Τις τελευταίες μέρες βρίσκουμε στον πολιτικό λόγο της χώρας δύο «σχολές» πολιτικής αφήγησης, που έχουν κοινό πυρήνα τους ένα παιχνίδι σκιών: τη κεφαλαιοποίηση της αβεβαιότητας. Από τη μια είναι η ακραία δεξιά αφήγηση που ποντάρει στον φόβο που δημιουργεί η αβεβαιότητα αυτή. Από την άλλη είναι ο λαϊκίστικος ψευτο-αριστερισμός, που ποντάρει στην άγνοια που περιβάλει την αβεβαιότητα, και υπόσχεται ένα άλλο πολιτικό σύμπαν. Στη μέση των δύο αφηγήσεων βρίσκονται η νηφαλιότητα με την κοινή λογική. Μια νηφαλιότητα και μια κοινή λογική που εκφράζεται από ανθρώπους που καταλαβαίνουν, νοιώθουν, γνωρίζουν, αναπνέουν και πάνω από όλα κατανοούν ότι στις ακραίες δεξιές και ψευτο-αριστερίστικες κορόνες υπάρχει μόνο θόρυβος. Θόρυβος που δεν μας αφήνει να σκεφτούμε. Σκέτος θόρυβος χωρίς κανένα πραγματικό σινιάλο με νόημα και χρησιμότητα.
Η νηφαλιότητα και η λογική είναι σαν το νερό. Δεν συμπιέζονται. Όταν προσπαθείς να τις περιορίσεις βρίσκουν άλλες διεξόδους. Δημιουργούν νέες ροές και νέες δεξαμενές έκφρασης. Σε αυτές τις διεξόδους βρίσκεις το σινιάλο ανάμεσα στο θόρυβο, και ακριβώς αυτό είναι που ζούμε στο ΠΑΣΟΚ τους τελευταίους μήνες. Νέοι άνθρωποι, νέοι επαγγελματίες, νέοι επιστήμονες, δυναμικοί ευρωπαϊστές, άνθρωποι που θέλουν να εκφράσουν μία κοινωνική αλλαγή με πραγματικό προοδευτικό μεταρρυθμιστικό πρόσημο και όχι να διεκδικήσουν «καρέκλες» (που έτσι κι αλλιώς δεν έχουν πλέον κανένα νόημα), εντάχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ, στη πιο δύσκολη στιγμή του, και βρήκαν διέξοδο έκφρασης και υπεύθυνου πολιτικού ακτιβισμού.
Είχε γράψει ο Ελύτης ότι «την άνοιξη αν δε τη βρεις τη φτιάχνεις». Αυτό έχει σπουδαίο πολιτικό νόημα για όλους όσους συμμετέχουν στη Δημοκρατική Παράταξη που τώρα χτίζεται, αλλά καθώς μιλάμε για πολιτική, για μεγάλα προβλήματα, για φτώχια, για ανέχεια, για οικονομική δυσπραγία, για πρωτόγνωρη ανεργία, για συντάξεις εξαθλίωσης, για ενδο-οικογενειακή βία, για φασισμό, για ανοιχτά μεγάλα εθνικά θέματα, το «να φτιάξεις την άνοιξη» είναι μόνο η μια πλευρά του νομίσματος. Την άλλη πλευρά την εξέφρασε ο Kennedy: «Πολιτική είναι αυτό που κάνεις εσύ, με όσα σου άφησαν οι άλλοι».
Η φράση του Kennedy έχει μία λειτουργική και μια οργανική διάσταση. Η οργανική αφορά στα εργαλεία που σου έμειναν διαθέσιμα. Η λειτουργική αφορά στο τι κάνεις με αυτά τα εργαλεία. Ας δούμε πως αντιλαμβανόμαστε οι νέοι άνθρωποι στο ΠΑΣΟΚ αυτές τις πραγματικότητες.
