Ο Κλίβ Γουέρινγκ, κάποτε καταξιωμένος μουσικολόγος και μαέστρος ορχήστρας. Σήμερα είναι γνωστός ως ο άνθρωπος με τη μνήμη των 30 δευτερολέπτων και για μια από τις χειρότερες περιπτώσεις αμνησίας που έχουν καταγραφεί ποτέ.
Μπορείτε να φανταστείτε να μην μπορείτε να θυμηθείτε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας ή τη δημιουργεία νέων αναμνήσεων;
Είναι σαν να λιώνουν σαν χιόνι κάθε τριάντα δευτερόλπετα πιο συνηθισμένα πράγματα, όπως το φαγητό, το ξύπνημα ή το να βλέπεις ένα μέλος της οικογένειας σου. Είναι σαν μια ζωγραφιά σε έναν κενό καμβά που τον σκουπίζεις σε μικρά διαστήματα. Είναι αδύνατο να φανταστεί το κανείς, και όμως αυτή είναι η ζωή του Κλίβ Γουέρινγκ, ενός πρώην μουσικολόγου, μαέστρου, τενόρου, για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες τώρα.
Η ζωή του Κλίβ πήρε μια δραματική τροπή στις 29 Μαρτίου 1985, όταν σωριάστηκε στο πάτωμα του σπιτιού του και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο St. Mary στο Λονδίνο, από τη σύζυγό του, Δεβόρα. Υπέφερε από πονοκεφάλους για μερικές μέρες, αλλά ποτέ δεν φανταζόταν ότι ο εγκέφαλός του είχε μολυνθεί από έναν ιό που θα κατέληγε να εξαλείψει τον ιππόκαμπό του, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθηνο με τον τρόπο που μεταφέρουμε αναμνήσεις.
Ο ιός του απλού έρπητα 1, που συνήθως προκαλεί έρπητα, ευθύνεται για τη φλεγμονή του εγκεφάλου του Κλίβ. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ο ιός ξυπνά από λήθαργο κοντά στη νωτιαία χορδή και, αντί να προκαλέσει έρπη όπως συνήθως, ταξιδεύει στον εγκέφαλο, όπου τον αναγκάζει να διογκωθεί στο κρανίο, συνθλίβοντάς το ουσιαστικά. Και ενώ είναι από τις πιο σπάνιες μορφές εγκεφαλίτιδας, είναι επίσης μια από τις πιο θανατηφόρες.
Οι γιατροί έδωσαν στον Κλίβ μόνο 20% πιθανότητες επιβίωσης, αλλά μετά από χωρήγηση αντιιικάών φαρμάκων για μέρες, άρχισε να βελτιώνεται, τουλάχιστον σωματικά. Ωστόσο, καθώς περνούσε ο καιρός, οι γιατροί, η Δεβόρακαι τελικά ο Κλίβ , κατάλαβαν ότι ο εγκέφαλός του δεν ήταν πια ο ίδιος.
Στην αρχή, ο Κλίβ χόρευε βαλς στο νοσοκομείο, πηδούσε από τις ντουλάπες, έκανε τον γελωτοποιό. Του χορηγούσαν κάθε είδους ηρεμιστικά, επειδή ήταν πολύ δύσκολο να τον ελέγξουν, αλλά αυτό βοήθησε επίσης να κρύψει τι είχε συμβεί πραγματικά στον εγκέφαλό του. Στη συνέχεια, καθώς άρχισε να συνειδητοποιεί τι του συνέβαινε, η διάθεση του άλλαξε. Άρχισε να κλαίει .
Η σοβαρή εγκεφαλίτιδα του Κλίβ τον άφησε με προχωρημένη αμνησία, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει νέες αναμνήσεις. Κάθε μέρα, νιώθει ότι ξυπνάει πολλές φορές το λεπτό, ξεχνάει τι τρώει ή τι γεύση είχε ενώ το τρώει, καθώς ο εγκέφαλός του βασικά επανέρχεται σε διαστήματα μεταξύ 7 και 30 δευτερολέπτων.
Κάποια στιγμή, ο Κλίβ άρχισε να κρατά ένα ημερολόγιο για το τι συνέβαινε στη ζωή του, ως τρόπο να τα παρακολουθεί όλα. Κατέληγε γεμάτο με καταχωρήσεις όπως «Είμαι ξύπνιος». Αντί να τον βοηθήσει, το ημερολόγιο έγινε απόδειξη της απόγνωσης του.
Ο πρώην μουσικολόγος, τώρα 84 ετών, θυμάται ελάχιστα από τη ζωή του πριν από το 1985. Θυμάται πώς να ξυρίζεται ή να κάνει ντους και η μυϊκή του μνήμη, η οποία δεν επηρεάστηκε από τη σοβαρή αμνησία, του επιτρέπει ακόμη και να παίζει μουσικά όργανα.
Η σπαρακτική ιστορία του Κλίβ Γουέρινγκ ήταν το θέμα του ντοκιμαντέρ του 1986 “Prisoner of Consciousness”, καθώς και στο βιβλίο της συζύγου του, «Forever Today».