Στις 12 Σεπτεμβρίου Τουρκία και Ρωσία συμφώνησαν για την αγορά -από την πλευρά της πρώτης- των s-400, γεγονός που καθίσταται σημαντική εξέλιξη τόσο στο γεωγραφικό πεδίο της Μέσης Ανατολής όσο και εντός του ΝΑΤΟ. Η αγορά του συγκεκριμένου συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας αφενός ενισχύει την στρατιωτική ισχύ της Τουρκίας, αφετέρου μεγαλώνει το δίλημμα ασφαλείας στα γειτονικά κράτη. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της δυναμικής των s-400 είναι ότι δύναται να ελέγχει τις κινήσεις αεροσκαφών σε βάθος 550 χλμ, ενώ το κόστος απόκτησής τους αναμένεται να ανέλθει σε 2,5 δις δολάρια. Σε πρώτο στάδιο η συμφωνία περιλαμβάνει την αγορά 2 s-400 ενώ μελλοντικά στόχος είναι η κατασκευή άλλων 2 εντός της τουρκικής επικράτειας.
Μπορεί το δόγμα Νταβούτογλου να μην έχει υλοποιηθεί , αλλά η ηγεμονική διάθεση της Τουρκίας δεν έχει απολεσθεί. Παρά τα προβλήματα που αναδύονται με τους γείτονες και την Δύση, η Τουρκία προβαίνει σε κινήσεις που διατηρούν το ευμετάβλητο περιβάλλον. Η αγορά των s-400 ανησυχεί ιδιαίτερα την πλευρά της Δύσης και το ΝΑΤΟ, καθώς αν και σύμμαχος χώρα η Τουρκία εξοπλίζεται -με μη συμβατά συστήματα- από την Ρωσία. Παράλληλα, οι κύριοι αντίπαλοί της αυτή την περίοδο στην Μέση Ανατολή, Κούρδοι και Ισλαμικό Κράτος, δύσκολα θα την απειλήσουν δια αέρος ενώ το Ιράν δεν αποτελεί -την δεδομένη χρονική στιγμή- εν δυνάμει απειλή. Συνεπώς τι σημαίνει η αγορά των s-400 από την Ρωσία και πως επηρεάζει τη συμμαχία στο ΝΑΤΟ;
Τουρκία-Ρωσία από την κρίση στους s-400
Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας το περασμένο διάστημα ήταν ιδιαίτερα τεταμένες, ιδίως από την ρίψη του ρωσικού αεροσκάφους τον Νοέμβριο του 2015. Έκτοτε, αν και διαφορές εντοπίζονται σε ένα εύρος ζητημάτων, οι σχέσεις έχουν εξομαλυνθεί. Η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των 2 μερών συνδυάζεται με μία προβληματική σχέση αμφότερων με το ΝΑΤΟ. Όσον αφορά την Τουρκία, η καχυποψία από πλευράς Δύσης σχετικά με την απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016 και η καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας λόγου έχει πλήξει την αξιοπιστία της με τους δυτικούς συμμάχους. Αναφορικά με την Ρωσία, από το 2014 και την προσάρτηση την Κριμαίας η Μόσχα υφίσταται κυρώσεις από πλευράς Δύσης, οι οποίες επεκτάθηκαν έως το 2018.
Βασισμένες στην ρήση, «τα κράτη δεν έχουν φίλους αλλά συμφέροντα», Τουρκία και Ρωσία έχουν οφέλη από την συνεργασία τους. Αρχικά, η Ρωσία μέσω των στενών της Τουρκίας -Βόσπορος και Δαρδανέλια- μπορεί να έχει σταθερή πρόσβαση από την Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο. Δεύτερον, η Τουρκία συνορεύει με Γεωργία, Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν -πρώην χώρες της Σοβιετικής Ένωσης- ενώ τουρκικοί πληθυσμοί μένουν στον Καύκασο, συνεπώς η διατήρηση καλής σχέσης συμβάλλει στην εδραίωση της επιρροής της Μόσχας στην περιοχή. Παράλληλα, μία ενδεχόμενη συνεργασία της Ρωσίας με Ιράν και Τουρκία στην Συρία θα εδραιώσει τον ρόλο της στη Μέση Ανατολή.
Συμφέροντα όμως προκύπτουν και για την Τουρκία από τη συνεργασία με Ρωσία. Πέρα από την συμφωνία για ενίσχυση της αμυντικής ισχύος μέσω των s-400, είναι προδήλως φανερό ότι θα απαιτηθεί μεταφορά τεχνογνωσίας και εκπαίδευσης του προσωπικού. Όμως, πριν τους s-400 μία σειρά έργων έχει λάβει χώρα μεταξύ των 2 κρατών, όπως τον περασμένο Μάρτιο που υπεγράφη επενδυτική συνεργασία ύψους 1 δις με αμοιβαία οφέλη. Επιπλέον, σημαντικά έργα για την Τουρκία είναι ο Turkstream σε συνεργασία με Gazprom και η δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου από την Rosatom.
Αυτό που παρατηρείται είναι ότι Ρωσία και Τουρκία έχουν ευρύ πεδίο συνεργασίας το οποίο ως επιστέγασμα έχει την συμφωνία για αγορά s-400 από την Άγκυρα. Η Ρωσία επιθυμεί να προκαλέσει τριγμούς μέσω Τουρκίας στη Συμμαχία, η οποία αποτελεί και τον 2ο μεγαλύτερο στρατό της. Όσο οι τομείς συνεργασίας επεκτείνονται, η ανησυχία για ενδεχόμενη στροφή της Τουρκίας στη Ρωσία θα ενισχύεται. Αντίστοιχα, η Τουρκία υλοποιεί τα συμφέροντά της δείχνοντας ότι απομακρύνεται από το ΝΑΤΟ.