Τα εργαλεία που έχουμε δυστυχώς είναι λιγότερα από όσα θα μπορούσαμε να έχουμε αλλά δεν σημαίνει πως δεν είναι σημαντικά. Καταλαβαίνουμε πρώτα και πάνω από όλα, ότι όσο σημαντικό εργαλείο είναι ότι είμαστε ακόμα μέσα στο σκληρό πυρήνα των «ευρωπαϊκών δομών», τόσο σημαντικό είναι το εργαλείο ότι συμμετέχουμε παντού με μια ξεκάθαρη και βαθύτατα Ευρωπαϊκή ταυτότητα. Πείθουμε με την ευρωπαϊκή ας ταυτότητα. Επίσης κατανοούμε, σε αντίθεση με άλλους, ότι αν και ο λόγος που κυριαρχεί είναι λόγος εκφοβισμού και άγνοιας, έχουμε στα χέρια μας το εργαλείο της τεχνικής γνώσης για το πώς γίνεται η δουλεία και πως πετυχαίνεται ένα καλό αποτέλεσμα, και δεν χρειαζόμαστε να φοβίζουμε και να ταλαιπωρούμε τους πολίτες που έχουν περάσει ήδη τόσα πολλά, με διλήμματα και απειλές, αλλά μπορούμε να τους ενημερώνουμε με ηρεμία για να κάνουν μια καλή επιλογή ήρεμα και νηφάλια. Δεν παραμυθιάζουμε κανένα και δεν υποσχόμαστε ψεύτικες λύσεις και ηρωικές εξόδους εκμεταλλευόμενοι την άγνοια και την εξάντληση των ανθρώπων, αλλά δίνουμε ασφαλείς προτεραιότητες, εξηγούμε τα βήματα ένα-ένα, και περιγράφουμε τις προοπτικές που έχουμε μπροστά μας. Και ακριβώς επειδή δεν κοροϊδεύουμε κανένα και γνωρίζουμε τα λάθη που έγιναν, τα προβλήματα που προκύπτουν και κυρίως τις αδικίες που δημιουργήθηκαν, κρατάμε από την αρχή μια σταθερή θέση που ακόμα και ο πιο μεγάλοι πολέμιοί μας πλέον παραδέχονται ότι είναι το κορυφαίο πολιτικό επιχείρημα της Ελλάδας.
Ποιο είναι αυτό το επιχείρημα; Μετρημένα πράγματα:
1) Πρώτα από όλα σταθερότητα. Χωρίς σταθερότητα χτίζεται ανάπτυξη;
2) Τα ευρωπαϊκά εργαλεία διαχείρισης είναι τα πλέον αξιόπιστα και πρέπει να τα προστατέψουμε. Ποιος παίρνει το σφυρί να τα σπάσει μόνος του τα εργαλεία του;
3) Τα χειρότερα πέρασαν και η Ευρώπη αλλάζει. Έρχονται τα επόμενα τρία χρόνια 315 δις για επενδύσεις στην ανάπτυξη. Η χώρα πρέπει να είναι εκεί να διεκδικήσει το μέρισμα ανάπτυξης που όχι μόνο της αναλογεί, αλλά και δικαιούται. Τώρα θα ρισκάρουμε τη διαπραγματευτική θέση που χτίζαμε τόσα χρόνια;
4) Μέγιστη πολιτική προτεραιότητα η κοινωνική συνοχή. Δεν μπορεί στην Ευρώπη του 2015 να υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε, άνθρωποι που χάνονται επειδή δεν έχουν χρήματα να πάρουν τα φάρμακά τους, και οικογένειες να διαλύονται εξαιτίας της ανέχειας. Έχουμε όμως αυτή τη στιγμή τη δυναμική με το μέρος μας. Όλοι στην Ευρώπη είναι μαζί μας σε μία πολιτική άμεσης διεκδίκησης πόρων για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης. Ποιος μπορεί να ρισκάρει τις ισορροπίες που πάμε να χτίσουμε στη χώρα κάνοντας ισχυρή την αντιδραστική Δεξιά και τη λαϊκίστικη ψευτο-αριστερά;
