Όσο είμαστε πάνω από το χώμα κάνουμε το κορόιδο
Β.Τσιτσάνης
[από βιβλίο Δ.Κατσαντώνη,Το καλοκαίρι που όλα άλλαξαν]
Κάποιοι δεν παθαίνουν ποτέ κρίση αυτογνωσίας ή αυτοκριτικής για το πού πάνε τη χώρα.
Δεν αντιλαμβάνονται ότι ενώ - υποτίθεται πως - ήρθαν για να καθαρίσουν 'την κόπρο', έχουν ήδη δημιουργήσει το δικό τους 'υπόνομο'.
Δεν συνειδητοποιούν ότι είναι εγκληματικό να προδίδεις τη λογική και το συναίσθημα για να υπερασπιστείς την ιδεοληψία, να δολοφονείς την αλήθεια για να μη σε καταγγείλουν ως ρεφορμιστή, να [κατα]δικάζεις όλους τους άλλους για να μην προλάβουν να σε κρίνουν, να κρύβεις μέσα σε κραυγές μίσους κι εκδίκησης το σκοτεινό παρελθόν σου για να κρατήσεις το σημερινό οφφίτσιο.
Οι συνωμοσίες και οι προκαταλήψεις μπορεί πρόσκαιρα να υπηρετούν την πολιτική εξουσία αλλά στο τέλος στρέφονται κατά των ίδιων των εμπνευστών τους.
Οι διαρροές και το κουτσομπολιό δεν τιμούν και δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν το-λεγόμενο-νέο πολιτικό κατεστημένο.
Όποιος χαϊδεύει τα αναχρονιστικά κι αντιδραστικά ένστικτα [ επιβίωσης; ] του λαού να γνωρίζει εξαρχής ότι θα είναι το πρώτο θύμα της ανθρωποφαγίας των εθισμένων κι εξαρτημένων κομματικοκυβερνητικών πελατών.
«Το θέμα δεν είναι να καταστρέψουμε τις μηχανές γιατί μισούμε τ' αφεντικά που τις κατασκεύασαν» [Umberto Eco] αλλά να μη γίνουμε εμείς τα νέα αφεντικά κάποιων νέων [αλλά εξίσου επικίνδυνων] μηχανισμών εξουσίας.