Υπάρχει τριβή στις σχέσεις Τουρκίας-Δύσης;
Η Τουρκία αποτελεί σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952 , καθώς πέρα από το στρατιωτικό σκέλος, στην επικράτειά της διαθέτει την βάση του Ιντσιρλίκ. Για το ΝΑΤΟ η Τουρκία είναι στρατηγικής σημασίας καθώς λόγω της εγγύτητας στην Μέση Ανατολή διευκολύνει την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους. Παράλληλα, αποτελεί και τον δίαυλο επικοινωνίας με τον μουσουλμανικό κόσμο.
Όμως παρά την μακρόχρονη σχέση και την σημαντικότητα της Τουρκίας στη Συμμαχία σύννεφα έχουν αρχίσει να επισκιάζουν την σχέση των 2 μερών. Από το πραξικόπημα και μετά το ΝΑΤΟ και οι δυτικοί σύμμαχοι θεωρούν αναξιόπιστο εταίρο την Τουρκία. Μάλιστα με πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχει έρθει σε ρήξη όπως με την Γερμανία, η οποία προσφάτως προέβη σε εμπάργκο όπλων. Το ίδιο συνέβη και με την Ολλανδία , λόγω της απαγόρευσης συγκέντρωσης Τούρκων πολιτικών πριν από το πραξικόπημα. Επιπροσθέτως, η επικείμενη αγορά s-400 από τη Ρωσία έχει εγείρει αντιδράσεις από το ΝΑΤΟ καθώς δεν είναι συμβατοί με τη Συμμαχία, δημιουργώντας υπεροχή της Τουρκίας έναντι των συμμάχων της.
Από την τουρκική πλευρά, αντιρρήσεις προκύπτουν ως προς την στήριξη των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι μάχονται το Ισλαμικό Κράτος. Ιδιαίτερα, οι Η.Π.Α παρέχουν εξοπλισμό στο YPG ενισχύοντάς τους τοιουτοτρόπως στην μάχη κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Ωστόσο η Τουρκία δεν επιθυμεί την ενίσχυση και εδραίωση των Κούρδων της Συρίας διότι θα φαλκιδεύσει την σταθερότητά της λόγω της κουρδικής μειονότητας στο εσωτερικό της. Αξιοσημείωτη είναι και η στάση του Τούρκου Πρόεδρου στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε όπου επέκρινε την Διεθνή Κοινότητα και την Ε.Ε για την μη τήρηση των συμφωνηθέντων αναφορικά με το προσφυγικό. Κατά την ομιλία του τόνισε ότι η Ε.Ε έχει στείλει 820 εκ. από τα 3 δις που είχε υποσχεθεί.
Τι αναμένεται;
Η τουρκική εξωτερική πολιτική έχει να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο εύρος ζητημάτων, ιδίως τους Κούρδους στη Συρία και το Ισλαμικό Κράτος που αποτελούν άμεση απειλή για αυτήν. Το άλλο μεγάλο ζήτημα είναι το προσφυγικό, όπου στην τουρκική επικράτεια υπάρχουν περίπου 3 εκ. πρόσφυγες. Αναλογιζόμενη τη σταδιακή απομόνωσή της η Τουρκία από τους δυτικούς συμμάχους ως απόρροια της καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας λόγου αναζητά νέους συμμάχους ώστε να ισχυροποιήσει την θέση της. Σε αυτό το πλαίσιο, η απομάκρυνσή της από την Δύση την φέρνει πιο κοντά στη Ρωσία.
Πλέον, μία σειρά συμφωνιών καθιστούν την Τουρκία ιδιαίτερα προσδεμένη στον ρωσικό παράγοντα. Η προμήθεια φυσικού αερίου, η κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου αλλά και η επικείμενη αγορά των s-400 αναδύονται ως τομείς μακρόπνοης συνεργασίας των 2 χωρών. Προκειμένου να ενισχύσει την θέση της ως προς την Δύση η Τουρκία αλλά και να οδηγήσει στην εκπλήρωση των θέσεών της αναφορικά με την ενίσχυση των Κούρδων στη Συρία αλλά και της οικονομικής στήριξης στο προσφυγικό αναζητά μέσα πίεσης.
Σε αυτό το πλαίσιο κινείται και η συμφωνία για τους s-400, καθώς εμμέσως αναδύεται η απομάκρυνση της Τουρκίας από την Δύση. Τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η Ε.Ε δεν επιθυμούν μία Τουρκία που να εξυπηρετεί αμιγώς τα συμφέροντα της Ρωσίας αλλά και η Τουρκία επιδιώκει την διασφάλιση των οφελών της. Λαμβάνοντας υπόψη τα αμοιβαία συμφέροντα Τουρκίας-Ρωσίας και Τουρκίας-Δύσης, παρά την αγορά των s-400 από πλευράς Τουρκίας και την τριβή της με κράτη-μέλη της Συμμαχίας δεν διαφαίνεται άμεσα ρήξη στις σχέσεις με το ΝΑΤΟ. Ωστόσο μακροπρόθεσμα η σταδιακή εξάρτηση με την Ρωσία ενδέχεται να προκαλέσει τριγμούς στην συμμετοχή της Τουρκίας των ΝΑΤΟ σε περίπτωση αντικρουόμενων συμφερόντων.