλή χρονική ανάλυση, καταφέραμε να προσδιορίσουμε την ακριβή χρονική στιγμή της έκρηξης και να αποκαλύψουμε τα μικροσκοπικά θραύσματα τέφρας. Η συνεργασία με τους συναδέλφους από την Ιαπωνία και τη Ρωσία ήταν κρίσιμη για αυτήν την ανακάλυψη.»
Η αποκάλυψη της ταυτότητας του ηφαιστείου έγινε έπειτα από εκτεταμένη ανάλυση και μελέτη των δεδομένων, και θεωρείται ως μία από τις σημαντικότερες γεωεπιστημονικές ανακαλύψεις των τελευταίων δεκαετιών.
Η έκρηξη του 1831 ήταν μία από τις πολλές εκρήξεις του 19ου αιώνα που συνδέονται με την τελική φάση της Μικρής Εποχής των Πάγων (1800 έως 1850), σύμφωνα με τη μελέτη. Η Μικρή Εποχή των Παγετώνων δεν ήταν μια πραγματική εποχή των παγετώνων - η τελευταία πραγματική ηλικία των παγετώνων έληξε πριν από 10.000 χρόνια.
Ενώ η ομάδα έλυσε το μυστήριο της έκρηξης του 1831, ο Hutchison σημείωσε ότι δεν υπάρχουν ακόμα κάποια όργανα που να παρακολουθούν την ηφαιστειακή δραστηριότητα στα νησιά Kuril - αυτό ισχύει για τα περισσότερα ηφαίστεια σε όλο τον κόσμο, αναφέρει το Live Science.
«Αν αυτή η έκρηξη επρόκειτο να συμβεί σήμερα, δεν νομίζω ότι θα ήμασταν πολύ καλύτερα από ό,τι ήμασταν το 1831″, δήλωσε ο Hutchison. «Απλά δείχνει πόσο δύσκολο θα είναι να προβλέψουμε πότε και από πού θα προέλθει η επόμενη μεγάλη έκρηξη που αλλάζει το κλίμα».