5) Δουλειές δημιουργεί η αγορά και πρέπει η αγορά να είναι έτσι ρυθμισμένη από ένα σοφό κράτος ώστε να ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα, κυρίως μεταξύ των νέων, να καλλιεργεί την καινοτομία και να τη προωθεί, να ισχυροποιεί την ανταγωνιστικότητα της χώρας με δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα, και να δημιουργεί περιβάλλον ασφάλειας στην εργασία και στον καταναλωτή. Ποιος Δεξιός ή ψευτο-αριστερός μπορεί να εκφράσει όπως εμείς την αλήθεια ότι δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική επένδυση χωρίς δομική σταθερότητα και δικαιοσύνη, ή οικονομία της αγοράς χωρίς κοινωνική υπευθυνότητα;
6) Πιστεύουμε τέλος, ότι η απελευθέρωση των κοινωνικών δυναμικών που θα αναβαθμίσουν τη χώρα μας από οριακά βιώσιμη σε δυναμικά και ραγδαία αναπτυσσόμενη ευρωπαϊκή κοινωνία ευημερίας, χρειάζεται ξεκάθαρα προοδευτική και μεταρρυθμιστική λογική σε κάθε πτυχή της. Πάνω από όλα διαφάνεια. Δεύτερον εκπαιδευτική πολιτική και τριτοβάθμια εκπαίδευση που να ενισχύει το ανθρώπινο κεφάλαιό μας, να αναπαράγει έρευνα και καινοτομίες αιχμής, και οι άνθρωποι να σπουδάζουν δουλειά. Τρίτον, ένα σύστημα υγείας και πρόνοιας που δεν θα αντιλαμβάνεται τον πολίτη σαν "commodity", αλλά θα λύνει το πρόβλημά του. Οι ευπαθείς «ομάδες» του πληθυσμού, οι συνταξιούχοι, κλπ, δεν είναι «ομάδες». Είναι άνθρωποι με όνομα και επίθετο, με προσωπική διαδρομή στη ζωή και αξιοπρέπεια. Και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν δεν είναι πρόβλημα ομάδας η μίας αόριστης κατηγορίας πληθυσμού, αλλά πρόβλημα που φέρει το συγκεκριμένο όνομα και επίθετο του ανθρώπου που το υφίσταται. Ποιος μπορεί να αρνηθεί σήμερα ότι ένα κράτος μπορεί να είναι ανθρώπινο μόνο αν αντιμετωπίζει τον πολίτη σαν άνθρωπο με ονοματεπώνυμο και όχι σαν αριθμό ή στατιστική κατηγορία.
Αυτό είναι το επιχείρημα που κομίζουμε. Αυτή είναι η λογική μας. Αυτό μας εκφράζει και για αυτό φωνάζουμε. Για ένα ανθρώπινο και δίκαιο κράτος, με προοδευτικές δομές, διαφανείς διαδικασίες και ευέλικτους θεσμούς που εξυπηρετούν τον πολίτη, εγγυώνται την εύρυθμη λειτουργία και την τήρηση των κανόνων σε μία αγορά σταθερότητας, ανταγωνιστικότητας, και απελευθέρωσης των δημιουργικών δυνατοτήτων μας, αλλά πάντα με υπευθυνότητα και εξασφάλιση των κεκτημένων δικαιωμάτων των ανθρώπων σε ασφαλή εργασία και ασφαλή κατανάλωση, και όλο αυτό στα επίσης ασφαλή πλαίσια εντός του ευρωπαϊκού σκληρού πυρήνα που η Ελλάδα φυσικά και γεωγραφικά ανήκει.
Αυτό λέμε, αυτό θέλουμε να εξασφαλίσουμε για τη χώρα την επόμενη μέρα και αυτό θα προστατέψουμε για να μη χαθεί πίσω από τον θόρυβο των ημερών που αποσκοπεί να εξαπατήσει τον πολίτη με άκρατο λαϊκισμό, ή να το τρομοκρατήσει. Οι νέοι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ ούτε κοροϊδεύουν, γιατί ξέρουν πως είναι ανόητος όποιος νομίζει ότι κοροϊδεύει τον άλλο, και ούτε τρομοκρατούν τον πολίτη, γιατί οι κοινωνίες της προόδου και της ευημερίας δεν χτίζονται ούτε με ψέματα ούτε με τρομοκρατία, αλλά με αλήθεια, ηρεμία, καθαρά λόγια και καθαρές ματιές. Αυτό είμαστε και αυτή τη ποιότητα δίνουμε στη χώρα με την υποστήριξη των ανθρώπων που μας ακούνε και μας ανακαλύπτουν κάθε μέρα αθροίζοντας τις δυνάμεις τους μαζί μας.